رصدخانهٔ خورشیدی و هورسپهری ( به انگلیسی: Solar and Heliospheric Observatory SOHO ) ، یا سوهو یک فضاپیمای ساخته شده توسط یک کنسرسیوم صنعتی اروپا است که رهبری آن را ماترا مارکونی فضا ( که اکنون آستریوم نامیده می شود ) بر عهده دارد. این کاوشگر فضایی در ۲ دسامبر ۱۹۹۵ بر روی یک موشک لاکهید مارتین اتلس ۲ به عنوان وسیلهٔ راه اندازی به منظور پژوهش گری خورشید به فضا پرتاب شده و تاکنون منجر به کشف بیش از ۳۰۰۰ دنباله دار شده است. [ ۲] سوهو عملیات عادی خود را از مه ۱۹۹۶ آغاز کرده است. این یک پروژه مشترک همکاری های بین المللی بین آژانس فضایی اروپا ( ایسا ) و ناسا است که در اصل به عنوان یک مأموریت دو سال برنامه ریزی شده بود. سوهو بیش از ۲۰ سال است که در فضا به کار گرفته شده است. در ماه ژوئن سال ۲۰۱۳، تمدید مأموریت سوهو به تا دسامبر ۲۰۱۶ به تصویب رسید. در نوامبر ۲۰۱۶ نیز تمدید مأموریت دیگری که کار سوهو را تا دسامبر ۲۰۱۸ ادامه می دهد تصویب و اعلام شد. [ ۳]
علاوه بر مأموریت علمی، سوهو خود منبع اصلی داده های خورشیدی ( نزدیک به زمان واقعی ) برای پیش بینی آب و هوای فضایی است. همراه با ماه واره ( علوم زمین شناسی جهانی GGS ) ویند، ترکیب پیشرفته اکسپلورر ( ACE ) و DSCOVR, SOHO یکی از چهار فضاپیما در نزدیکی نقطه زمین - خورشید L1 است.
به خاطر مأموریت این ماهواره ما اکنون تقریباً می دانیم که خورشید با چه عملکردی می سوزد و به زمین انرژی می بخشد.
آژانس فضانوردی اروپا فهرستی از دستاوردهای این ماهواره را ارائه کرده که در آن می توان به جریانات پیچیده گازی در زیر سطح قابل رؤیت خورشید و همچنین ردیابی تغییرات همیشگی در میدان های مغناطیسی این ستاره اشاره کرد.
یکی از چالش های این مأموریت به سال ۱۹۹۸ مربوط می شد. در ژوئن آن سال دانشمندان فاصله زیادی تا از دست دادن ماهواره سوهو نداشتند. درحالی که کمتر از سه سال از پرتاب این ماهواره گذشته بود و کالیبره کردن چرخش نما ( ژیروسکوپ ) آن نیز به تازگی انجام شده بود دانشمندان متوجه شدند که ماهواره در موقعیت نادرستی قرار گرفته و به همین دلیل ارتباط مناسبی با زمین برقرار نمی کرد و به تبع آن پاسخی به فرمان های صادر شده از مرکز کنترل زمینی نمی داد. نجات ماهواره سوهو پس از سه ماه تلاش مستمر در نهایت به نتیجه نشست.
این ماهواره به عنوان ابزاری قدرتمند در کشف دنباله دارها نیز به کار گرفته می شود هرچند اصولاً برای این منظور طراحی نشده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفعلاوه بر مأموریت علمی، سوهو خود منبع اصلی داده های خورشیدی ( نزدیک به زمان واقعی ) برای پیش بینی آب و هوای فضایی است. همراه با ماه واره ( علوم زمین شناسی جهانی GGS ) ویند، ترکیب پیشرفته اکسپلورر ( ACE ) و DSCOVR, SOHO یکی از چهار فضاپیما در نزدیکی نقطه زمین - خورشید L1 است.
به خاطر مأموریت این ماهواره ما اکنون تقریباً می دانیم که خورشید با چه عملکردی می سوزد و به زمین انرژی می بخشد.
آژانس فضانوردی اروپا فهرستی از دستاوردهای این ماهواره را ارائه کرده که در آن می توان به جریانات پیچیده گازی در زیر سطح قابل رؤیت خورشید و همچنین ردیابی تغییرات همیشگی در میدان های مغناطیسی این ستاره اشاره کرد.
یکی از چالش های این مأموریت به سال ۱۹۹۸ مربوط می شد. در ژوئن آن سال دانشمندان فاصله زیادی تا از دست دادن ماهواره سوهو نداشتند. درحالی که کمتر از سه سال از پرتاب این ماهواره گذشته بود و کالیبره کردن چرخش نما ( ژیروسکوپ ) آن نیز به تازگی انجام شده بود دانشمندان متوجه شدند که ماهواره در موقعیت نادرستی قرار گرفته و به همین دلیل ارتباط مناسبی با زمین برقرار نمی کرد و به تبع آن پاسخی به فرمان های صادر شده از مرکز کنترل زمینی نمی داد. نجات ماهواره سوهو پس از سه ماه تلاش مستمر در نهایت به نتیجه نشست.
این ماهواره به عنوان ابزاری قدرتمند در کشف دنباله دارها نیز به کار گرفته می شود هرچند اصولاً برای این منظور طراحی نشده است.
