رودهن

جمعیت این شهر براساس سرشماری سال ۱۳۹۰ ایران، ۲۱٬۴۷۷ نفر ( ۶٬۶۲۷ خانوار ) شامل ۱۰٬۸۰۷ مرد و ۱۰٬۶۷۰ زن است.
نزدیکی به جاده های اصلی تهران – شمال ( هراز و فیروزکوه ) نیز از عوامل مؤثر در رشد چشمگیر این شهر بود و طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۵۵، جمعیت رودهن و حومه تنها چهار هزار نفرگزارش شد و پس از تقریباً یک دهه، تا زمان تأسیس دانشگاه آزاد اسلامی، جمعیت شهر به بیش از سیزده هزار نفر رسید. با توجه به تأسیس این مرکز آموزش عالی و گسترش سریع آن، بافت جمعیتی این شهر نیز به سرعت تغییر یافت. حضور چند هزار دانشجو که به صورت جمعیت شناور در طول روز به این شهر وارد و از آن خارج می شدند، اقامت حداقل دو تا سه هزار از این دانشجویان در این شهر در خوابگاه ها و خانه های استیجاری، موج مهاجرت از اطراف و حتی شهرهای دیگر به ویژه شهرستان های استان مازندران، خراسان و استانهای دیگر سبب شد که در سرشماری ۱۳۶۵ جمعیت این شهر به بیش از دو برابر افزایش یابد.
ساکنان اصلی رودهن، ترک زبانان هستند که در دوره قاجار به این شهر مهاجرت کردند. شماری از طایفه بابایی و کردبچه از ابتدای دوران قاجار ساکن این منطقه هستند.
رئیس شورای اسلامی شهر بومهن: رودهن که بعد از بومهن قرار گرفته است، محل تلاقی مردم ترک زبان و مازنی زبان است.
از بناهای تاریخی این شهر می توان به پلی اشاره کرد که متروکه شده و از دوره صفویه است. همچنین به ساختمان هتل آبعلی که امروزه به اردوگاه دانش آموزی تبدیل شده است. رودهن قدیم در منتهی الیه رودخانه ای واقع شده است که امروزه بلوار شریعتی نام دارد و به نام تجرک معروف است. در این نقطه آثار قبرهای زرتشتیان پابرجاست که هنوز مورد توجه قرار نگرفته است. مهم ترین آثار تاریخی و فرهنگی رودهن را می توان به پل نمیر ( قرن سوم ) ، پل زنجیر یا فیروزکوه، بقعه مبارک امامزاده محمدتقی رودهن که از فرزندان موسی کاظم است، امامزاده روح الله روستای جورد، امامزاده پیش روستای آردینه، حمام و خانه تاریخی روستای جورد و وسکاره، ساختمان سابق هتل آبعلی و… که هر یک گویای تاریخ این منطقه است، نام برد.