رنگ انعام

[ویکی فقه] رنگ انعام (قرآن). انعام دارای رنگ های مختلفی هستند که این تنوع خود از نشانه های خداوند است.
انعام، دارای رنگ های گوناگون هستند:ومن الناس و الدواب و الانعـم مختلف الونه...و از انسان ها و جنبندگان و چهارپایان انواعی با رنگ های مختلف. بار دیگر در این آیات به مساله توحید باز می گردد، و صفحه تازه ای از کتاب تکوین را در برابر دیدگان انسان ها می گشاید، تا پاسخی دندان شکن به مشرکان لجوج و منکران سرسخت توحید باشد.در این صفحه زیبا از این کتاب بزرگ آفرینش تنوع موجودات بیجان، و چهره های مختلف و زیبای حیات در جهان نبات و حیوان و انسان، مورد توجه قرار گرفته، که چگونه خداوند از آب بی رنگ صد هزاران رنگ پدید آورده، و از عناصر معین و محدود موجودات کاملا متنوع که هر یکی از دیگری زیباتر است آفریده. این نقاش چیره دست با یک قلم و یک مرکب، انواع نقش ها را ابداع کرده که بینندگان را مجذوب و شیفته و مفتون می کند.نخست می گوید: آیا ندیدی خداوند از آسمان آبی نازل کرد و به وسیله آن میوه هایی به وجود آوردیم با الوان مختلف (ا لم تر ان الله انزل من السماء ماء فاخرجنا به ثمرات مختلفا الوانها).شروع این جمله با استفهام تقریری ضمن تحریک حس کنجکاوی انسان ها اشاره به این است که این مطلب آن چنان روشن و آشکار است که هر کس بنگرد می بیند، آری می بیند که از آب و زمین واحد یکی بی رنگ و دیگری تنها دارای یک رنگ این همه رنگ های مختلفی از میوه های گوناگون، گلهای زیبا، برگ ها و شکوفه ها، در چهره های مختلف به وجود آمده است.
تنوع رنگ از نشانه های خدا
گوناگونی رنگ انعام، از نشانه های خدا و شایسته دقت است:الم تر ان الله انزل... • ... و الانعـم مختلف الونه کذلک انما یخشی الله من عباده العلمـؤا...آیا ندیدی خداوند از آسمان آبی فرو فرستاد .... و از انسان ها و جنبندگان و چهارپایان انواعی با رنگ های مختلف، (آری) حقیقت چنین است: از میان بندگان خدا، تنها دانشمندان از او می ترسند! آری از میان تمام بندگان، دانشمندانند که به مقام عالی خشیت یعنی ترس از مسئولیت توام با درک عظمت مقام پروردگار نائل می گردند، این حالت خشیت مولود سیر در آیات آفاقی و انفسی و آگاهی از علم و قدرت پروردگار، و هدف آفرینش است.راغب در مفردات می گوید: خشیت به معنی ترسی است آمیخته با تعظیم، و غالبا در مواردی به کار می رود که از علم و آگاهی به چیزی سرچشمه می گیرد و لذا در قرآن مجید این مقام مخصوص عالمان شمرده شده است.کرارا گفته ایم ترس از خدا به معنی ترس از مسئولیت هایی است که انسان در برابر او دارد، ترس از اینکه در ادای رسالت و وظیفه خویش کوتاهی کند، و از این گذشته اصولا درک عظمت آن هم عظمتی که نامحدود و بی پایان است برای موجود محدودی همچون انسان خوف آفرین است.از این جمله ضمنا این نتیجه به خوبی گرفته می شود که عالمان واقعی آنها هستند که در برابر وظائف خود احساس مسئولیت شدید دارند و به تعبیر دیگر اهل علم اند نه سخن چرا که علم بی عمل دلیل بر عدم خشیت است، و صاحبان آن در آیه فوق در زمره علماء محسوب نیستند.