رکن الدین خورشاه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] رکن الدین خورشاه، هشتمین امام اسماعیلیان نزاری و آخرین خداوند الموت بود.
او که بزرگ ترین پسر علاءالدین محمد سوم بود، در حدود سال ۶۲۷ زاده شد و در کودکی اش، علاءالدین محمد او را به جانشینی خود برگزید.
رکن الدین خورشاه پس از کشته شدن پدرش در شوال ۶۵۳، به امامت و ریاست دعوت و دولت نزاریان رسید.

متهم بودن خورشاه به مرگ پدرش
در برخی منابع، رکن الدین خورشاه را به توطئه در مرگ پدرش متهم کرده اند.

همزمانی دوران زندگی خورشاه با فتوحات مغولان
دورۀ پرحادثۀ رکن الدین خورشاه که یک سال طول کشید، هم زمان با فتوحات مغولان در ایران بود.

← ورود هلاکو به ایران
...

دانشنامه آزاد فارسی

رُکنُ الدّین خُورْشاه (ح ۶۲۷ـ۶۵۴ق)
آخرین رئیس و داعی اسماعیلیۀ نزاری الموت . پسر علاءالدین محمد و حکومت او مصادف با ضعف و نابسامانی اسماعیلیان الموت بود و حملات پی درپی اهل سنت نیز بر این آشفتگی می افزود. از سوی دیگر فرمانروایی خورشاه مصادف با حملات مغول به ایران بود. خورشاه اگر چه سیادت هولاکو را پذیرفت ، از تعرض او در امان نماند. هولاکو از ناحیۀ قهستان به قلاع اسماعیلی حمله کرد و در زمانی کوتاه بسیاری از آن ها را به تسلیم واداشت . خورشاه سرانجام از میمون دژ فرود آمد و خود را تسلیم مغولان کرد و اندکی بعد الموت تسخیر و ویران شد و درپی آن نزدیک به ۴۰ دژ دیگر نیز به سرنوشت مشابه گرفتار شد. سرانجام دولت اسماعیلی برای همیشه فروپاشید و بقایای اسماعیلیه که مدت ها در رودبار و دیلمان به حیات خود ادامه دادند دیگر نتوانستند رونق بگیرند و برای حیات خود مجبور به تقیه شدند. رکن الدین خورشاه با آن که در سپاه مِنکوقاآن به خدمت پرداخت ، سرانجام به سبب اختلاف با سران سپاه در رود جیحون غرق گردید.

پیشنهاد کاربران

بپرس