زبان اشاره امریکایی

زبان اشاره آمریکایی. زبان اشاره آمریکایی ( انگلیسی: American Sign Language ) که به اختصار ASL خوانده می شود، زبان اشاره غالب در بین ناشنوایان ایالات متحده و بخش های انگلیسی زبان کانادا است. به جز آمریکای شمالی، شکل هایی از ASL و کریولهای مبتنی بر ASL در بسیاری از کشورهای جهان کاربرد گسترده ای دارند، از جمله در بین کشورهای غرب آفریقا و بخش هایی از جنوب شرقی آسیا. ASL شباهت بسیار زیادی با زبان اشاره فرانسوی ( FSL ) دارد. گفته شده است که ASL یک زبان کریولی است، با این حال برخی ویژگی های ASL در زبان های کریولی رایج و شناخته شده نیستند. در ایران یک دانشجوی زبان انگلیسی بنام سجاد اسدی بطور گسترده در توسعه زبان اشاره آمریکایی یا ASL نقش بسیار پر رنگی داشت.
ASL در قرن نوزدهم در مدرسه ناشنوایان آمریکا ( ASD ) در شهر هارتفورد ایالت کانکتیکات ابداع شد.
برآورد می شود که تعداد کاربران این زبان بین ۲۵۰٬۰۰۰ تا ۵۰۰٬۰۰۰ نفر باشد.
ASL دارای تعدادی جزء فونمیک ( phonemic ) است که در واقع شامل حرکات صورت و دست هاست. ASL شکلی از پانتومیم نیست، اما در ASL حرکات بدن نسبت به زبان های گفتاری نقش بارزتری را ایفا می کند. بسیاری از زبان شناسان عقیده دارند که ASL یک زبان فاع - فعل - مفعول است، اما در این زمینه فرضیه های دیگری نیز مطرح شده اند. گاه برای بیان کلماتی که از زبان انگلیسی وام گرفته شده اند از "هجی انگشتی" می شود.
اگرچه هنوز سامانه نوشتاری ثابتی برای این زبان وجود ندارد، اما کاربران برای نوشتن از سامانه های نوشتاری گوناگونی استفاده می کنند.