روبن سواک ( به ارمنی: Ռուբեն Սևակ ) ( ۱۵ فوریه ۱۸۸۵ – ۲۶ اوت ۱۹۱۵ ) از شاعران نامی کشور ارمنستان بود.
روبن هُوْهانِسی چیلینگیریان متخلص به «روبن سواگ» در ۱۵ فوریه ۱۸۸۵ در آبادی «سیلیوری» واقع در نزدیکی کنستانتینوپول ( استانبول فعلی ) متولد شد. پس از گذراندن دوران ابتدائی، در آموزشگاه آمریکایی «پارتیزاک» به تحصیل پرداخت. در سال ۱۹۰۱ میلادی به کنستانتینوپول مهاجرت کرد و وارد مدرسه بربریان شد. در سال ۱۹۰۵ میلادی پس از پایان دوره آموزشگاه، در رشته پزشکی دانشگاه لوزان پذیرفته شد.
سواگ در دانشگاه لوزان با آثار ولتر، ژان - ژاک روسو، لکنت دولیل، پل ورلن، هاینریش هاینه و لئو تولستوی آشنا شد و افکار آنها در پرروش دیدگاه وی تأثیر فراوانی نهاد. در سال ۱۹۱۰ مجموعه شعر سواگ با نام «کتاب سرخ» به چاپ رسید. از دیگر آثار سواگ، «کابوس»، «آخرین ارمنی ها»، «کتاب عشق» است. نوشته های منثور سواگ در مجموعه ای با عنوان «صفحات پراکنده ای از کتاب پزشکی» انتشار یافته است.
روبن سواگ در سال ۱۹۱۱ میلادی از دانشگاه لوزان در رشته پزشکی فارغ التحصیل شد و مدتی در یکی از بیمارستان های شهر طبابت کرد. در سال ۱۹۱۴ میلادی با خانواده اش به کنستانتینوپول بازگشت و به عنوان پزشک متخصص به کار پرداخت و به موازات کار پزشکی، فعالانه در جنبش ادبی ارمنستان غربی، دوشادوش سیامانتو، دانیل واروژان و دیگران، تلاش کرد. روبن نیز در جریان نسل کشی ارمنی ها در سال ۱۹۱۵ میلادی در ارمنستان غربی به دست ترکان عثمانی به مانند دانیل واروژان و سیامانتو جان خود را از دست داد.
دیوان پرآوازه او ( منظومه ) «زنگبرج خاموش نشدنی» نام دارد که از سوی گئورگ نوباریان به زبان پارسی ترجمه شده است.
روبن سواک، شاعری است جامعه گرا که در شعرها و داستان هایش، رنج ها و محرومیت های انسان های ستمدیده و غارت شده را با تصاویر و بیانی زنده و انسان دوستانه، با خواننده در میان می گذرد و علیه بی عدالتی ها و نابرابری های اجتماعی به ستیز برمی خیزد.
سواک که به خاطر تخصص پزشکی اش با درد جسمی و رنج روانی انسان نیز به خوبی آشنا بود، در شعرها و نوشته هایش به هنگام تصویر درد و رنج انسانی، به چنان اوج هنری دست می یازد که شاید کمتر هنرمندی بتواند مانند او دقایق درد جسمانی و رنج روانی انسان را به کمک واژه ها به خواننده انتقال دهد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفروبن هُوْهانِسی چیلینگیریان متخلص به «روبن سواگ» در ۱۵ فوریه ۱۸۸۵ در آبادی «سیلیوری» واقع در نزدیکی کنستانتینوپول ( استانبول فعلی ) متولد شد. پس از گذراندن دوران ابتدائی، در آموزشگاه آمریکایی «پارتیزاک» به تحصیل پرداخت. در سال ۱۹۰۱ میلادی به کنستانتینوپول مهاجرت کرد و وارد مدرسه بربریان شد. در سال ۱۹۰۵ میلادی پس از پایان دوره آموزشگاه، در رشته پزشکی دانشگاه لوزان پذیرفته شد.
سواگ در دانشگاه لوزان با آثار ولتر، ژان - ژاک روسو، لکنت دولیل، پل ورلن، هاینریش هاینه و لئو تولستوی آشنا شد و افکار آنها در پرروش دیدگاه وی تأثیر فراوانی نهاد. در سال ۱۹۱۰ مجموعه شعر سواگ با نام «کتاب سرخ» به چاپ رسید. از دیگر آثار سواگ، «کابوس»، «آخرین ارمنی ها»، «کتاب عشق» است. نوشته های منثور سواگ در مجموعه ای با عنوان «صفحات پراکنده ای از کتاب پزشکی» انتشار یافته است.
روبن سواگ در سال ۱۹۱۱ میلادی از دانشگاه لوزان در رشته پزشکی فارغ التحصیل شد و مدتی در یکی از بیمارستان های شهر طبابت کرد. در سال ۱۹۱۴ میلادی با خانواده اش به کنستانتینوپول بازگشت و به عنوان پزشک متخصص به کار پرداخت و به موازات کار پزشکی، فعالانه در جنبش ادبی ارمنستان غربی، دوشادوش سیامانتو، دانیل واروژان و دیگران، تلاش کرد. روبن نیز در جریان نسل کشی ارمنی ها در سال ۱۹۱۵ میلادی در ارمنستان غربی به دست ترکان عثمانی به مانند دانیل واروژان و سیامانتو جان خود را از دست داد.
دیوان پرآوازه او ( منظومه ) «زنگبرج خاموش نشدنی» نام دارد که از سوی گئورگ نوباریان به زبان پارسی ترجمه شده است.
روبن سواک، شاعری است جامعه گرا که در شعرها و داستان هایش، رنج ها و محرومیت های انسان های ستمدیده و غارت شده را با تصاویر و بیانی زنده و انسان دوستانه، با خواننده در میان می گذرد و علیه بی عدالتی ها و نابرابری های اجتماعی به ستیز برمی خیزد.
سواک که به خاطر تخصص پزشکی اش با درد جسمی و رنج روانی انسان نیز به خوبی آشنا بود، در شعرها و نوشته هایش به هنگام تصویر درد و رنج انسانی، به چنان اوج هنری دست می یازد که شاید کمتر هنرمندی بتواند مانند او دقایق درد جسمانی و رنج روانی انسان را به کمک واژه ها به خواننده انتقال دهد.
wiki: روبن سواگ