روضه های دهه اول محرم

[ویکی فقه] نام گذاری شب های محرم به طور تعینی و با گذشت زمان صورت گرفته است و واضع خاصی ندارد. این کار از ناحیه مداحان و ذاکران اهل بیت (علیهم السّلام) به تقلید از شب های خاصی مانند: عاشورا و تاسوعا انجام گرفته است. البته برخی شب چهارم را شب حر بن یزید ریاحی و شب پنجم را شب زهیر بن قین نیز می نامند. این نام گذاری بر اساس جایگاه شهیدان کربلا، نزدیکی هر یک از آنان به نقطه وحدت بخش کربلا؛ یعنی امام حسین (علیه السلام) و هم آهنگی شور و التهاب مراسم و روضه آنان با مرکز شورآفرین شب عاشورا، صورت می گیرد. هم چنین دیگر شب های ماه محرم و شب های ماه صفر، دهه عزاداری حضرت زهرا (علیهاالسّلام) و امیرالمؤمنین (علیه السلام)، به تقلید از این شب ها نام نهاده شده است.
حضرت مسلم بن عقیل (علیه السلام)، را می توان نخستین شهید حماسه کربلا دانست؛
خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۹، ص۱۶۵.
امام حسین (علیه السّلام) روز دوم محرم سال ۶۱ هجری به سرزمین کربلا وارد شد. به همین خاطر، روز دوم محرم، روز ورود به کربلا نام گذاری شده است. روز دوم، نماد پایداری است. اباعبدالله الحسین (علیه السّلام) از همان آغاز حرکت با حوادث گوناگونی روبه رو شد؛ از بی وفایی کوفیان گرفته تا تعقیب شدن از سوی سپاهیان دشمن. با این حال از ادامه راه منصرف نشد و هم چنان استواری ورزیدند.
← ورود به کربلا
شب سوم محرم، به نام مبارک حضرت رقیه (سلام الله علیها) دردانه سه ساله حسین بن علی (علیه السّلام) نام نهاده شده است.
← رقیه بنت الحسین
...