روزه حرام

[ویکی فقه] روزه های حرام سیزده قسم است که در زیر می آید.
۱- روزه عید فطر (اول ماه شوال)؛۲- روزه عید قربان (دهم ذی الحجة)؛۳- روزه یوم الشک به نیت رمضان (یعنی: روزی که معلوم نیست آخر شعبان است یا اول رمضان)؛۴- روزه ایام تشریق (یازدهم، دوازدهم و سیزدهم ذی الحجّة) برای کسی که در منا باشد، اگر چه حج نگزارد؛۵- روزه وفا به نذر معصیتی؛ یعنی: نذر کرده باشد که اگر موفّق به انجام فلان حرام یا ترک فلان واجب شود، مثلا" یک روز به عنوان شکرانه آن گناه، روزه بگیرد، ولی اگر به عنوان مجازات بر خودش باشد، تا این که این روزه مقدمه ترک معصیت باشد اشکالی ندارد.۶- روزه سکوت؛ یعنی روزه بگیرد که سخن نگوید.۷- روزه وصال؛ یعنی روزه یک شبانه روز یا یک شب و دو روز بدون افطار در شب.۸- روزه مستحبی زن با نهی شوهر از آن؛۹- روزه مستحبی مملوک (غلام یا کنیز) با نهی مالک از آن؛۱۰- روزه مستحبی فرزند در صورتی که موجب ناراحتی پدر و مادر باشد؛۱۱- روزه مریض و هر کسی که روزه برایش ضرر دارد؛۱۲- روزه مسافری که روزه اش صحیح نیست؛۱۳- روزه دهر؛ یعنی در تمام روزهای سال، حتی در روزهای عید فطر و قربان هم روزه باشد. فقهای اسلام کیفیت و شروط مفطرات و کفاره روزه، احکام روزه قضا و روزه مسافر را نیز در کتاب صوم توضیح داده اند.