رساله حی بن یقظان

به وحدت و یگانگی آفریننده همه کس و همه چیز ( یعنی فیلسوف ) و دیگری به معنای خردمند و یا دانای واحد و یگانه یعنی خداوند. تلفظ و نوشتار این واژه کردی - باستانی توسط متفکرین و اندیشمندان مسلمان از قبیل ابن سینا و غزالی و سهروردی و ابن طفیل به شکل یقظان از روی نادانی صورت گرفته و لذا به معنای پدر بیدار نمی باشد. بر اساس مستندات مندرج در ایوان گلی های چهارگانه ( اناجیل اربعه ) ایسا مسیح پس از به صلیب کشیده شدن و مردن و سه شبانه روز دفن شدگی در قبر دوباره بطور معجزه آسا زنده می شود و به مدت چهل شبانه روز خودرا گاه و بیگاه به شاگردان و اعضای خانواده و دوستان و آشنایان بطور واقعی و عینی به ظهور می رساند و با آنها حرف می زند و غذا می خورد و از این طریق شک و تردید آنان را رفع می نماید. قبل از به صلیب کشیده شدن به آنان گفته بود که سه شبانه روز پس از مرگ دوباره زنده خواهد شد و شاگردان ظرف آن سه شبانه روز قول مسیح را فراموش کرده و در غم و اندوه مرگبار در سوگ ایسا فرو رفته بودند و فقط مادر مسیح قول فرزند را فراموش نکرده و به آن وفادار بوده و به شاگردان مسیح دلداری میداده و آنان را به استقامت و پایداری و وفاداری و امید به قول و وعده مسیح می نموده است. پس از چهل شبانه روز، از شاگردان و اعضای خانواده و دوستان و آشنایان قبل از خدا حافظی و معراج بسوی ابرها و آسمان در قالب نور به آنان وعده می دهد که پس از ده شبانه روز روح مقدس ( گابریل یا جبرئیل ) را به نمایندگی از طرف پدر آسمانی و خود وی جهت هدایت و راهنمایی آنان و پیروان آینده ارسال خواهد نمود که طبق مستندات ایوان گلی ها واقعا به این وعده وفا گردیده و روح مقدس وجود آنان را از نور خود لبریز نموده و به بعضی از آنان استعداد معجزه و شفا اهداء نموده است. در داستان ابن سینا عقل فعال و پیر خردمند و دانا همان روح مقدس می باشد و الا آخر. در مورد ابن طفیل و تئوری تکاملی وی یعنی زاده شدن یک فرد انسانی به نام حی بن یکزان ( یقظان ) از لجن ( به زبان علم امروز از سوپ داغ اولیه ) و پرورش وی توسط یک آهو و الا آخر ، من معتقدم که هیچ فرد انسانی بطور فطری یا مادر زادی دیندار و خدا شناس از مادر متولد نمی شود غیر از لوح ژنتیکی نوشته شده توسط طبیعت و بینش و باور های دینی در طول زندگی از طریق خانواده و محیط و اجتماع آنچنان بر احساسات و افکار و خیالات و اوهامات وی تحمیل می گردند که رهائی از زنجیر های اسارت بار آنها برایش محال و غیر ممکن می گردد. مگر اینکه تصادف روزگار یا سرنوشت یا قضا و قدر الاهی و یا بخت و اقبال نیک نصیب ش گردد و او را از آن زندان و قید و بند و زنجیر ها نجات دهد و مثل یک ایرانی به نام کسروی عمامه و عبای سنگین و تیره رنگ خودرا زمین بگذارد و بجای آن یک دست کت و شلوار شیک بپوشد و یک کراوات هم به یخه پیرهان ش آویزان کند. گرچه این کار شجاعانه در مقابل چشمان قاضی القضات در دادگاه ممکن است سرش را به باد دهد، اما عمل نیک وی جاودانه در ذهن و خاطره بیکران خداوند متعال ثبت گردیده و رنگ و بوی نیکی آن هرگز بسوی بدی گرایش نخواهد یافت.

الف : پیام هفت سین به معنای سامان ها یا نظم های هفتگانه کیهانی و زندگانی ها و عشق های هفتگانه انسانی و نه به معنای هفت سبزی کاشتنی و برداشتنی و پختنی و خوردنی و نوش جان کردنی.
ب : پیام اوستایی خویدوده که خطاب به تک تک افراد انسانی به معنای " خود تو ده تائی " بوده و می باشد و نه به معنای اشتباهی ازدواج با محارم .
پ : سَم سَرا یا چرخه و یا زنجیره تولد و مرگ افراد انسانی همانطور که بودا معتقد بوده است فقط در چارچوب زنجیره علت و معلول مادی یعنی در بطن و بستر و در طول تسلسل تولد و مرگ محتوای هرکدام از کیهان ها از طریق چرخه یا گردش وقوع مه بانگ های هفتگانه و متوالی بر اثر نوسانات متوالی باز و بسته شدن یا انبساط و انقباض محتوای آنها امکانپذیر و مقدور و میّسر می باشد و حقیت دارد و نه از راه و طریق باطل گردش روان یا تناسخ.
حی بن یقظان ابن سینا در لفافه و پنهانی اشاره به ایسا مسیح دارد و حی بن یقظان ابن طفیل اشاره به موسا.
یک نکته مهم : واژه نفس به معنای من یا خود می باشد و لذا نباید مثل پیشینیان آنرا با روح و روان و جان یکی به پنداریم و مثل آنان مرتکب خطاهای بزرگ و جبران ناپذیر بشویم. شناخت اصلی و محوری و مرکزی تئوری علمی مه بانگ یعنی نوسانات متوالی باز و بسته شدن یا انبساط و انقباض محتوای کیهان یا جهان شاه کلید اصلی باز کردن قفل زده شده بر در یا دروازه عالم امر و غیب و ملکوت و ماوراء طبیعت و افتتاح و گشایش آن می باشد. این کلید طلائی بسوی آینده های نزدیک و دور دست هرگز دچار و مبتلا به پدیده اُکسیداسیون یا زنگ زدگی ( از نوع زنگ زدگی های بینش ها و باور های دینی - فلسفی - عرفانی ) نخواهد شد و کاربرد افتتاح و راه گشائی خودرا از دست نخواهد داد و درخشندگی نور آن به تدریج کلیه میدان های حسی و فکری و خیالی و اوهامی انسانی را منور و روشن خواهد کرد.
هبوط نفس و عقل سینوی و سیر و سلوک آنها بسوی کمال چیز دیگری نیست غیر از نزول روان از عالم ایده ها به عالم محسوسات افلاطونی و تعلق گرفتن یا پیوستن آن به نطفه و جدایی آن از بدن بهنگام مرگ و صعود و بازگشت آن به عالم ایده ها . طوریکه در بالا اشاره شد، نفس و روان و عقل توسط ابن سینا اشتباها یکی پنداشته شده اند.