روابط ژاپن و روسیه ( انگلیسی: Japan–Russia relations ) دارای تاریخچه پیچیده ای از روابط هستند که به دلیل تعدادی از اختلافات ارضی حل نشده همچنان تیره است. دو کشور هرگز معاهده صلحی برای پایان رسمی جنگ جهانی دوم امضا نکرده اند، زیرا روسیه تا پس از بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی به اعلام جنگ مشترک علیه ژاپن نپرداخته است.
موضوع اصلی اختلاف ژاپن و روسیه بر سر حق حاکمیت جزایر کوریل جنوبی است که ژاپن آن را سرزمین های شمالی می نامد. روسیه پس از پایان جنگ جهانی دوم این جزایر را تصرف کرد و از آن زمان تاکنون کنترل آنها را حفظ کرده است، در حالی که ژاپن ادعا می کند که جزایر غیرقانونی گرفته شده اند و بیش از ۷۰ سال است که به طور غیرقانونی اشغال شده اند.
در سال های اخیر، ژاپن و روسیه علاقه مند به بهبود روابط خود به ویژه در زمینه همکاری های اقتصادی بوده اند. دو کشور برای افزایش مبادلات گردشگران و بازرگانان تلاش کرده اند و تعدادی توافقنامه اقتصادی امضا کرده اند. ژاپن همچنین به منابع طبیعی فراوان روسیه، به ویژه در بخش نفت و گاز علاقه مند است.
علیرغم این همکاری اقتصادی، مناقشه ارضی بین دو کشور همچنان مانع مهمی بر سر راه روابط نزدیکتر است. تلاش های دیپلماتیک برای حل این مناقشه انجام شده است و هر دو طرف تمایل خود را برای مذاکره نشان داده اند، اما هنوز راه حلی به دست نیامده است. در نتیجه، روابط بین ژاپن و روسیه محافظت شده و پیچیده باقی می ماند.
در قرن شانزدهم، ژاپن و روسیه روابط تجاری محدودی را از طریق واسطه ها حفظ کردند، اما تماس های مستقیم کم بود. اکتشاف روسیه در دریای سیبری شرقی و اقیانوس آرام منجر به برخوردهای پراکنده با بازرگانان دریایی ژاپنی شد، اما هیچ مأموریت دیپلماتیک یا تماس سیاسی قابل توجهی وجود نداشت. در قرن هفدهم، شوگونات ژاپن سیاست انزوا، محدود کردن تجارت خارجی و تماس با کشورهای همسایه و ممنوعیت مسیحیت را به اجرا گذاشت. بازرگانان و کاشفان روسی از این محدودیت ها مستثنی نبودند و برخوردها نادر و بیشتر خصمانه شد. در قرن هجدهم، روسیه شروع به گسترش قلمروهای خود به سمت اقیانوس آرام کرد و شهرک های دائمی در کامچاتکا و آلاسکا ایجاد کرد. مقامات ژاپنی این موضوع را یک تهدید تلقی کردند و با تقویت دفاع ساحلی خود و ممانعت از ورود کشتی های روسی به آب های ژاپن واکنش نشان دادند. با وجود این تنش ها، تلاش هایی برای دیپلماسی صورت گرفت، مانند مأموریت های ناموفق واسیلی گولوونین در سال های ۱۸۱۱–۱۸۱۳ و نیکولای رضانوف در سال ۱۸۰۴. با این حال، دو کشور تا اواسط قرن نوزدهم تا حد زیادی از یکدیگر جدا ماندند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفموضوع اصلی اختلاف ژاپن و روسیه بر سر حق حاکمیت جزایر کوریل جنوبی است که ژاپن آن را سرزمین های شمالی می نامد. روسیه پس از پایان جنگ جهانی دوم این جزایر را تصرف کرد و از آن زمان تاکنون کنترل آنها را حفظ کرده است، در حالی که ژاپن ادعا می کند که جزایر غیرقانونی گرفته شده اند و بیش از ۷۰ سال است که به طور غیرقانونی اشغال شده اند.
در سال های اخیر، ژاپن و روسیه علاقه مند به بهبود روابط خود به ویژه در زمینه همکاری های اقتصادی بوده اند. دو کشور برای افزایش مبادلات گردشگران و بازرگانان تلاش کرده اند و تعدادی توافقنامه اقتصادی امضا کرده اند. ژاپن همچنین به منابع طبیعی فراوان روسیه، به ویژه در بخش نفت و گاز علاقه مند است.
علیرغم این همکاری اقتصادی، مناقشه ارضی بین دو کشور همچنان مانع مهمی بر سر راه روابط نزدیکتر است. تلاش های دیپلماتیک برای حل این مناقشه انجام شده است و هر دو طرف تمایل خود را برای مذاکره نشان داده اند، اما هنوز راه حلی به دست نیامده است. در نتیجه، روابط بین ژاپن و روسیه محافظت شده و پیچیده باقی می ماند.
در قرن شانزدهم، ژاپن و روسیه روابط تجاری محدودی را از طریق واسطه ها حفظ کردند، اما تماس های مستقیم کم بود. اکتشاف روسیه در دریای سیبری شرقی و اقیانوس آرام منجر به برخوردهای پراکنده با بازرگانان دریایی ژاپنی شد، اما هیچ مأموریت دیپلماتیک یا تماس سیاسی قابل توجهی وجود نداشت. در قرن هفدهم، شوگونات ژاپن سیاست انزوا، محدود کردن تجارت خارجی و تماس با کشورهای همسایه و ممنوعیت مسیحیت را به اجرا گذاشت. بازرگانان و کاشفان روسی از این محدودیت ها مستثنی نبودند و برخوردها نادر و بیشتر خصمانه شد. در قرن هجدهم، روسیه شروع به گسترش قلمروهای خود به سمت اقیانوس آرام کرد و شهرک های دائمی در کامچاتکا و آلاسکا ایجاد کرد. مقامات ژاپنی این موضوع را یک تهدید تلقی کردند و با تقویت دفاع ساحلی خود و ممانعت از ورود کشتی های روسی به آب های ژاپن واکنش نشان دادند. با وجود این تنش ها، تلاش هایی برای دیپلماسی صورت گرفت، مانند مأموریت های ناموفق واسیلی گولوونین در سال های ۱۸۱۱–۱۸۱۳ و نیکولای رضانوف در سال ۱۸۰۴. با این حال، دو کشور تا اواسط قرن نوزدهم تا حد زیادی از یکدیگر جدا ماندند.
wiki: روابط ژاپن و روسیه