روابط پاکستان و ژاپن

روابط ژاپن و پاکستان، اشاره به روابط دو جانبه بین ژاپن و پاکستان دارد. ژاپن جز اولین کشورهایی بود که حاکمیت پاکستان را به رسمیت شناخت، سه روز پس از استقلال این کشور در ۱۴ اوت ۱۹۴۷ این کار را انجام داد. [ ۱] روابط دیپلماتیک این دو کشور پس از پایان اشغال ژاپن توسط متفقین به طور رسمی در آوریل ۱۹۵۲ برقرار شد. [ ۲] پاکستان نقش عمده ای در کمک به رفع اشغال و همچنین بازسازی اقتصاد ژاپن از طریق صادرات گسترده و چشم پوشی از غرامت جنگی که ژاپن به این کشور بدهکار بود، ایفا کرد. روابط دو کشور از طریق جنگ سرد به دلیل اتحاد پاکستان با بلوک غربی تحت رهبری آمریکا، که ژاپن بخشی از آن بود، تقویت شد. روابط ژاپن و پاکستان به طور کلی پایدار مانده است، به استثنای دوره زمانی که هند و پاکستان به دلیل آزمایش سلاح های هسته ای خود در سال ۱۹۹۸ تحت تحریم های ژاپن قرار گرفتند. پس از آن پاکستان بیش از ۲۶۰ میلیارد ین کمک و کمک از ژاپن و همچنین ۳ میلیارد ین سرمایه گذاری کرد. از سال ۲۰۱۵، حدود ۲۰۰۰ تبعه ژاپنی در پاکستان اقامت دارند در حالی که حدود ۱۲۷۰۸ تبعه پاکستانی در ژاپن اقامت دارند. حدود ۲۰٬۰۰۰ گردشگر ژاپنی بین سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ از پاکستان بازدید کرده و همچنان با تمرکز در سایتهای بودایی پاکستان ابراز علاقه می کنند. نمایندگان پاکستان در اول از طریق سفارت خود در توکیو و ژاپن از طریق سفارت خود در اسلام آباد نمایندگی دارند. [ ۳] از سال ۲۰۱۵، تجارت دو جانبه بین ژاپن و پاکستان ۱٫۹ میلیارد دلار بود.
سلطنت تازه تأسیس پاکستان از سال ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۱ نقش مهمی در تلاش برای برداشتن اشغال ژاپن توسط متفقین و بازگرداندن حاکمیت ژاپن داشت. جان فوستر دالس وزیر خارجه ایالات متحده، پاکستان را «برج قدرت» در معاهده سانفرانسیسکو توصیف کرد، پیمانی صلح که در ۸ سپتامبر ۱۹۵۱ بین ژاپن و متفقین در سانفرانسیسکو امضا شد. برخلاف بسیاری از کشورهای آسیایی، پاکستان برای کمک به کشور دوم در ساخت اقتصاد خود از جبران جنگ ژاپن چشم پوشی کرد. پاکستان همچنین در میان اولین کشورهایی بود که پیمان صلح ژاپن را تصویب کرد.
پاکستان با صادرات عمده پنبه و جوت به ژاپن نقش اصلی را در احیای اقتصادی ژاپن پس از جنگ داشت زیرا منسوجات در واقع تنها صنعتی بود که در اشغال متفقین ادامه داشت. فرماندهی عالی نیروهای متفقین اولین مأموریت تجاری خود را به ریاست آر ایتون در ماه مه ۱۹۴۸ به پاکستان فرستاد. دو ماه بعد، ژاپن یک قرارداد تجاری با پاکستان امضا کرد، که همچنین اولین توافق نامه تجاری بود که ژاپن با هر کشوری پس از جنگ امضا کرد. بیشتر صادرات پاکستان با پرداخت معوق بود زیرا ژاپن از نظر ارزی کمبود داشت. در عوض پنبه و جوت، پاکستان ماشین آلات نساجی را از ژاپن وارد کرد؛ بنابراین، یک رابطه تجاری سودمند متقابل بین آنها به وجود آمد. بعلاوه، یک آژانس رابط تجاری ژاپن در سال ۱۹۴۸ در کراچی تأسیس شد، که پس از جنگ نیز به عنوان منبع دیپلماتیک ژاپن خدمت می کرد. پاکستان در سپتامبر ۱۹۴۸ اولین مأموریت تجاری خود را به سرپرستی میرزا ابوالاسفاحی به ژاپن فرستاد تا صنعت منسوجات ژاپن را به سود پاکستان بررسی کند. یکی دیگر از مأموریت های تجاری فرماندهی عالی نیروهای متفقین به ریاست ای بی بلاتچلی در فوریه ۱۹۴۹ از پاکستان دیدار کرد و دو مأموریت تجاری دیگر به ترتیب به رهبری بی. دابلیو آدامز و ای بی اسنل از پاکستان دیدار کردند تا برای صنعت ژاپن پنبه و جوت را مذاکره کنند. این بازدیدها زمینه را برای بسیاری از هیئت های تجاری دیگر به پاکستان برای تقویت تجارت و ارتقا سایر فعالیت های اقتصادی بین دو کشور فراهم کرد.