زایمان خانگی یا تولد در خانه در کشورهای توسعه یافته به نوعی از زایمان گفته می شود که به واسطه زایمان طبیعی و عموماً توسط ماما یا یک فرد متخصص با مراقبت ویژه و در مواردی بدون فردی دیگر و مراقبت، در محیطی غیربالینی غیر از بیمارستان یا زایشگاه انجام می شود.
خانم هایی با دسترسی به مراقبت های پزشکی با کیفیت بالا ممکن است تولد خانگی را به دلیل صمیمیت خانگی، تجربه خانواده - محوری یا تمایل به اجتناب از تجربه پزشکی - محوری از یک بیمارستان ترجیح دهند. حرفه ای هایی که تولد خانگی زنان را رسیدگی می کنند، معمولاً آموزش های لازم برای مراقبت های اولیه پزشکی از جمله، تجویز اکسیژن و همچنین مدیریت حوادث سخت زایی مانند شانه، خونریزی پس از زایمان، تعمیر پارگی عجانی و به هوش آوردن نوزادان ( به اختصار سی پی آر ) را می آموزند. تولد خانگی تا زمان ظهور پزشکی مدرن، روش غیررسمی زایمان بود. در کشورهای در حال توسعه که زنان ممکن است قادر به پرداخت هزینه مراقبت های پزشکی نباشند، تولد خانگی تنها گزینه موجود می باشد و خانم ها ممکن است توسط سرپرست یا متخصصی از هر نوع کمک شوند یا نشوند.
سلامت و ایمنی زایمان خانگی، موضوع برخی از اختلافات، به ویژه در میان گروه های پزشکان حرفه ای بوده است. تعدادی از مطالعات نشان داده اند که ایمنی در زایمان خانگی برای زنان کم خطر برابر با خطرات ناشی از زایمان در بیمارستان یا زایشگاه ها می باشد، هر چند کیفیت و قابلیت اطمینان داده ای مورد سؤال قرار گرفته است. [ ۱] [ ۲] انجمن پزشکی آمریکا و کالج آمریکایی زنان و زایمان مخالف زایمان خانگی با این اساس که زایمان ناکامل هنوز هم می تواند به طور بالقوه به یک اورژانس پزشکی بدون هشدار تبدیل شود، و ادعا می کنند که زایمان خانگی باعث می شود تجربه تولد اولویت بیشتری نسبت به ایمنی پیدا کند. [ ۳] [ ۴]
مقررات قانونی در برخی کشورهای غربی، به خصوص ایالات متحده، انتخاب زنان را برای داشتن توانایی تولد خانگی را محدود می کند. در بسیاری از کشورهای اروپا، تولد خانگی پشتیبانی می شود. اکثریت نوزادان در کشورهای در حال توسعه توسط زایمان خانگی همراه با سرپرستی مامایی، پرستار، یا اعضای خانواده زاده می شوند. با توجه به مراقبت های پزشکی نامرغوب و دلایل فرهنگی و اجتماعی - اقتصادی دیگر، خطر مرگ و میر پری ناتال یا مرگ مادر بسیار بالاست.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفخانم هایی با دسترسی به مراقبت های پزشکی با کیفیت بالا ممکن است تولد خانگی را به دلیل صمیمیت خانگی، تجربه خانواده - محوری یا تمایل به اجتناب از تجربه پزشکی - محوری از یک بیمارستان ترجیح دهند. حرفه ای هایی که تولد خانگی زنان را رسیدگی می کنند، معمولاً آموزش های لازم برای مراقبت های اولیه پزشکی از جمله، تجویز اکسیژن و همچنین مدیریت حوادث سخت زایی مانند شانه، خونریزی پس از زایمان، تعمیر پارگی عجانی و به هوش آوردن نوزادان ( به اختصار سی پی آر ) را می آموزند. تولد خانگی تا زمان ظهور پزشکی مدرن، روش غیررسمی زایمان بود. در کشورهای در حال توسعه که زنان ممکن است قادر به پرداخت هزینه مراقبت های پزشکی نباشند، تولد خانگی تنها گزینه موجود می باشد و خانم ها ممکن است توسط سرپرست یا متخصصی از هر نوع کمک شوند یا نشوند.
سلامت و ایمنی زایمان خانگی، موضوع برخی از اختلافات، به ویژه در میان گروه های پزشکان حرفه ای بوده است. تعدادی از مطالعات نشان داده اند که ایمنی در زایمان خانگی برای زنان کم خطر برابر با خطرات ناشی از زایمان در بیمارستان یا زایشگاه ها می باشد، هر چند کیفیت و قابلیت اطمینان داده ای مورد سؤال قرار گرفته است. [ ۱] [ ۲] انجمن پزشکی آمریکا و کالج آمریکایی زنان و زایمان مخالف زایمان خانگی با این اساس که زایمان ناکامل هنوز هم می تواند به طور بالقوه به یک اورژانس پزشکی بدون هشدار تبدیل شود، و ادعا می کنند که زایمان خانگی باعث می شود تجربه تولد اولویت بیشتری نسبت به ایمنی پیدا کند. [ ۳] [ ۴]
مقررات قانونی در برخی کشورهای غربی، به خصوص ایالات متحده، انتخاب زنان را برای داشتن توانایی تولد خانگی را محدود می کند. در بسیاری از کشورهای اروپا، تولد خانگی پشتیبانی می شود. اکثریت نوزادان در کشورهای در حال توسعه توسط زایمان خانگی همراه با سرپرستی مامایی، پرستار، یا اعضای خانواده زاده می شوند. با توجه به مراقبت های پزشکی نامرغوب و دلایل فرهنگی و اجتماعی - اقتصادی دیگر، خطر مرگ و میر پری ناتال یا مرگ مادر بسیار بالاست.
wiki: زایمان خانگی