[ویکی فقه] خاندان عجلی از سال ۱۸۵ تا ۲۸۵ق بر ناحیه "کرج" فرمانروایی می کردند و این ناحیه در سده های نخستین اسلامی جز ولایات "پهله" یا "ایالت جبال" در غرب اصفهان و شرق همدان واقع در "سلطان آباد" یا "اراک" کنونی است.
به گفته جغرافیدانان کرج را "ابودلف قاسم بن عجلی" آباد کرده است و پدرش "عیسی" آن جا را موطن خود کرده و از آن خود کرده اند. به طوری که برای تمایز این سرزمین آن را کرج ابودلف می نامند. "ابن فقیه همدانی" می گوید: «آن گاه عیسی بن ادریس در کرج فرود آمد و بر آن جا چیره گشت و دژ آن جا را بساخت کار و بار ابودلف نیرو گرفت و در نزد حکومت پایگاه بزرگ یافت... آن جا را کرج نامید که کرج ابودلف گفتند». ابودلف که موسس اصلی حکومت ابودلفیان بود با چهار خلیفه هارون، امین، مامون و معتصم همزمان بوده است. این خاندان تا دوران معتضد در پایگاه خود کرج حکومت می کردند. در زمان خلیفه معتضد برافتادند و این اتفاق جز وقایعی بود که عباسیان از آن احساس خرسندی کردند: «از جمله فتوح درخشانی که روی داد براندازی خاندان عبدالعزیز بن ابی دلف در ناحیت جبال بود. چندان که ریشه ایشان را برکند و حریم آنان را مباح دانست.»
روابط طاهریان و ابودلفیان
خاندان ابودلف عجلی از سال ۱۸۵ تا ۲۸۵ حکومت کردند. طاهریان نیز از سال ۲۰۵ تا ۲۵۹ در خراسان امارت داشتند. در واقع ابودلفیان قبل از طاهریان به حکومت رسیده و بعد از آن ها نیز همچنان در کرج ابودلف حکم فرمایی می کردند. مشترکات میان آن ها به چند مورد خلاصه می شود:
← ملیت ایرانی
۱. ↑ المسعودی، ابو الحسن علی بن الحسین بن علی، مروج الذهب، ترجمه مسعود، تهران، بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۴۹، ص۹۷.۲. ↑ ابن فقیه، مختصرالبلدان، مترجم مسعود، تهران، بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۴۹، ص۵۳.۳. ↑ ابن الاثیر، عزالدین ابوالحسن، الکامل، ترجمه ابوالقاسم حالت، تهران، موسسه مطبوعاتی علمی، ۱۳۷۱، ص۳۲۲۱.۴. ↑ ابن الاثیر، عزالدین ابوالحسن، الکامل، ترجمه ابوالقاسم حالت، تهران، موسسه مطبوعاتی علمی، ۱۳۷۱، ج۱۷، ص۴۱.۵. ↑ ابن الاثیر، عزالدین ابوالحسن، الکامل، ترجمه ابوالقاسم حالت، تهران، موسسه مطبوعاتی علمی، ۱۳۷۱، ج۱۷، ص۴۲.۶. ↑ کسروی، شهریاران گمنام، تهران، امیرکبیر، ۱۳۳۵، ص۱۴.۷. ↑ بیهقی، ظهرالدین، تاریخ بیهقی، ترجمه جعفر یاحقی، تهران، سخن، ۱۳۸۸، ص۱۶۲-۱۶۷.۸. ↑ ابن الاثیر، عزالدین ابوالحسن، الکامل، ترجمه ابوالقاسم حالت، تهران، موسسه مطبوعاتی علمی، ۱۳۷۱، ج۱۷، ص۱۵۸.۹. ↑ المسعودی، ابو الحسن علی بن الحسین بن علی، مروج الذهب، ترجمه مسعود، تهران، بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۴۹، ج۴، ص۶۳-۶۲.۱۰. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، عالم الکتب، بیروت، ۱۹۸۵، ص۲۳۵.۱۱. ↑ اکبری، امیر، تاریخ حکومت طاهریان، سمت، ۱۳۸۴، تهران، ص۳۵۹.۱۲. ↑ ابن قتیبه، دینوری، عیون الاخبار، دارلافکر، بی تا، ص۵۵.
...
به گفته جغرافیدانان کرج را "ابودلف قاسم بن عجلی" آباد کرده است و پدرش "عیسی" آن جا را موطن خود کرده و از آن خود کرده اند. به طوری که برای تمایز این سرزمین آن را کرج ابودلف می نامند. "ابن فقیه همدانی" می گوید: «آن گاه عیسی بن ادریس در کرج فرود آمد و بر آن جا چیره گشت و دژ آن جا را بساخت کار و بار ابودلف نیرو گرفت و در نزد حکومت پایگاه بزرگ یافت... آن جا را کرج نامید که کرج ابودلف گفتند». ابودلف که موسس اصلی حکومت ابودلفیان بود با چهار خلیفه هارون، امین، مامون و معتصم همزمان بوده است. این خاندان تا دوران معتضد در پایگاه خود کرج حکومت می کردند. در زمان خلیفه معتضد برافتادند و این اتفاق جز وقایعی بود که عباسیان از آن احساس خرسندی کردند: «از جمله فتوح درخشانی که روی داد براندازی خاندان عبدالعزیز بن ابی دلف در ناحیت جبال بود. چندان که ریشه ایشان را برکند و حریم آنان را مباح دانست.»
روابط طاهریان و ابودلفیان
خاندان ابودلف عجلی از سال ۱۸۵ تا ۲۸۵ حکومت کردند. طاهریان نیز از سال ۲۰۵ تا ۲۵۹ در خراسان امارت داشتند. در واقع ابودلفیان قبل از طاهریان به حکومت رسیده و بعد از آن ها نیز همچنان در کرج ابودلف حکم فرمایی می کردند. مشترکات میان آن ها به چند مورد خلاصه می شود:
← ملیت ایرانی
۱. ↑ المسعودی، ابو الحسن علی بن الحسین بن علی، مروج الذهب، ترجمه مسعود، تهران، بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۴۹، ص۹۷.۲. ↑ ابن فقیه، مختصرالبلدان، مترجم مسعود، تهران، بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۴۹، ص۵۳.۳. ↑ ابن الاثیر، عزالدین ابوالحسن، الکامل، ترجمه ابوالقاسم حالت، تهران، موسسه مطبوعاتی علمی، ۱۳۷۱، ص۳۲۲۱.۴. ↑ ابن الاثیر، عزالدین ابوالحسن، الکامل، ترجمه ابوالقاسم حالت، تهران، موسسه مطبوعاتی علمی، ۱۳۷۱، ج۱۷، ص۴۱.۵. ↑ ابن الاثیر، عزالدین ابوالحسن، الکامل، ترجمه ابوالقاسم حالت، تهران، موسسه مطبوعاتی علمی، ۱۳۷۱، ج۱۷، ص۴۲.۶. ↑ کسروی، شهریاران گمنام، تهران، امیرکبیر، ۱۳۳۵، ص۱۴.۷. ↑ بیهقی، ظهرالدین، تاریخ بیهقی، ترجمه جعفر یاحقی، تهران، سخن، ۱۳۸۸، ص۱۶۲-۱۶۷.۸. ↑ ابن الاثیر، عزالدین ابوالحسن، الکامل، ترجمه ابوالقاسم حالت، تهران، موسسه مطبوعاتی علمی، ۱۳۷۱، ج۱۷، ص۱۵۸.۹. ↑ المسعودی، ابو الحسن علی بن الحسین بن علی، مروج الذهب، ترجمه مسعود، تهران، بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۴۹، ج۴، ص۶۳-۶۲.۱۰. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، عالم الکتب، بیروت، ۱۹۸۵، ص۲۳۵.۱۱. ↑ اکبری، امیر، تاریخ حکومت طاهریان، سمت، ۱۳۸۴، تهران، ص۳۵۹.۱۲. ↑ ابن قتیبه، دینوری، عیون الاخبار، دارلافکر، بی تا، ص۵۵.
...
wikifeqh: روابط_طاهریان_و_خاندان_عجلی