رشته کوه استانووی

دانشنامه عمومی

رشته کوه استانُووُی ( روسی: Станово́й хребе́т ) یا کوهستان خِنگان بیرونی، که در مغولی به آن سوک بایاتر ( سوق بهادُر ) هم می گویند، رشته کوهی است در بخش جنوب شرقی خاور دور روسیه.
این رشته کوه بیش از ۹۰۰ کیلومتر درازا دارد و از جنوب غربی تا شمال شرقی امتداد می یابد. مسیر آن از رود اولیوکما در غرب تا رود اوچور یعنی تقریباً تا دریای اختسک در سمت شرق است.
رشته کوه استانووی حوضه آبریز اقیانوس منجمد شمالی را ( از طریق لنا ) از حوضه آبریز اقیانوس آرام ( از طریق آمور ) جدا می کند. به همین دلیل، این رشته کوه از سال ۱۶۸۹ ( بر طبق پیمان نرچینسک ) تا ۱۸۵۸ ( بر طبق پیمان آیگون ) مرز بین روسیه و چین را تشکیل می داد.
رشته کوه استانووی حدود ۷۲۵ کیلومتر طول دارد و بلندترین نقطه آن کوه اسکالیستی با ۲۴۸۲ متر ( ۸٬۱۴۳ فوت ) ارتفاع است. این کوهستان دارای یخچال های طبیعی بسیاری است که سرچشمه های اصلی رودخانه لنا هستند.
کوهستان یابلونووی را می توان به عنوان امتداد جنوب غربی استانووی در نظر گرفت. پیش از قرن بیستم، نام استانووی گاه به کوهستانی نسبتاً افسانه ای در امتداد کرانه باختری دریای اختسک اشاره داشت.
عکس رشته کوه استانووی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس