زایش ونوس

زایش ونوس (بوتیچلی). زایش ونوس ( به ایتالیایی: Nascita di Venere ) نقاشی ساندرو بوتیچلی است که گمان می رود در میانه دهه ۱۴۸۰ میلادی کشیده شده باشد. این نقاشی سر برکشیدن ونوس از قعر دریا و پا نهادنش بر ساحل را نشان می دهد.
تولد ونوس در گالری اوفیتزی فلورانس نگهداری می شود.

زایش ونوس (بوگرو). زایش ونوس ( به فرانسوی: La Naissance de Vénus ) یک نقاشی تمثیلی و از برترین آثار نقاش آکادمیک فرانسوی، ویلیام - آدولف بوگرو ( ۱۸۲۵–۱۹۰۵ ) است که در سال ۱۸۷۹ خلق شده است.
این اثر را می توان آخرین زنجیره از سنتی هنری در خلق تصویر از ونوس ( ایزدبانوی عشق، زیبایی و بارآوری ) دانست که قدمتی از سال های ابتدایی رنسانس تا اواخر قرن نوزدهم میلادی داشت. بوگرو در این اثر بر خلاف دیگر هنرمندان که تولد ونوس از دریا را با اقتباس از شاهکار ساندرو بوتیچلی در قرن پانزدهم میلادی ثبت کرده بودند، انتقال وی در یک صدف به پافوس ( شهری ساحلی در جنوب غربی قبرس ) را نشان می دهد. این نگاره، نمونه ای از تکنیک منحصر به فرد نقاش در ایجاد حجم و کمپوزیسیون هوشمندانه است. بخشی از این ترکیب هنرمندانه را می توان در حلقه پیچ در پیچ پوتی ( پوتی جمع پوتو یا قدیسان کودک که در آثار دوران رنسانس به وفور دیده می شود ) در پس زمینه دید. بوگرو برخلاف دیگر نقاشان هم عصرش که پیکره هایی گوشتالو را می آفریدند، به باریک و لاغر بودن تنه های انسانی اعتقاد داشت. این اثر هم اکنون در موزه اورسی در پاریس نگهداری می شود.

زایش ونوس (ژروم). زایش ونوس یا طلوع ونوس ( ستاره ) [ ۲] ( به فرانسوی:  La Naissance de Vénus; Vénus — l'étoile ) یکی از آثار خلق شده توسط  نقاش  سده نوزدهمی،   ژان - لئون ژروم،   است. در این نقاشی زایش ونوس از دریا به تصویر کشیده شده است.
این اثر در حراجی در سال ۱۹۹۱ میلادی فروخته شد[ ۳] و هم اکنون در مالکیت خصوصی قراردارد.