رنگ روغن یا نقاشی روغن یکی از مواد به کار رفته در نقاشی و همچنین نام دسته ای از تکنیک های نقاشی است که از این ماده استفاده می کنند.
روغن به کار رفته در رنگ روغن با روش های مختلف تولید می شود که رایج ترین آنها، جوشاندن بذر گیاه کتان و گرفتن روغن آن است. سپس این روغن را با مواد رنگی مخلوط می کنند. رنگ دانه ها نیز معمولاً با پایه سرب و کادمیوم یا سنتتیک و پلیمری هستند. همچنین برای استفاده از رنگ روغن در نقاشی، از حلال های گوناگونی از جمله تینر و روغن های گیاهی استفاده می شود. امروزه مکمل های گوناگونی برای استفادهٔ بهتر از رنگ روغن ساخته شده اند که نقاشان بر اساس سبک و هدف خود از آن ها بهره می گیرند. رنگ روغن به عنوان رنگ پایهٔ روغن، دارای ویژگی های متفاوتی است که آن را ماندگار و پر استفاده کرده. به طوری که بخش زیادی از نقاشی هایی که از گذشته های دور به جا مانده اند را نقاشی های رنگ روغنی تشکیل می دهند. مارک های مختلف ساخت رنگ در تلاش هستند تا رنگ روغن هایی با رنگ دانه های قویتر و یکدست تری را تولید کنند. [ ۱]
برای پاک کردن رنگ روغن از تینر استفاده می شود. [ ۱]
روغن به کار رفته در رنگ روغن از مواد متفاوت و با روش های مختلف تولید می شود که رایج ترین آن ها روغن بزرک، روغن دانهٔ خشخاش، روغن گردو و روغن گلرنگ است. انتخاب نوع روغن با توجه به طیف وسیع خواص آن، مانند مقدار زمان زرد یا خشک شدن روغن صورت می گیرد. همچنین تفاوت های مشخص روغن ها در درخشندگی رنگ ها قابل مشاهده است. یک هنرمند ممکن است از چندین روغن مختلف در یک نقاشی بسته به نوع رنگدانه و اثرات مطلوب روغن استفاده کند.
از حدود ۱۴۰۰ م به بعد به نقاشی ای مستقل از دیوار برمی خوریم که آن را تابلوی رنگ روغن می نامیم. کشیشی به نام گوت فیلد با بهره گیری از آثار هنر شرقی ( چین ) که توسط شرق شناسان به اروپای شمالی رسیده بود که در آن نقاشان چینی روی نقاشی ای را که رنگ شده بود، لاک ( صمغ عربی ) می کشیدند تا جلای نقاشی از بین نرود. گوت فیلد برای اولین بار به جای ترکیب رنگ ( پیگمنت پودر ) با آب و زرده تخم مرغ از روغن بزرک Linseed Oil استفاده کرد. سپس برادران وان آیک Eyck ( یان و هوبرت ) با تأثیر از استاد فلاماندری رنگ روغن با تأسی از گوت فیلد رواج دادند. وان آیک با تابلوی رنگ روغن خود به نام جوانی آرنولفینی و نوعروسش در سال ۱۴۳۴م مشهوریتی بهم زد. از این مقطع به بعد، ما به جای دیوار یا تخته چوب به عنوان ساپورت یا تکیه گاه، بوم ساخته شده با متقال را داریم که به آن کانواس Canvas گویند. آنتونلو و جووانی بلینی Bellini ( 1516. 1430 م، بنیانگذار مکتب ونیز ) دو نقاش ونیزی، روش رنگ روغن را از اروپای شمالی به ایتالیا می آورند که روش کارشان کاربرد صمغ در رنگ روغن است. بوم به شکل امروزی خود به سال ۱۵۲۰ م در ونیز عمومیت کامل یافته و به جای حرفه تخته نقاشی سازی، حرفه ای به نام بوم سازی رایج شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفروغن به کار رفته در رنگ روغن با روش های مختلف تولید می شود که رایج ترین آنها، جوشاندن بذر گیاه کتان و گرفتن روغن آن است. سپس این روغن را با مواد رنگی مخلوط می کنند. رنگ دانه ها نیز معمولاً با پایه سرب و کادمیوم یا سنتتیک و پلیمری هستند. همچنین برای استفاده از رنگ روغن در نقاشی، از حلال های گوناگونی از جمله تینر و روغن های گیاهی استفاده می شود. امروزه مکمل های گوناگونی برای استفادهٔ بهتر از رنگ روغن ساخته شده اند که نقاشان بر اساس سبک و هدف خود از آن ها بهره می گیرند. رنگ روغن به عنوان رنگ پایهٔ روغن، دارای ویژگی های متفاوتی است که آن را ماندگار و پر استفاده کرده. به طوری که بخش زیادی از نقاشی هایی که از گذشته های دور به جا مانده اند را نقاشی های رنگ روغنی تشکیل می دهند. مارک های مختلف ساخت رنگ در تلاش هستند تا رنگ روغن هایی با رنگ دانه های قویتر و یکدست تری را تولید کنند. [ ۱]
برای پاک کردن رنگ روغن از تینر استفاده می شود. [ ۱]
روغن به کار رفته در رنگ روغن از مواد متفاوت و با روش های مختلف تولید می شود که رایج ترین آن ها روغن بزرک، روغن دانهٔ خشخاش، روغن گردو و روغن گلرنگ است. انتخاب نوع روغن با توجه به طیف وسیع خواص آن، مانند مقدار زمان زرد یا خشک شدن روغن صورت می گیرد. همچنین تفاوت های مشخص روغن ها در درخشندگی رنگ ها قابل مشاهده است. یک هنرمند ممکن است از چندین روغن مختلف در یک نقاشی بسته به نوع رنگدانه و اثرات مطلوب روغن استفاده کند.
از حدود ۱۴۰۰ م به بعد به نقاشی ای مستقل از دیوار برمی خوریم که آن را تابلوی رنگ روغن می نامیم. کشیشی به نام گوت فیلد با بهره گیری از آثار هنر شرقی ( چین ) که توسط شرق شناسان به اروپای شمالی رسیده بود که در آن نقاشان چینی روی نقاشی ای را که رنگ شده بود، لاک ( صمغ عربی ) می کشیدند تا جلای نقاشی از بین نرود. گوت فیلد برای اولین بار به جای ترکیب رنگ ( پیگمنت پودر ) با آب و زرده تخم مرغ از روغن بزرک Linseed Oil استفاده کرد. سپس برادران وان آیک Eyck ( یان و هوبرت ) با تأثیر از استاد فلاماندری رنگ روغن با تأسی از گوت فیلد رواج دادند. وان آیک با تابلوی رنگ روغن خود به نام جوانی آرنولفینی و نوعروسش در سال ۱۴۳۴م مشهوریتی بهم زد. از این مقطع به بعد، ما به جای دیوار یا تخته چوب به عنوان ساپورت یا تکیه گاه، بوم ساخته شده با متقال را داریم که به آن کانواس Canvas گویند. آنتونلو و جووانی بلینی Bellini ( 1516. 1430 م، بنیانگذار مکتب ونیز ) دو نقاش ونیزی، روش رنگ روغن را از اروپای شمالی به ایتالیا می آورند که روش کارشان کاربرد صمغ در رنگ روغن است. بوم به شکل امروزی خود به سال ۱۵۲۰ م در ونیز عمومیت کامل یافته و به جای حرفه تخته نقاشی سازی، حرفه ای به نام بوم سازی رایج شد.
wiki: رنگ روغن