۴۱°۳۲′ شمالی شرقیشمالی شرقی
روستآوی ( به گرجی: რუსთავი ) در ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی پایتخت گرجستان، در استپ گاردابانی شهر روستاوی جای گرفته است که یکی از مراکز صنعتی گرجستان است. روستاوی مرکز ایالت تاریخی کومو کارتلی است. قسمت اصلی شهر، شامل بخش صنعتی، در ساحل چپ رودخانهٔ متکواری قرار دارد، در حالی که ساختمان های مسکونی در ساحل راست رود ساخته شده اند. آب و هوای روستاوی و پیرامون آن خشک است با تابستان های داغ و زمستان های نسبتاً سرد. متوسط بارندگی سالانه به حدود ۴۰۰ میلی متر می رسد.
بخش عمدهٔ کانال گاردابانی در قسمت مرکزی شهر در ساحل چپ رود متکواری قرار دارد. آب کانال نه تنها برای آبیاری، بلکه برای تأمین آب مورد نیاز نیروگاه برق حرارتی تفلیس به کار برده می شود که در نزدیک روستاوی ساخته شده است.
روستاوی چهارمین شهر بزرگ گرجستان است که در سال ۲۰۰۲ جمعیت آن به ۱۳۸۲۰۰ نفر برآورد شده است. [ ۱]
روستاوی همچنین زادگاه شاعر حماسه سرای گرجی شوتا روستاولی نیز هست.
توسعهٔ این شهر نوین در ارتباط با طرح احداث کارخانهٔ ذوب آهن و فولاد روستاوی است که در دشت برهنه ای در کنار ویرانه های شهر قدیمی در سال ۱۹۴۴ میلادی آغاز شد و در سال ۱۹۵۰ کارخانه اولین محصول خود را تولید کرد، دو سال بعد کارخانه نورد آغاز به کار کرد و در سال ۱۹۵۴ کارکنان ذوب آهن گرجستان اولین محصول آهن و زغال کک خود را عرضه کردند.
امروزه روستاوی بزرگترین مرکز صنایع سنگین گرجستان است. بیشترین حجم تولید کارخانهٔ تولید فولاد و آهن اختصاص به لوله های فولادی بدون درز دارد که به طور گسترده ای در صنایع نفت قفقاز جنوبی مورد استفاده قرار می گیرد. روستاوی شمش های فولادی مورد نیاز کارخانهٔ نورد سومقاییت ( در آذربایجان ) را تأمین می کرد. کارخانهٔ ذوب فولاد روستاوی همچنین ورق فولاد و سایر استانداردها قطعات فولادی را که نقش عمده ای در اقتصاد دارند، تولید می کند.
علاوه بر کارخانه های ذوب آهن، کارخانه های بزرگ شیمیایی نیز در این شهر فعالیت دارند. کارخانه های شیمیایی روستاوی، کودهای ازته برای تأمین نیاز بخش کشاورزی کشورهای قفقاز جنوبی و تعدادی نقاط دیگر تولید می کرد که در سال های پس از استقلال با وجود بحران های سیاسی و اقتصادی تولیدات آن دچار اختلال شده است. تعدادی کارخانه تولید الیاف مصنوعی نیز در این شهر ساخته شده است. کارخانهٔ تولید سیمان از ضایعات تولیدات سنگ ترکانی فعالیت دارد. کارخانهٔ تولید قطعات بتونی و نیز کارخانه های تولیدات مکانیکی - مهندسی و تجهیزات جرثقیل در این شهر بنا شده است. روستاوی در دورهٔ شوروی با بسیاری از نقاط شوروی روابط تولیدی و اقتصادی داشت. نیروی انسانی متخصص شهر از تفلیس تأمین می شد. در آغاز روستاوی مصالح ساختمانی گوناگون و تجهیزات را از تفلیس دریافت می کرد، در حالی که پس از رونق تولیدات صنعتی شهر، روستاوی بسیاری از مواد مصرفی صنایع را تأمین کرده و به شهر متخصصان و کارکنان ذوب آهن تبدیل شده و فقط محصولات صنایع سبک و غذایی را در روابط متقابل اقتصادی از شهر تفلیس در یافت می کند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفروستآوی ( به گرجی: რუსთავი ) در ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی پایتخت گرجستان، در استپ گاردابانی شهر روستاوی جای گرفته است که یکی از مراکز صنعتی گرجستان است. روستاوی مرکز ایالت تاریخی کومو کارتلی است. قسمت اصلی شهر، شامل بخش صنعتی، در ساحل چپ رودخانهٔ متکواری قرار دارد، در حالی که ساختمان های مسکونی در ساحل راست رود ساخته شده اند. آب و هوای روستاوی و پیرامون آن خشک است با تابستان های داغ و زمستان های نسبتاً سرد. متوسط بارندگی سالانه به حدود ۴۰۰ میلی متر می رسد.
بخش عمدهٔ کانال گاردابانی در قسمت مرکزی شهر در ساحل چپ رود متکواری قرار دارد. آب کانال نه تنها برای آبیاری، بلکه برای تأمین آب مورد نیاز نیروگاه برق حرارتی تفلیس به کار برده می شود که در نزدیک روستاوی ساخته شده است.
روستاوی چهارمین شهر بزرگ گرجستان است که در سال ۲۰۰۲ جمعیت آن به ۱۳۸۲۰۰ نفر برآورد شده است. [ ۱]
روستاوی همچنین زادگاه شاعر حماسه سرای گرجی شوتا روستاولی نیز هست.
توسعهٔ این شهر نوین در ارتباط با طرح احداث کارخانهٔ ذوب آهن و فولاد روستاوی است که در دشت برهنه ای در کنار ویرانه های شهر قدیمی در سال ۱۹۴۴ میلادی آغاز شد و در سال ۱۹۵۰ کارخانه اولین محصول خود را تولید کرد، دو سال بعد کارخانه نورد آغاز به کار کرد و در سال ۱۹۵۴ کارکنان ذوب آهن گرجستان اولین محصول آهن و زغال کک خود را عرضه کردند.
امروزه روستاوی بزرگترین مرکز صنایع سنگین گرجستان است. بیشترین حجم تولید کارخانهٔ تولید فولاد و آهن اختصاص به لوله های فولادی بدون درز دارد که به طور گسترده ای در صنایع نفت قفقاز جنوبی مورد استفاده قرار می گیرد. روستاوی شمش های فولادی مورد نیاز کارخانهٔ نورد سومقاییت ( در آذربایجان ) را تأمین می کرد. کارخانهٔ ذوب فولاد روستاوی همچنین ورق فولاد و سایر استانداردها قطعات فولادی را که نقش عمده ای در اقتصاد دارند، تولید می کند.
علاوه بر کارخانه های ذوب آهن، کارخانه های بزرگ شیمیایی نیز در این شهر فعالیت دارند. کارخانه های شیمیایی روستاوی، کودهای ازته برای تأمین نیاز بخش کشاورزی کشورهای قفقاز جنوبی و تعدادی نقاط دیگر تولید می کرد که در سال های پس از استقلال با وجود بحران های سیاسی و اقتصادی تولیدات آن دچار اختلال شده است. تعدادی کارخانه تولید الیاف مصنوعی نیز در این شهر ساخته شده است. کارخانهٔ تولید سیمان از ضایعات تولیدات سنگ ترکانی فعالیت دارد. کارخانهٔ تولید قطعات بتونی و نیز کارخانه های تولیدات مکانیکی - مهندسی و تجهیزات جرثقیل در این شهر بنا شده است. روستاوی در دورهٔ شوروی با بسیاری از نقاط شوروی روابط تولیدی و اقتصادی داشت. نیروی انسانی متخصص شهر از تفلیس تأمین می شد. در آغاز روستاوی مصالح ساختمانی گوناگون و تجهیزات را از تفلیس دریافت می کرد، در حالی که پس از رونق تولیدات صنعتی شهر، روستاوی بسیاری از مواد مصرفی صنایع را تأمین کرده و به شهر متخصصان و کارکنان ذوب آهن تبدیل شده و فقط محصولات صنایع سبک و غذایی را در روابط متقابل اقتصادی از شهر تفلیس در یافت می کند. [ ۲]
wiki: روستاوی