رفع بغض

[ویکی فقه] رفع بغض (قرآن). هنگامی که خداوند می خواهد اهل ایمان را به بهشت داخل کند، کینه و بعض را از دلهایشان می زداید.
«والذین ءامنوا وعملوا الصـلحـت... اولـئک اصحـب الجنة هم... ونزعنا ما فی صدورهم من غل...» «و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند... آنان همدم بهشتند... و هر گونه کینه ای را از سینه هایشان می زداییم...». «ان المتقین فی جنت و عیون... و نزعنا ما فی صدورهم من غل اخونا علی سرر متقـبلین.» «بی گمان پرهیزگاران در باغها و چشمه سارانند... و آنچه کینه (و شائبه های نفسانی) در سینه های آنان است برکنیم برادرانه بر تخت هایی روبروی یکدیگر نشسته اند». سه نعمت مهم معنوی با صراحت بیان شده است:۱- ما هر گونه حسد و کینه و عداوت و خیانت را از سینه های آنها می شوئیم و بر می کنیم" (و نزعنا ما فی صدورهم من غل). ۲- در حالی که همه برادرند" و نزدیکترین پیوندهای محبت در میان آنها حکمفرما است (اخوانا).۳- در حالی که بر سریرها روبروی یکدیگر قرار گرفته اند" (علی سرر متقابلین). آنها در جلسات اجتماعیشان گرفتار تشریفات آزار دهنده این دنیا نیستند و مجلسشان بالا و پائین ندارد و از اصول زندگی طبقاتی رنج آور این دنیا در آنجا خبری نیست، همه برادرند، همه روبروی یکدیگر و در یک صف.
زمینه های رفع بغض
۱. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۴۲.
...