[ویکی فقه] رسالة فی خروج المقیم عن حدود البلد (محقق حلی). رسالة فی خروج المقیم عن حدود البلد کتابی است که محقق کرکی در مورد احکام مسافر بحث می کند.
در این مقاله مسئله مسافری که قصد اقامت کرده و از آن شهر خارج شده و در فاصله بین حد ترخص و مسافت واقع می شود و قصد برگشتن دارد ولی قصد نیت ۱۰ روز دیگری را ندارد، بررسی شده است. در این مسئله دو قول وجود دارد یکی نظر شیخ طوسی (م ۴۶۰ ه ق)، ابن براج (م ۴۸۱ ه ق) و علامه حلی (م ۷۲۶ ه ق) این است که وظیفه وی نماز شکسته است و نظریه شهید اول (م ۷۲۶ ه ق) و گروهی از فقهاء نماز تمام است و مؤلف نیز نظر شهید اول را که نماز تمام است انتخاب می کند.
در این مقاله مسئله مسافری که قصد اقامت کرده و از آن شهر خارج شده و در فاصله بین حد ترخص و مسافت واقع می شود و قصد برگشتن دارد ولی قصد نیت ۱۰ روز دیگری را ندارد، بررسی شده است. در این مسئله دو قول وجود دارد یکی نظر شیخ طوسی (م ۴۶۰ ه ق)، ابن براج (م ۴۸۱ ه ق) و علامه حلی (م ۷۲۶ ه ق) این است که وظیفه وی نماز شکسته است و نظریه شهید اول (م ۷۲۶ ه ق) و گروهی از فقهاء نماز تمام است و مؤلف نیز نظر شهید اول را که نماز تمام است انتخاب می کند.
[ویکی نور] رسالة فی خروج المقیم عن حدود البلد تألیف شیخ على بن حسین کرکى، معروف به محقق کرکى، محقق ثانى (م 940 ه ق)
در این مقاله مسئله مسافرى که قصد اقامت کرده و از آن شهر خارج شده و در فاصله بین حد ترخص و مسافت واقع مى شود و قصد برگشتن دارد ولى قصد نیت 10 روز دیگرى را ندارد، بررسى شده است. در این مسئله دو قول وجود دارد یکى نظر شیخ طوسى (م 460 ه ق)، ابن براج (م 481 ه ق) و علامه حلّى (م 726 ه ق) این است که وظیفۀ وى نماز شکسته است و نظریه شهید اول (م 726 ه ق) و گروهى از فقهاء نماز تمام است و مؤلف نیز نظر شهید اوّل را که نماز تمام است انتخاب مى کند. این نوشته به سبک فقه استدلالى است امّا آیات و روایات مطرح نشده و بیشتر نظریات فقها مطرح گردیده است.
این رساله یکی از بیست و هشت رساله ای است که در مجموعه ای سه جلدی به نام رسائل المحقق الکرکی با تحقیق محمد حسون به چاپ رسیده است.
این کتاب در دو جا از الذریعةذکر شده است. در جلد 11، صفحه 180 مؤلف به نسخه مربوط به سال 1100 به خط مولى على بن محمد امین ساروى در نزد سید هادى شکورى اشاره کرده است.
و در جلد 21 صفحه 400 به نوشته اى به نام مقالة فى الخروج عن حد الترخص من محل الاقامة اشاره شده است که مؤلف آن را براى شاگردش مى گفته است و وى آن را مى نوشته است که در نزد سید محمدباقریزدى بوده است.
در این مقاله مسئله مسافرى که قصد اقامت کرده و از آن شهر خارج شده و در فاصله بین حد ترخص و مسافت واقع مى شود و قصد برگشتن دارد ولى قصد نیت 10 روز دیگرى را ندارد، بررسى شده است. در این مسئله دو قول وجود دارد یکى نظر شیخ طوسى (م 460 ه ق)، ابن براج (م 481 ه ق) و علامه حلّى (م 726 ه ق) این است که وظیفۀ وى نماز شکسته است و نظریه شهید اول (م 726 ه ق) و گروهى از فقهاء نماز تمام است و مؤلف نیز نظر شهید اوّل را که نماز تمام است انتخاب مى کند. این نوشته به سبک فقه استدلالى است امّا آیات و روایات مطرح نشده و بیشتر نظریات فقها مطرح گردیده است.
این رساله یکی از بیست و هشت رساله ای است که در مجموعه ای سه جلدی به نام رسائل المحقق الکرکی با تحقیق محمد حسون به چاپ رسیده است.
این کتاب در دو جا از الذریعةذکر شده است. در جلد 11، صفحه 180 مؤلف به نسخه مربوط به سال 1100 به خط مولى على بن محمد امین ساروى در نزد سید هادى شکورى اشاره کرده است.
و در جلد 21 صفحه 400 به نوشته اى به نام مقالة فى الخروج عن حد الترخص من محل الاقامة اشاره شده است که مؤلف آن را براى شاگردش مى گفته است و وى آن را مى نوشته است که در نزد سید محمدباقریزدى بوده است.
wikinoor: رسالة_فی_خروج_المقیم_عن_حدود_البلد
[ویکی فقه] رساله فی خروج المقیم عن حدود البلد (محقق حلی). رسالة فی خروج المقیم عن حدود البلد کتابی است که محقق کرکی در مورد احکام مسافر بحث می کند.
در این مقاله مسئله مسافری که قصد اقامت کرده و از آن شهر خارج شده و در فاصله بین حد ترخص و مسافت واقع می شود و قصد برگشتن دارد ولی قصد نیت ۱۰ روز دیگری را ندارد، بررسی شده است. در این مسئله دو قول وجود دارد یکی نظر شیخ طوسی (م ۴۶۰ ه ق)، ابن براج (م ۴۸۱ ه ق) و علامه حلی (م ۷۲۶ ه ق) این است که وظیفه وی نماز شکسته است و نظریه شهید اول (م ۷۲۶ ه ق) و گروهی از فقهاء نماز تمام است و مؤلف نیز نظر شهید اول را که نماز تمام است انتخاب می کند.
سبک نگارش
این نوشته به سبک فقه استدلالی است اما آیات و روایات مطرح نشده و بیشتر نظریات فقها مطرح گردیده است. این کتاب در دو جا از الذریعة ذکر شده است. در جلد ۱۱، صفحه ۱۸۰، مؤلف به نسخه مربوط به سال ۱۱۰۰ به خط مولی علی بن محمد امین ساروی در نزد سید هادی شکوری اشاره کرده است. و در جلد ۲۱ صفحه ۴۰۰، به نوشت های به نام مقالة فی الخروج عن حد الترخص من محل الاقامة اشاره شده است که مؤلف آن را برای شاگردش می گفته است و وی آن را می نوشته است که در نزد سید محمد باقر یزدی بوده است.
در این مقاله مسئله مسافری که قصد اقامت کرده و از آن شهر خارج شده و در فاصله بین حد ترخص و مسافت واقع می شود و قصد برگشتن دارد ولی قصد نیت ۱۰ روز دیگری را ندارد، بررسی شده است. در این مسئله دو قول وجود دارد یکی نظر شیخ طوسی (م ۴۶۰ ه ق)، ابن براج (م ۴۸۱ ه ق) و علامه حلی (م ۷۲۶ ه ق) این است که وظیفه وی نماز شکسته است و نظریه شهید اول (م ۷۲۶ ه ق) و گروهی از فقهاء نماز تمام است و مؤلف نیز نظر شهید اول را که نماز تمام است انتخاب می کند.
سبک نگارش
این نوشته به سبک فقه استدلالی است اما آیات و روایات مطرح نشده و بیشتر نظریات فقها مطرح گردیده است. این کتاب در دو جا از الذریعة ذکر شده است. در جلد ۱۱، صفحه ۱۸۰، مؤلف به نسخه مربوط به سال ۱۱۰۰ به خط مولی علی بن محمد امین ساروی در نزد سید هادی شکوری اشاره کرده است. و در جلد ۲۱ صفحه ۴۰۰، به نوشت های به نام مقالة فی الخروج عن حد الترخص من محل الاقامة اشاره شده است که مؤلف آن را برای شاگردش می گفته است و وی آن را می نوشته است که در نزد سید محمد باقر یزدی بوده است.