ریشا

[ویکی الکتاب] معنی رِیشاً: لباسی فاخر و گران که مایه زینت وجمال است -پوشش زاید بر مقدار حاجت و باعث زینت و جمال
ریشه کلمه:
ریش (۱ بار)

«ریش» در اصل واژه عربی، به معنای پرهای پرندگان است و از آنجا که پرهای پرندگان لباسی طبیعی در اندام آنها است، به هر گونه لباس، نیز گفته می شود.
و چون پرهای پرندگان غالباً به رنگ های مختلف و زیبا است، یک نوع مفهوم زینت در معنای کلمه «ریش» افتاده است.
علاوه بر این، به پارچه هایی که روی زین اسب و یا جهاز شتر می اندازند «ریش» گفته می شود.
بعضی از مفسران و اهل لغت نیز آن را به معنای وسیع تری گرفته اند و آن، هر گونه اثاث و وسائل مورد نیاز انسان است، اما مناسب تر در آیه فوق همان لباس های زینتی و جالب است.
زینت. به نظر میس آید که مراد ازطریش زینت است خواه طبیعی باشد مثل مو و غیره و خواه مصنوعی باشد مثل لباس فاخر و غیره. در مجمع نقل کرده: ریش آن است که در آن زینت و زیبائی باشد و از آن است ریش الطائر (پرهای پرنده) و خود آن را اثاث البیت گفته است در المیزان نیز ما فیه الجمال گفته و گوید مأخوذ است از ریش طائر که در آن انواع زینت و زیبائی است. نا گفته نماند معنای اوّلی آن مجموع پرهای پرنده است و سپس به لباس فاخر و غیره گفته شده چنانکه در مفردات، قاموس، صحاح و اقرب گفته مؤید گفته ما آن است که در آیات بعدی دو بار لفظ زینت به کار رفته «یا بَنی آدَمَ خُذُوا زینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ - قُلْ مَنْ حَرَّمَ زینَةَ اللّهِ الَّتی اَخْرَجَ لِعِبادِهِ» در نهج البلاغه ریاش به معنی لباس فاخر آمده است «اَلْبَسَکُمُ الرِّیاشَ وَاَسْبَغَ عَلَیْکُمُ الْمَعاشَ» خطبه 81و180 این کلمه فقط یکبار در قرآن آمده است . یعنی برای شما لباس فرستادیم که عورتتان را می‏پوشاند و زینت فرستادیم که با آن مزیّن و زیبا می‏شوید ولی لباس تقوی، آن از همه بهتر است واللّه اعلم. در المیزان از تفسیر قمی از ابی الجارود از امام باقر علیه السلام نقل شده که ریش را متاع و مال فرموده‏اند. ولی زیاد بن منذر که ابوالجارود باشد زیدی مذهب و مشکوک است.