ماهواره مخابراتی

دانشنامه عمومی

ماهوارهٔ مخابراتی یک ماهواره مصنوعی است که سیگنال های ارتباط از راه دور رادیویی را از طریق یک ترنسپاندر، رله و تقویت می کند؛ این ماهواره یک کانال مخابراتی بین یک فرستنده منبع و یک گیرنده در مکان های مختلف روی زمین ایجاد می کند. از ماهواره های مخابراتی برای تلویزیون، تلفن، رادیو، اینترنت و کاربردهای نظامی استفاده می شود. [ ۱] تا اول اوت سال ۲۰۲۰، ۲ هزار و ۷۸۷ ماهواره مصنوعی در مدار زمین وجود داشت که ۱٬۳۶۴ عدد از آن ماهواره مخابراتی است که توسط سازمان های خصوصی و دولتی استفاده می شود. [ ۲] بسیاری از آنها در مدار زمین ثابت ۳۵٬۷۸۵ کیلومتری بالاتر از خط استوا قرار دارند، به طوری که ماهواره در همان نقطه آسمان ثابت به نظر می رسد. به همین دلیل آنتن های ماهواره ای ایستگاه های زمینی می توانند به طور دائمی آن نقطه را هدف بگیرند و برای ردیابی ماهواره، مجبور به حرکت نیستند.
امواج رادیویی با فرکانس بالا که برای ارتباطات از راه دور استفاده می شود، با خط دید حرکت می کند و به همین دلیل انحنای زمین مانع انتشار کامل آنها می شود. هدف ماهواره های مخابراتی پخش مجدد این سیگنال ها در اطراف منحنی زمین است که این امر امکان برقراری ارتباط بین نقاط جغرافیایی کاملاً جدا از هم را فراهم می کند. [ ۳] ماهواره های مخابراتی از طیف گسترده ای از فرکانس های رادیویی و میکروویو استفاده می کنند. برای جلوگیری از تداخل سیگنال، سازمان های بین المللی آیین نامه هایی دارند که محدوده فرکانس یا «باند» ای که برخی از سازمان ها مجاز به استفاده از آنها هستند را مشخص می کند. این تخصیص باندها خطر تداخل سیگنال را به حداقل می رساند. [ ۴]
ماهوارهٔ مخابراتی معمولاً در مدار ژئوسنکرون زمین و بالای خط استوا و هماهنگ با سرعت زمین و با زاویه ای ثابت، حرکت می کند و قسمت مشخصی از سطح زمین را به طور ثابت پوشش می دهد. چنین ماهواره ای از یک ایستگاه زمینی نیز به صورت یک نقطهٔ ثابت، قابل دیدن است. گرانش ماه، خورشید، و دیگر ستارگان و سیارات منظومهٔ خورشیدی روی ماهواره تأثیر می گذارد و احتمال دارد ماهواره از مدار خود جابجا شود. برای جلوگیری از این مشکل، موتورهای مخصوصی که به وسیلهٔ ایستگاه های زمینی کنترل می شوند، ماهواره ها را در مدار خود نسبت به زمین ثابت نگه می دارند.
برای برقراری ارتباط از یک ایستگاه زمینی، معمولاً یک آنتن ( دیش ) بزرگ به نام Uplink Antenna لازم است که باعث تمرکز سیگنال ارسالی از ایستگاه زمینی به سوی ماهواره شود. در ارتباط ماهواره و ایستگاه زمینی معمولاً از دو موج با فرکانس متفاوت استفاده می شود؛ یکی برای Uplink و دیگری برای Downlink. آنتن ( دیش ) نصب شده روی ماهواره، سیگنال ارسالی از ایستگاه زمینی را دریافت کرده و به گیرندهٔ ماهواره می دهد و پس از یک سری پردازش، این سیگنال به فرستندهٔ ماهواره منتقل می شود تا از راه آنتن فرستندهٔ ماهواره به سمت زمین بازتابیده شود.
عکس ماهواره مخابراتیعکس ماهواره مخابراتیعکس ماهواره مخابراتیعکس ماهواره مخابراتیعکس ماهواره مخابراتیعکس ماهواره مخابراتی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس