روابط ایالات متحده آمریکا و جمهوری آذربایجان. ایالات متحده آمریکا و جمهوری آذربایجان از سال ۱۹۹۲ روابط دیپلماتیک داشته اند. [ ۱]
بر اساس گزارش رهبری جهانی ۲۰۱۲ آمریکا، ۵۳ درصد از آذربایجانی ها با رهبری ایالات متحده موافق هستند، ۲۷ درصد مخالف و ۲۱ درصد نامشخص هستند. [ ۲]
اولین برخورد روابط بین دولتی ایالات متحده - آذربایجان دیدار وودرو ویلسون ، رئیس جمهور ایالات متحده و هیئت جمهوری دموکراتیک آذربایجان در کنفرانس صلح پاریس در ۱۹۱۹ بود. نمایندگان آذربایجانی جلسه پاریس را باب میل خود نیافتند، زیرا رئیس جمهور ویلسون به جای به رسمیت شناختن به آنها توصیه کرد که بر اساس یک دستور از طرف جامعه ملل، کنفدراسیونی با همسایگان قفقازیشان ایجاد کنند. ویلسون نتیجه گرفت که مسئله آذربایجان قبل از حل و فصل عمومی مسئله روسیه قابل حل نیست. [ ۳]
پس از حمله ارتش سرخ در آوریل ۱۹۲۰، جمهوری سوسیالیستی آذربایجان شوروی اعلام موجودیت کرد، که در سال ۱۹۲۲ به عنوان بخشی از جمهوری سوسیالیستی فدراتیو قفقاز جنوبی به اتحاد جماهیر شوروی پیوست. هیچ رابطه مستقیم بین دولتی بین آذربایجان شوروی و ایالات متحده وجود نداشت.
در ۱۸ اکتبر ۱۹۹۱، پارلمان آذربایجان اعلامیه استقلال را تصویب کرد. متعاقباً، در ۲۵ دسامبر ۱۹۹۱، اتحاد جماهیر شوروی موجودیت خود را متوقف کرد و ایالات متحده به طور رسمی ۱۲ جمهوری شوروی سابق، از جمله آذربایجان را به عنوان کشورهای مستقل به رسمیت شناخت. [ ۴] در ۶ مارس ۱۹۹۲، جمهوری آذربایجان سفارت خود را در واشینگتن و در ۱۶ مارس ۱۹۹۲، ایالات متحده سفارت خود را در باکو، پایتخت آذربایجان افتتاح کرد. [ ۵] [ ۶]
در سال ۲۰۰۵، باراک اوباما به عنوان سناتور تازه کار، به همراه سناتور ارشد آمریکایی ریچارد لوگار ، در سفر کاری به آذربایجان سفر کرد. [ ۷]
ویلیام جی برنز ، معاون وزیر امور خارجه در امور سیاسی در سپتامبر ۲۰۰۹ در کنفرانسی در مورد روابط ایالات متحده و آذربایجان در دانشگاه جورج تاون، سه حوزه اصلی مورد علاقه ایالات متحده در روابط دوجانبه خود با آذربایجان را بیان کرد: همکاری امنیتی، انرژی، و اصلاحات اقتصادی و دموکراتیک[ ۸]
روابط مدرن آمریکا و آذربایجان به شدت تحت تأثیر موضع رسمی ایالات متحده در مورد مناقشه قره باغ قره باغ بین ارمنستان و آذربایجان بوده است. ایالات متحده از سال ۱۹۹۲ به طور فعال در تلاش برای حل مناقشه مشارکت داشت. وزیر امور خارجه ایالات متحده ، جیمز بیکر سوم ، به عنوان بخشی از مأموریت امنیت و همکاری در اروپا ( CSCE؛ در حال حاضر OSCE ) ، مجموعه ای از قواعد را به نام وی نامگذاری شد پیشنهاد کرد که در نهایت نمایندگی طرف های درگیر درون قالب مذاکره گروه مینسک را مشخص کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبر اساس گزارش رهبری جهانی ۲۰۱۲ آمریکا، ۵۳ درصد از آذربایجانی ها با رهبری ایالات متحده موافق هستند، ۲۷ درصد مخالف و ۲۱ درصد نامشخص هستند. [ ۲]
اولین برخورد روابط بین دولتی ایالات متحده - آذربایجان دیدار وودرو ویلسون ، رئیس جمهور ایالات متحده و هیئت جمهوری دموکراتیک آذربایجان در کنفرانس صلح پاریس در ۱۹۱۹ بود. نمایندگان آذربایجانی جلسه پاریس را باب میل خود نیافتند، زیرا رئیس جمهور ویلسون به جای به رسمیت شناختن به آنها توصیه کرد که بر اساس یک دستور از طرف جامعه ملل، کنفدراسیونی با همسایگان قفقازیشان ایجاد کنند. ویلسون نتیجه گرفت که مسئله آذربایجان قبل از حل و فصل عمومی مسئله روسیه قابل حل نیست. [ ۳]
پس از حمله ارتش سرخ در آوریل ۱۹۲۰، جمهوری سوسیالیستی آذربایجان شوروی اعلام موجودیت کرد، که در سال ۱۹۲۲ به عنوان بخشی از جمهوری سوسیالیستی فدراتیو قفقاز جنوبی به اتحاد جماهیر شوروی پیوست. هیچ رابطه مستقیم بین دولتی بین آذربایجان شوروی و ایالات متحده وجود نداشت.
در ۱۸ اکتبر ۱۹۹۱، پارلمان آذربایجان اعلامیه استقلال را تصویب کرد. متعاقباً، در ۲۵ دسامبر ۱۹۹۱، اتحاد جماهیر شوروی موجودیت خود را متوقف کرد و ایالات متحده به طور رسمی ۱۲ جمهوری شوروی سابق، از جمله آذربایجان را به عنوان کشورهای مستقل به رسمیت شناخت. [ ۴] در ۶ مارس ۱۹۹۲، جمهوری آذربایجان سفارت خود را در واشینگتن و در ۱۶ مارس ۱۹۹۲، ایالات متحده سفارت خود را در باکو، پایتخت آذربایجان افتتاح کرد. [ ۵] [ ۶]
در سال ۲۰۰۵، باراک اوباما به عنوان سناتور تازه کار، به همراه سناتور ارشد آمریکایی ریچارد لوگار ، در سفر کاری به آذربایجان سفر کرد. [ ۷]
ویلیام جی برنز ، معاون وزیر امور خارجه در امور سیاسی در سپتامبر ۲۰۰۹ در کنفرانسی در مورد روابط ایالات متحده و آذربایجان در دانشگاه جورج تاون، سه حوزه اصلی مورد علاقه ایالات متحده در روابط دوجانبه خود با آذربایجان را بیان کرد: همکاری امنیتی، انرژی، و اصلاحات اقتصادی و دموکراتیک[ ۸]
روابط مدرن آمریکا و آذربایجان به شدت تحت تأثیر موضع رسمی ایالات متحده در مورد مناقشه قره باغ قره باغ بین ارمنستان و آذربایجان بوده است. ایالات متحده از سال ۱۹۹۲ به طور فعال در تلاش برای حل مناقشه مشارکت داشت. وزیر امور خارجه ایالات متحده ، جیمز بیکر سوم ، به عنوان بخشی از مأموریت امنیت و همکاری در اروپا ( CSCE؛ در حال حاضر OSCE ) ، مجموعه ای از قواعد را به نام وی نامگذاری شد پیشنهاد کرد که در نهایت نمایندگی طرف های درگیر درون قالب مذاکره گروه مینسک را مشخص کرد.
