رساننده خدمات ارتباطی

رساننده خدمات ارتباطی یک رساننده خدمات است که اطلاعات را به صورت الکترونیکی منتقل می کند که نمونه ای از آن رساننده خدمات مخابراتی است. این واژه شامل شرکت های دولتی و خصوصی تلفن ثابت، تلفن همراه، اینترنت، تلویزیون کابلی، ماهواره مخابراتی و کسب و کارهای خدمات مدیریت شده می شود.
در بیشتر موارد، بازار کسب و کار زمینه تخصصی رساننده خدمات ارتباطی، تابع صنعتی است که در آن فعالیت می کند. این صنایع به سه دسته تقسیم می شوند: ۱ ) مخابرات، ۲ ) سرگرمی و رسانه، ۳ ) اینترنت/خدمات وب. برخی رساننده های خدمات ارتباطی به چند زمینه تقسیم می شوند. دیگر رساننده ها، خدمات ارتباطی را در تمام دسته ها ارائه می کنند. [ ۱]
واژه «رساننده خدمات ارتباطی» در اواخر دهه ۱۹۹۰ میلادی گسترش یافت. پیش از آن، با همپوشانی اندکی بین شرکت های سنتی رساننده خدمات مخابراتی، سلولی، تلویزیون کابلی و اینترنتی، کسب و کارهای ارتباطی، بسیار تخصصی بودند. در دهه ۱۹۹۰ مقررات زدایی ( با تصویب لایحه مخابرات ۱۹۹۶ در ایالات متحده آمریکا ) و فناوری همگرا باعث تحول بزرگی در این صنعت شدند. هرچقدر شرکت ها نمونه کارهایی را در زمینه های گوناگون خدمات ارتباطی ارائه کردند دسته بندی های سنتی، کارایی خود در تعریف رساننده خدمات را از دست دادند. واژه «رساننده خدمات ارتباطی» امروزه به عنوان در برگیرنده دسته بزرگی، شامل همه این کسب و کارها شناخته می شود. [ ۲] [ ۳]