زاخایو کارل ادوارد

دانشنامه آزاد فارسی

زاخائو، کارل ادوارد (۱۸۴۵ـ۱۹۳۰)(Sachau, Karl Edward)
زاخائو، کارل ادوارد
خاورشناس آلمانی. زبان های شرقی را در کیل (۱۸۶۴) و لایپزیگ (۱۸۶۵ـ۱۸۶۷) فراگرفت. با تصحیح انتقادی المعرب من الکلام الاعجمی جوالیقی (لایپزیگ، ۱۸۶۷)، از دانشگاه لایپزیگ دانشنامۀ دکتری گرفت. استاد زبان های سامی دانشگاه وین (۱۸۶۹) و استاد زبان های شرقی دانشگاه برلین (۱۸۷۲ـ۱۸۷۶) بود. برای تحقیق در زبان های شرقی در برلین، مرکزی دایر کرد (۱۸۸۸) و روزگاری دراز در آن جا به تدریس پرداخت. به داشتن دیدِ وسیع و دقت علمی و فعالیت زیاد مشهور بود و تألیفاتش در میان خاورشناسان جهان در اولین درجۀ علمی قرار دارد. اِتِه کار نیمه تمام او را با عنوان فهرست نسخه های فارسی و ترکی و هندی و پشتو در کتابخانۀ بادلیان به اتمام رساند. از دیگر آثارش: چاپ الشذرات السریانیه تئودوس (۱۸۶۹)؛ چاپ الآثار الباقیه عن القرون الخالیۀ بیرونی (لایپزیگ، ۱۸۷۶)؛چاپ چهار جلد از طبقات کبیر ابن سعد (لیدن، ۱۹۰۴)؛ فهرست نسخه های سریانی در کتابخانۀ برلین (۲ جلد، برلین، ۱۸۹۹) چاپ تحقیق ماللهند بیرونی؛ سیاحت های سوریه و بین النهرین (۱۸۸۳)؛ بر فرات و دجله (۱۹۰۰) که دو کتاب اخیر گزارش زاخائو از سفرهای خود به سوریه و عراق است.

پیشنهاد کاربران

بپرس