رزق و روزی

[ویکی فقه] رزق به معنای روزی و عطای دائمی می باشد، حال چه دنیوی و چه اخروی و چه مادی و چه معنوی باشد رزق می گویند. در قرآن شریف به نبوت و معرفت نیز رزق گفته شده است.
حضرت علی (علیه السلام) در نهج البلاغه به تفصیل به مسئله رزق و روزی پرداخته اند، که در ادامه آن را بررسی می کنیم.
← انواع روزی
۱. ↑ امام علی (علیه السلام)، نهج البلاغه، ص۲۷۴، نامه ۳۱.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «رزق و روزی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۴/۱۱/۲۰.
...