رنگ هشدار

رنگ هشدار یا آپوسماتیسم ( به انگلیسی: Aposematism ) اصطلاحی است در زیست شناسی. برخی جانوران در رویارویی با خطر حمله جانوری دیگر رنگ بدن خود را بسیار پررنگ کرده یا به رنگ هایی خاص درمی آورند که شیوه ای از پیام دهی در زیست شناسی محسوب می گردد و برای جانور شکارچی، می تواند حامل پیام هشدار یا بازدارندگی باشد. جانور با تغییر رنگ پوست خود این پیام را القا می کند که بدنی سمی یا خطرناک دارد. [ ۱] پیام های ( سیگنال ها ) رنگ هشدار در درجهٔ اول، دیدگانی اند و از رنگ های روشن با کنتراست بالا به همراه الگوهای راه راه استفاده می کنند. این سیگنال های هشدار، نشانه های صادقانه ای از مضر بودن طعمه هستند. [ ۲]
برخی جانوران سمی هستند و با استفاده از رنگ هشدار این پیام را به درستی به شکارچی منتقل می کنند و با این کار جان شکارچی نیز حفظ می شود. برخی جانوران دیگر بدون این که سمی باشند این رنگ ها را به خود گرفته و پیام را بدون این که درست باشد به منظور بازدارندگی القا می کنند. این موضوع دقیقاً همان مکانیزم رفتار ترسناک است که در آن، طعمه تلاش می کند تا شکارچی را با ظاهری تهدیدآمیز به وحشت بیندازد - بلوف زدنی که در حقیقت هیچ گونه سازوکار دفاع مستحکمی پشت آن نبوده و از آن پشتیبانی نمی کند[ ۳] - این اصطلاح در سال ۱۸۷۷ و توسط ادوارد بَگنال پولتُن ابداع شد. رنگ هشداری که پولتن معرفی کرد، اصولاً در راستای توضیح مفهوم کلی مبحث رنگ هشدار ارائه شده توسط آلفرد راسل والاس بود. [ ۴]