رصدخانه پارانال ( به انگلیسی: Paranal Observatory ) یک مجموعه رصدخانه در کشور شیلی در آمریکای جنوبی و متعلق به اتحادیه اروپا است که در بیابان آتاکاما قرار دارد. در حال حاضر این رصدخانه پیشرفته ترین رصدخانهٔ طول موج مرئی در جهان است.
این رصدخانه در ارتفاع ۲۶۳۵ متری از سطح دریا قرار دارد. از تلسکوپ های بزرگ این مرکز می توان چهار تلسکوپ وی ال تی را نام برد که همگی متعلق به سازمان رصدخانه جنوبی اروپا هستند. تعدادی تلسکوپ جدید مانند تلسکوپ های طرح SPECULOOS و NGTS نیز به تازگی در این سایت رصدی راه اندازی شده است.
آرایش تلسکوپ های خیلی بزرگ ( VLT ) ناوگانی از امکانات برای منجمان در آغاز هزاره سوم به شمار می روند. پیشرفته ترین تجهیزات نوری جهان، مرکب از چهار واحد تلسکوپ با آینه های اصلی به قطر ۸٫۲ متر و چهار تلسکوپ متحرک کمکی به قطر ۱٫۸ متر که می توانند با هم در گروه هایی دوتایی یا سه تایی کار کنند و به صورت یک تداخل سنج غول پیکر عمل کنند. تلسکوپ بسیار بزرگ تداخل سنج ESO، به اخترشناسان اجازه می دهد تا جزئیاتی مطابق با جزئیات یک تلسکوپ بسیار بزرگ را مشاهده کنند. در حال حاضر ۲۳ ابزار جانبی مختلف مانند طیف نگار، نورسنج، تداخل سنج و … به این تلسکوپ ها متصل است.
همچنین واحد تلسکوپ های ۸٫۲ متری می توانند به صورت مجزا بکار گرفته شوند. با یک تلسکوپ این چنینی، می توان تصاویر اجرام آسمانی کم نور با قدر ۳۰ را در یک ساعت نوردهی بدست آورد. این برابر است با مشاهده شی که ۴ بیلیون بار کم نور تر از چیزی ست که بتوان بدون کمک با چشم دید. تلسکوپ های بزرگ Antu, Kueyen, Melipal و Yepun نامیده می شوند.
جزئیات بیشتر در زمینه اطلاعات در مورد VLT در «کتاب سفید VLT» گرد آوری شده که به آدرس ( https://web. archive. org/web/20081007153835/http://www. eso. org/public/astronomy/teles - instr/whitebook/ ) در دسترس است. کتاب سفید اطلاعات کاملی از دوارن برنامه ریزی و مرحله ساخت VLT ارائه می دهد و آخرین اطلاعات را تا زمان اولین دریافت نور توسط VLT در می۱۹۹۸ را در خود ثبت کرده است.
تلسکوپ ها و تجهیزات:
دستور کار تجهیزات VLT نقشه های بلند پروازانه و غیرقابل تصوری برای یک رصدخانه است که شامل تصویرگر میدان بزرگ چند - کاناله، دوربین های تصحیح شده سازگار با نور و طیف نگارهای با وضوح بسیار بالا و طیف نگارهای چند - شیئی و پوشش دهندهٔ ناحیه عریض طیفی، از عمق اشعه فرابنفش ( ۳۰۰ نانومتر ) به میانه اشعه فروسرخ ( ۲۴ میکرو متر ) برای طول موج ها است. واحد تلسکوپ های ۸٫۲ متری در مکان فشرده ای هستند، کنترل کننده های گرمایی در ساختمان قرار داشته و همزمان با تلسکوپ ها می چرخند. این طراحی کمترین ناسازگاری با عوامل شرایط رصدی همچون هوای متلاطم در محفظه تلسکوپ ندارد، که می توانست به سبب تغییرات درجه حرارت و جریان باد طور دیگری باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین رصدخانه در ارتفاع ۲۶۳۵ متری از سطح دریا قرار دارد. از تلسکوپ های بزرگ این مرکز می توان چهار تلسکوپ وی ال تی را نام برد که همگی متعلق به سازمان رصدخانه جنوبی اروپا هستند. تعدادی تلسکوپ جدید مانند تلسکوپ های طرح SPECULOOS و NGTS نیز به تازگی در این سایت رصدی راه اندازی شده است.
آرایش تلسکوپ های خیلی بزرگ ( VLT ) ناوگانی از امکانات برای منجمان در آغاز هزاره سوم به شمار می روند. پیشرفته ترین تجهیزات نوری جهان، مرکب از چهار واحد تلسکوپ با آینه های اصلی به قطر ۸٫۲ متر و چهار تلسکوپ متحرک کمکی به قطر ۱٫۸ متر که می توانند با هم در گروه هایی دوتایی یا سه تایی کار کنند و به صورت یک تداخل سنج غول پیکر عمل کنند. تلسکوپ بسیار بزرگ تداخل سنج ESO، به اخترشناسان اجازه می دهد تا جزئیاتی مطابق با جزئیات یک تلسکوپ بسیار بزرگ را مشاهده کنند. در حال حاضر ۲۳ ابزار جانبی مختلف مانند طیف نگار، نورسنج، تداخل سنج و … به این تلسکوپ ها متصل است.
همچنین واحد تلسکوپ های ۸٫۲ متری می توانند به صورت مجزا بکار گرفته شوند. با یک تلسکوپ این چنینی، می توان تصاویر اجرام آسمانی کم نور با قدر ۳۰ را در یک ساعت نوردهی بدست آورد. این برابر است با مشاهده شی که ۴ بیلیون بار کم نور تر از چیزی ست که بتوان بدون کمک با چشم دید. تلسکوپ های بزرگ Antu, Kueyen, Melipal و Yepun نامیده می شوند.
جزئیات بیشتر در زمینه اطلاعات در مورد VLT در «کتاب سفید VLT» گرد آوری شده که به آدرس ( https://web. archive. org/web/20081007153835/http://www. eso. org/public/astronomy/teles - instr/whitebook/ ) در دسترس است. کتاب سفید اطلاعات کاملی از دوارن برنامه ریزی و مرحله ساخت VLT ارائه می دهد و آخرین اطلاعات را تا زمان اولین دریافت نور توسط VLT در می۱۹۹۸ را در خود ثبت کرده است.
تلسکوپ ها و تجهیزات:
دستور کار تجهیزات VLT نقشه های بلند پروازانه و غیرقابل تصوری برای یک رصدخانه است که شامل تصویرگر میدان بزرگ چند - کاناله، دوربین های تصحیح شده سازگار با نور و طیف نگارهای با وضوح بسیار بالا و طیف نگارهای چند - شیئی و پوشش دهندهٔ ناحیه عریض طیفی، از عمق اشعه فرابنفش ( ۳۰۰ نانومتر ) به میانه اشعه فروسرخ ( ۲۴ میکرو متر ) برای طول موج ها است. واحد تلسکوپ های ۸٫۲ متری در مکان فشرده ای هستند، کنترل کننده های گرمایی در ساختمان قرار داشته و همزمان با تلسکوپ ها می چرخند. این طراحی کمترین ناسازگاری با عوامل شرایط رصدی همچون هوای متلاطم در محفظه تلسکوپ ندارد، که می توانست به سبب تغییرات درجه حرارت و جریان باد طور دیگری باشد.
wiki: رصدخانه پارانال