رساله فی حکم اللباس المشکوک فیه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] رسالة فی حکم اللباس المشکوک فیه (للمیرزا الشیرازی). محمد حسن بن محمود حسینی معروف به میرزای شیرازی از فقهای بزرگ شیعه و متوفای سال ۱۳۱۳ هجری قمری است. این کتاب تقریرات درس خارج فقه میرزای شیرازی می باشد که توسط یکی از شاگردان ایشان به رشته تحریر درآمده است.
میرزای شیرازی از فقهای بزرگ شیعه در نیمه دوم قرن سیزدهم و آغاز قرن چهاردهم هجری قمری می باشد. وی صاحب فتوای تنباکو و شخصیت برجسته ای که کمر استعمار انگلیس را در مسئله قرارداد ننگین تنباکو به خاک زد. وی از ارزش و اعتبار والایی در میان فقهای شیعه برخوردار است. این کتاب وسیله خوبی برای آشنایی با سبک اجتهاد و استدلال های فقهی ایشان در درسهای خارج فقه می باشد.

[ویکی نور] محمد حسن بن محمود حسینی معروف به میرزای شیرازی از فقهای بزرگ شیعه و متوفای سال 1313 هجری قمری.
این کتاب تقریرات درس خارج فقه میرزای شیرازی می باشد که توسط یکی از شاگردان ایشان به رشته تحریر درآمده است.
میرزای شیرازی از فقهای بزرگ شیعه در نیمه دوم قرن سیزدهم و آغاز قرن چهاردهم هجری قمری می باشد. وی صاحب فتوای تنباکو و شخصیت برجسته ای که کمر استعمار انگلیس را در مسئله قرارداد ننگین تنباکو به خاک زد. وی از ارزش و اعتبار والایی در میان فقهای شیعه برخوردار است. این کتاب وسیله خوبی برای آشنایی با سبک اجتهاد و استدلال های فقهی ایشان در درسهای خارج فقه می باشد.
میرزای شیرازی در این کتاب با شیوه ای دقیق و علمی که از استاد بزرگوار خود شیخ انصاری به ارث برده به بررسی مسئله می پردازد. وی در این کتاب از شیخ انصاری تعبیر به «سید مشایخنا قدس الله نفسه الزکیه» می کند. یعنی آقای اساتیدها. وی در این کتاب با اشاره به نظریات مشهور، صاحب مدارک، محقق قمی و دیگر فقهای شیعه و بررسی ادله آنها و طرح نظر خود می پردازد.
این کتاب، کتابی مختصر و کوچک می باشد. در این کتاب تنها یک مسئله مطرح شده است و آن مسئله اینست که هر گاه در لباسی شک شود که آیا می توان در آن لباس نماز خواند یا خیر، وظیفه چیست؟ مؤلف در این کتاب به بررسی مسئله و طرح ادله قائلین به جواز و عدم جواز و بیان نظر خود می پردازد. این کتاب در 5 صفحه می باشد.

[ویکی فقه] رساله فی حکم اللباس المشکوک فیه (للمیرزا الشیرازی). محمد حسن بن محمود حسینی معروف به میرزای شیرازی از فقهای بزرگ شیعه و متوفای سال ۱۳۱۳ هجری قمری است. این کتاب تقریرات درس خارج فقه میرزای شیرازی می باشد که توسط یکی از شاگردان ایشان به رشته تحریر درآمده است.
میرزای شیرازی از فقهای بزرگ شیعه در نیمه دوم قرن سیزدهم و آغاز قرن چهاردهم هجری قمری می باشد. وی صاحب فتوای تنباکو و شخصیت برجسته ای که کمر استعمار انگلیس را در مسئله قرارداد ننگین تنباکو به خاک زد. وی از ارزش و اعتبار والایی در میان فقهای شیعه برخوردار است. این کتاب وسیله خوبی برای آشنایی با سبک اجتهاد و استدلال های فقهی ایشان در درسهای خارج فقه می باشد.
ویژگیهای نگارش
میرزای شیرازی در این کتاب با شیوه ای دقیق و علمی که از استاد بزرگوار خود شیخ انصاری به ارث برده به بررسی مسئله می پردازد. وی در این کتاب از شیخ انصاری تعبیر به «سید مشایخنا قدس الله نفسه الزکیه» می کند. یعنی آقای اساتیدها. وی در این کتاب با اشاره به نظریات مشهور، صاحب مدارک، محقق قمی و دیگر فقهای شیعه و بررسی ادله آنها و طرح نظر خود می پردازد.
مباحث کتاب
این کتاب، کتابی مختصر و کوچک می باشد. در این کتاب تنها یک مسئله مطرح شده است و آن مسئله اینست که هر گاه در لباسی شک شود که آیا می توان در آن لباس نماز خواند یا خیر، وظیفه چیست؟ مؤلف در این کتاب به بررسی مسئله و طرح ادله قائلین به جواز و عدم جواز و بیان نظر خود می پردازد. این کتاب در ۵ صفحه می باشد.
نسخه نگارش
...

پیشنهاد کاربران

بپرس