رشد شناختی رشته ای از مطالعه در علوم اعصاب و روان شناسی است که بر رشد کودک از نظر پردازش اطلاعات، منابع مفهومی، مهارت ادراکی، یادگیری زبان و سایر جنبه های مغز بالغ و روان شناسی شناختی متمرکز است. شواهدی از تفاوت های کیفی بین نحوه پردازش یک کودک در تجربه زمان بیداری خود و نحوه پردازش یک بزرگسال از تجربه زمان بیداری خود وجود دارد ( مانند بقای شیء، درک روابط منطقی و استدلال علت و معلولی در کودکان مدرسه ای ) . رشد شناختی به عنوان ظهور توانایی برای شناخت آگاهانه، درک، و بیان درک خود در بزرگسالان تعریف می شود. رشد شناختی نحوه درک، تفکر و درک یک فرد از دنیای خود است و از طریق روابط موجود بین عوامل ژنتیکی و یادگیری تعریف می شود. [ ۱] چهار مرحله برای رشد اطلاعات شناختی وجود دارد. این چهار مرحله عبارتند از: رشد توانایی های مربوط به استدلال، هوش، زبان و استفاده از حافظه. این مراحل از ۱۸ ماهگی کودک شروع می شود. کودکان با بازی با اسباب بازی های خود و گوش دادن به صحبت های والدین خود، یا با تماشا کردن تلویزیون یا توجه هر چیزی که توجه آنها را جلب کند به رشد شناختی خود کمک می کنند.
ژان پیاژه از اشخاص اثرگذار در زمینه رشد شناختی و از پایه گذاران این حوزه می باشد. او «نظریه رشد مرجله ای» خود را شکل داد. پیاژه چهار مرحله برای رشد شناختی پیشنهاد کرد: دوره حسی حرکتی، [ en ۱] دوره پیش عملیاتی، [ en ۲] دوره عملیاتی عینی ( ملموس و مجسم ) [ en ۳] و دوره عملیات انتزاعی/صوری. [ en ۴] [ ۲] بسیاری از ادعاهای نظری پیاژه توسط روان شناسان رشدی - شناختی بعدی مورد استقبال قرار نگرفت. به طور کلی اما توصیف او از برجسته ترین تغییرات در شناخت با افزایش سن هنوز پذیرفته می شود.
در سال های اخیر، مدل های جایگزینی از جمله نظریه پردازش اطلاعات[ en ۵] و نظریه های نئوپیاژه ای توسعه شناختی[ en ۶] پیشرفت کرده اند. هدف این مدل ها ادغام ایده های پیاژه با مدل ها و مفاهیم جدیدتر در علوم رشدی و شناختی، علوم اعصاب شناختی نظری و رویکردهای ساختارگرایانه بوده است. یکی دیگر از این مدل های رشد شناختی، نظریه سیستم های اکولوژیکی برونفنبرنر[ en ۷] است. [ ۳] یک بحث عمده در رشد شناختی بحث «سرشت و پرورش» است. با این حال، اکنون توسط اکثر متخصصان تشخیص داده شده است که این بحث یک معمای غلط است و شواهد زیادی در علوم زیستی و رفتاری وجود دارد که نشان می دهد از همان مراحل اولیه توسعه انسان، فعالیت ژن با رویدادها و تجربیات در محیط تعامل دارد. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفژان پیاژه از اشخاص اثرگذار در زمینه رشد شناختی و از پایه گذاران این حوزه می باشد. او «نظریه رشد مرجله ای» خود را شکل داد. پیاژه چهار مرحله برای رشد شناختی پیشنهاد کرد: دوره حسی حرکتی، [ en ۱] دوره پیش عملیاتی، [ en ۲] دوره عملیاتی عینی ( ملموس و مجسم ) [ en ۳] و دوره عملیات انتزاعی/صوری. [ en ۴] [ ۲] بسیاری از ادعاهای نظری پیاژه توسط روان شناسان رشدی - شناختی بعدی مورد استقبال قرار نگرفت. به طور کلی اما توصیف او از برجسته ترین تغییرات در شناخت با افزایش سن هنوز پذیرفته می شود.
در سال های اخیر، مدل های جایگزینی از جمله نظریه پردازش اطلاعات[ en ۵] و نظریه های نئوپیاژه ای توسعه شناختی[ en ۶] پیشرفت کرده اند. هدف این مدل ها ادغام ایده های پیاژه با مدل ها و مفاهیم جدیدتر در علوم رشدی و شناختی، علوم اعصاب شناختی نظری و رویکردهای ساختارگرایانه بوده است. یکی دیگر از این مدل های رشد شناختی، نظریه سیستم های اکولوژیکی برونفنبرنر[ en ۷] است. [ ۳] یک بحث عمده در رشد شناختی بحث «سرشت و پرورش» است. با این حال، اکنون توسط اکثر متخصصان تشخیص داده شده است که این بحث یک معمای غلط است و شواهد زیادی در علوم زیستی و رفتاری وجود دارد که نشان می دهد از همان مراحل اولیه توسعه انسان، فعالیت ژن با رویدادها و تجربیات در محیط تعامل دارد. [ ۴]
wiki: رشد شناختی