ریفامپین ( rifampin ) یا ریفامپیسین ( Rifampicin ) یک آنتی بیوتیک با قدرت کشتن باکتری ها ( باکتریوسیدال ) از گروه ریفامایسین ( Rifamycin ) است. این دارو یک ترکیب نیمه صناعی است که از آمی کولاتوپسیس ریفامی سینیکا Amycolatopsis rifamycinica به دست می آید. در سال ۱۹۵۷ نمونه خاکی از جنگل های کاج واقع در استان های جنوبی فرانسه برای آنالیز به آزمایشگاهی در شهر میلان در ایتالیا فرستاده شد و در آنجا پژوهشگران موفق به یافتن یک نوع باکتری جدید در آن نمونه شدند. این باکتری قدرت تولید موادی با عملکرد آنتی بیوتیکی را دارا بود. به دلیل علاقهٔ گروه پژوهشگر به یک داستان جنایی فرانسوی به نام ریفیفی Rififi، نام این ترکیب ریفامایسین گذاشته شد. پس از دو سال تلاش برای تولید مولکول نیمه صناعی استوارتر، سرانجام در سال ۱۹۵۹ مولکولی با قدرت اثربخشی بالا به نام ریفامپیسین تولید گردید.
در سال ۱۹۶۷ ریفامپیسین همراه با گروه دیگری از داروها ( ایزونیازید، اتامبوتول و پیرازین آمید و استرپتومایسین ) برای درمان سل توصیه شد. از آنجا که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت در میکروب عامل سل، مصرف منظم ریفامپیسین به مدت چندین ماه به همراه سایر داروها ضروری است، گاه در رژیم های درمانی سل مصرف این دارو تحت نظارت مستقیم تیم بهداشتی صورت می گیرد.
• مایکوباکتریوم ها
این دارو را برای درمان عفونت هایی چون سل و جذام می توان به کار برد. برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، در درمان جذام این دارو همواره به همراه داپسون ( Dapsone ) و کلوفازیمین ( Clofazimine ) استفاده می شود.
• سایر باکتری ها
ریفامپیسین در درمان پیشگیرانه ( پروفیلاکتیک Prophylactic ) در فردی که در معرض مننگوکوک قرار گرفته است به کار می رود.
• ویروس ها
این دارو تا حدودی بر روی ویروس واکسینیا اثر دارد. لی لی لی لی
ریفامپیسین آران ای پلی مراز وابسته به دی ان ای و در نتیجه پروتئین سازی باکتری را مهار می کند. باکتری های مقاوم توان تولید آران ای پلی مرازهایی با تفاوت جزئی در زیرواحد بتا که توسط ریفامپیسین مهار نمی شوند را دارند. در واقع با تأثیر بر زیرواحد B از آران ای پلی مراز موجب مهار این آنزیم می شود.
آسیب کبدی ( هپاتوتوکسیسیتی Hepatotoxicity ) مهم ترین عارضهٔ این داروست و از این رو افرادی که این دارو را دریافت می کنند پیوسته باید تحت آزمایش های مربوط به کارکرد کبد ( Liver function tests ) قرار گیرند. ریفامپیسین همچنین عوارضی چون تب، بثورات پوستی و مشکلات دستگاه گوارشی ایجاد می کند. این دارو ترشحات بدن مانند ادرار و اشک را به رنگ نارنجی یا قرمز درمی آورد که گرچه خوش خیم است، ممکن است باعث ترس بیمار شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۱۹۶۷ ریفامپیسین همراه با گروه دیگری از داروها ( ایزونیازید، اتامبوتول و پیرازین آمید و استرپتومایسین ) برای درمان سل توصیه شد. از آنجا که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت در میکروب عامل سل، مصرف منظم ریفامپیسین به مدت چندین ماه به همراه سایر داروها ضروری است، گاه در رژیم های درمانی سل مصرف این دارو تحت نظارت مستقیم تیم بهداشتی صورت می گیرد.
• مایکوباکتریوم ها
این دارو را برای درمان عفونت هایی چون سل و جذام می توان به کار برد. برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، در درمان جذام این دارو همواره به همراه داپسون ( Dapsone ) و کلوفازیمین ( Clofazimine ) استفاده می شود.
• سایر باکتری ها
ریفامپیسین در درمان پیشگیرانه ( پروفیلاکتیک Prophylactic ) در فردی که در معرض مننگوکوک قرار گرفته است به کار می رود.
• ویروس ها
این دارو تا حدودی بر روی ویروس واکسینیا اثر دارد. لی لی لی لی
ریفامپیسین آران ای پلی مراز وابسته به دی ان ای و در نتیجه پروتئین سازی باکتری را مهار می کند. باکتری های مقاوم توان تولید آران ای پلی مرازهایی با تفاوت جزئی در زیرواحد بتا که توسط ریفامپیسین مهار نمی شوند را دارند. در واقع با تأثیر بر زیرواحد B از آران ای پلی مراز موجب مهار این آنزیم می شود.
آسیب کبدی ( هپاتوتوکسیسیتی Hepatotoxicity ) مهم ترین عارضهٔ این داروست و از این رو افرادی که این دارو را دریافت می کنند پیوسته باید تحت آزمایش های مربوط به کارکرد کبد ( Liver function tests ) قرار گیرند. ریفامپیسین همچنین عوارضی چون تب، بثورات پوستی و مشکلات دستگاه گوارشی ایجاد می کند. این دارو ترشحات بدن مانند ادرار و اشک را به رنگ نارنجی یا قرمز درمی آورد که گرچه خوش خیم است، ممکن است باعث ترس بیمار شود.
wiki: ریفامپین