ریل بند

ریل بند[ ۱] یا تراورس ( به انگلیسی: Railroad tie ) به تکیه گاه بتونی یا چوبی یا فولادی می گویند که ریلها روی آن بسته می شود. در گذشته ای نه چندان دور، ریل بندهای فولادی بیشترین مورد استفاده را در راه آهن داشته اند. به دلیل هزینه زیاد تولید و عمر مفید کمتر این نوع از ریل بندها امروزه کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. ریل بندهای چوبی از لحاظ نرمی و سهولت تردد قطارها، مزیت بسیاری بر انواع دیگر دارند؛ ولی این گونه ریل بند هزینه های تولید زیادی داشته و بیشتر در کشورهایی استفاده می شوند که تولید چوب مناسب ارزان تر است. بزرگ ترین کارخانه تولید و اشباع ریل بند ( با مواد نفتی ) ایران در شیرگاه سوادکوه قرار دارد. امروزه در ایران بیشینه راه آهنهای بیرون از ایستگاه ها به وسیله ریل بندهای بتونی ایجاد می شوند. واژه ریل بند از مصوبات فرهنگستان زبان ایران است.