رقابت کاپتی پلانتاژنه

رقابت کاپتی و پلانتاژنه مجموعه ای از درگیری ها و منازعات بود که یک دوره ۱۰۰ ساله ( ۱۱۵۹–۱۲۵۹ ) را در بر می گرفت که طی آن دودمان کاپتی، حاکمان پادشاهی فرانسه، با دودمان پلانتاژنه ( همچنین به عنوان خاندان آنژو شناخته می شود ) ، حاکمان پادشاهی انگلستان جنگید تا قدرت رو به رشد امپراتوری آنژوین تحت کنترل دودمان پلانتاژنه را سرکوب کند. برخی از مورخان از این سلسله رویدادها به عنوان «جنگ صد ساله اول» یاد می کنند. [ ۱]
دارایی های قاره ای پادشاهان انگلستان مهم تر از دارایی های جزیره ای آن ها تلقی می شدند و منطقه ای به طور قابل توجهی بزرگتر از قلمروهای تحت کنترل پادشاهان فرانسه که، با این حال، اربابهای سابق را پوشش می دهند. این درگیری از ۱۱۵۹، عمدتاً فرانسوی بود زیرا:
• هر دو سلسله فرانسوی بودند
• اشراف زادگانی که ارتش انگلیس را تشکیل می دادند اساساً فرانسوی الاصل بودند و تعدادی خارجی نیز در آن حضور داشتند
• سربازان پیاده پادشاه انگلیس سربازان محلی در فرانسه بودند ( آنژو، گوین، نورماندی، بریتانی و غیره )
رقابت بین دو سلسله و جنگ های متعددی که به همراه آن به وجود آمد، منجر به «فتح مجدد» تدریجی بیشتر قلمروی خود توسط کاپتی ها شد. در واقع، در حالی که حاکمیت آنها بسیار فراتر از قلمرو کوچک ایل - دو - فرانس بود، قدرت واقعی آنها بر بسیاری از دست نشاندگان خود ضعیف بود. پس از پایان یافتن درگیری با پیمان پاریس در سال ۱۲۵۹، پادشاهان انگلیس، از طریق اندک دارایی های باقیمانده خود در این قاره، تا زمان پیمان برتینی در سال ۱۳۶۰، دست نشاندگان پادشاهان فرانسه باقی ماندند.