روکش دندان روکشی برای پوشاندن دندان است. روکش دندان، یک طرح درمان مستقل است. ممکن است نسج کافی دندان برای نگهداری پرکردگی باقی نمانده باشد یا احتمال شکستن دندان بر اثر فشارهای حاصل از جویدن و شکننده شدن بافت دندان دراثر عصب کشی وجود داشته باشد، در چنین مواردی از روکش دندان استفاده می شود. همچنین روکش های دندان در اتصال بریج دندان ها، برای محافظت از دندان ضعیف یا در ترمیم دندانی که شکسته است مورد استفاده قرار بگیرند. روکش دندان ممکن است برای گیر بیشتر در دندان، به کمک پین یا پست به دندان متصل شود. [ ۱]
روکش دندان در موارد زیر استفاده می شود:[ ۱]
• دندان هایی که به علت پرکردگی وسیع شکننده هستند.
• دندان هایی که تاجشان شکسته باشد یا نسج باقی ماندهٔ دندان توانایی نگه داشتن پرکردگی را نداشته باشد.
• در دندان هایی که معالجهٔ عصب شده اند، از آنجایی که مقدار زیادی از نسج مینا و عاج برداشته می شود و نیز به علت قطع شدن تغذیهٔ داخلی و خشک شدگی نسبی بافت دندان، یا به علت تغییر رنگ ناشی از خونریزی دندانی یا بیماری پالپ استفاده از روکش دندان توصیه می شود.
• در ترمیم زیبایی دندان های بدرنگ یا بدشکل.
• برای ترک های دندانی.
• بازسازی سطوح جوندهٔ دندان.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفروکش دندان در موارد زیر استفاده می شود:[ ۱]
• دندان هایی که به علت پرکردگی وسیع شکننده هستند.
• دندان هایی که تاجشان شکسته باشد یا نسج باقی ماندهٔ دندان توانایی نگه داشتن پرکردگی را نداشته باشد.
• در دندان هایی که معالجهٔ عصب شده اند، از آنجایی که مقدار زیادی از نسج مینا و عاج برداشته می شود و نیز به علت قطع شدن تغذیهٔ داخلی و خشک شدگی نسبی بافت دندان، یا به علت تغییر رنگ ناشی از خونریزی دندانی یا بیماری پالپ استفاده از روکش دندان توصیه می شود.
• در ترمیم زیبایی دندان های بدرنگ یا بدشکل.
• برای ترک های دندانی.
• بازسازی سطوح جوندهٔ دندان.
wiki: روکش دندان