رشد پسین

دانشنامه آزاد فارسی

رشد پسین (secondary growth)
افزایش قطر ریشه و ساقۀ برخی گیاهان، به ویژه درختچه ها و درختان، براثر فعالیت کامبیوم (لایه زاینده) در تولید یاخته های جدید. رشد پسین به رشد ثانوی نیز معروف است و باعث می شود درخت استحکام فیزیکی بیشتری پیدا کند و یاخته های هادی جدید، بین آوند چوبی و آوند آبکشی پسین، در گیاه پدید آیند. رشد پسین عموماً محدود به بازدانگان و نهان دانگان دولپه ای است. تک لپه ای ها (واسها و سوسنها)، جز در چند استثنا، فقط دارای رشد نخستین اند که حاصل تقسیم یاخته ای در مریستمهای انتهایی است.

پیشنهاد کاربران

بپرس