ریسک گریزی

ریسک گریزی، یا مخاطره گریزی ( به انگلیسی: Risk aversion ) اصطلاحی در علم اقتصاد و علوم مالی است، که به معنای ترجیح پذیرش ریسک کم تر می باشد. تمایل فردی و درونی انسانها ( سرمایه گذاران و معامله گران ) در مواقع عدم قطعیت، جلوگیری از ریسک غیرضروری است. این نوع ریسک، فردی و درونی است، چرا که سرمایه گذاران متفاوت، تعریف متفاوتی از ریسک غیرضروری دارند. سرمایه گذاری که به دنبال بازده بیشتری است، ریسک های ضروری بیشتری را می پذیرد، ولی سرمایه گذاری که به دنبال بازده کم تری است، استراتژی سرمایه گذاری خود را بی پروا و بدون دقت زیاد انتخاب می کند؛ بنابراین یک سرمایه گذار منطقی که ریسک گریز نیز می باشد، اگر دو سرمایه گذاری با بازده یکسان و ریسک متفاوت برای انتخاب داشته باشد، سرمایه گذاری با ریسک کم تر را انتخاب خواهد کرد.
به بیان ساده ریسک گریزی بمعنای عدم تمایل به معامله ای پرسود ولی با ریسک بالا و ترجیح دادن معامله ای با سود کم تر، ولی امنیت بیشتر می باشد. از دیدگاه روانشناسی معمول، ریسک پذیری یک نفر به عوامل متعدد درونی و بیرونی بستگی خواهد داشت، ولی همه این عوامل به احساس امنیت شخص باز می گردد.
بنابر تعریف اقتصادی، افراد ریسک گریز یک مطلوبیت انتظاری معین را از مطلوبیت درآمد مطمئن معادل درآمد انتظاری کمتر ارزیابی می کنند[ ۱] .