زابود
لغت نامه دهخدا
زابود. ( اِخ ) نام یکی از چندین قریه ای است که در کنار کوه زابود در سرزمین صفد واقع است. ( نخبة الدهر دمشقی ص 211 ).
زابود. ( اِخ ) ابن ناثان بن عتای بن احلای [ دختر شیثان ] و گویا همان زابادبن احلای است که در توراة مذکور است و سلسله نسب او که به یهودا میرسد به اهمیت یاد شده است و احلای مادر جده ٔاو است که همسر یرحاع بود. ( دائرة المعارف بستانی از سفر الایام الاول توراة 2: 31 - 36 و 11:41 2:41 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید