روش روان کاوی

[ویکی فقه] یکی از روش های تحقیق در روان شناسی، روش روان کاوی (Psychoanalysis) است؛ در این روش ماهیت پدیده های ناآگاه با روش تداعی آزاد (عنوان روش اصلی فروید) کشف می شود. در اکثر دانش ها، حقیقت با به کارگیری روش های علمی (Scientific methods) به دست می آید. البته روش های پژوهشی آنها یکسان نیستند بلکه هر دسته از آنها به روش خاص خود تحقیق می شوند.روان شناسی نیز که یکی از پردامنه ترین و کوشاترین علوم انسانی است، دارای روش علمی خاص خود است و همین روش علمی است که به کار می آید تا مطالعه علم رفتار را از دشواری برهاند. آنچه علم را تعریف می کند موضوع تحقیق آن نیست بلکه روش تحقیق آن است.علمی بودن یا نبودن رویکرد مهم است. در انتخاب شیوه پژوهش، روش هایی وجود دارد که در کسب، طبقه بندی، کاربرد و ارزش اطلاعات از لحاظ توانایی تشخیص متفاوتند.
در روش روان کاوی (Psychoanalysis) روی این نکته تکیه می شود که پدیده های آگاه تنها بخش کوچکی از مجموعه روان را تشکیل می دهند. بنابراین هدف روان شناس این خواهد بود که ماهیت پدیده های ناآگاه را با روش تداعی آزاد (عنوان روش اصلی فروید) کشف کند.زیرا معتقد است که این پدیده ها پویایی خاصی دارند و اثر آنها بر رفتار انسان بیشتر و شدیدتر از پدیده های آگاه است و به این طریق حقیقت را کشف می کند. علاوه بر این ها، روش های دیگری مانند طولی و عرضی، تاریخچه زندگی فرد و درون نگری نیز وجود دارد که کم وبیش در موارد خاصی به کار می رود.
گنجی، حمزه، روان شناسی عمومی، تهران، ساوالان، ۱۳۸۶، ص۵۶.
۱. ↑ عظیمی، سیروس، اصول روان شناسی عمومی، تهران، دهخدا، چاپ دهم، ص۴۰.۲. ↑ گنجی، حمزه، روان شناسی عمومی، تهران، ساوالان، ۱۳۸۶، ص۵۶.
منبع
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «روش های تحقیق در روان شناسی »، تاریخ بازیابی ۹۷/۱۲/۱۵.
...