[ویکی فقه] رحلة الی عرب اهوار العراق (کتاب). کتاب رحلة الی عرب اهوار العراق، تالیف ویلفرد فسیجر نویسنده انگلیسی است که توسط خالد حسن الیاس به زبان عربی ترجمه شده است. این اثر را فسیجر درباره اعراب هورهای عراق که در منطقه جنوبی عراق هستند، پس از سال ها اقامت در بین آنها به نگارش درآورده است.
کتاب در ۲۵ فصل تنظیم شده است. در ابتدا توضیحات عمومی درباره هورهای عراق ذکر شده است. در هر یک از فصل ها نیز به همراه مطالب، عکس های متعدد از مردم و شیوه زندگی و سنت ها و آداب و رسوم آنها آمده است.
کتاب در ۲۵ فصل تنظیم شده است. در ابتدا توضیحات عمومی درباره هورهای عراق ذکر شده است. در هر یک از فصل ها نیز به همراه مطالب، عکس های متعدد از مردم و شیوه زندگی و سنت ها و آداب و رسوم آنها آمده است.
[ویکی نور] "رحلة الی عرب اهوار العراق"، تألیف ویلفرد فسیجر نویسنده انگلیسی است که توسط خالد حسن الیاس به عربی ترجمه شده است. این اثر را فسیجر درباره اعراب هورهای عراق که در منطقه جنوبی عراق هستند، پس از سال ها اقامت در بین آنها به نگارش درآورده است.
کتاب در 25 فصل تنظیم شده است. در ابتدا توضیحات عمومی درباره هورهای عراق ذکر شده است. در هر یک از فصل ها نیز به همراه مطالب، عکس های متعدد از مردم و شیوه زندگی و سنت ها و آداب و رسوم آنها آمده است.
این سفرنامه داستان واقعی مردمی است که در تالاب های عراق، از شمال شرق شهر العماره تا جنوب بصره و کرانه های غربی دو رود دجله و فرات، زندگی مستقلی را در پناه طبیعت زیبا برای خود مهیا کرده بودند. آنها در مقایسه با ارزش های مردم متمدن امروز فقیرانه می زیستند، برخی نام آنها را «معدان» (دوره افتاده از تمدن امروز) که تسمیه قبیله ای در مرکز مرداب ها بود، گذاشته بودند. در چادرهای بافته شده از پشم سیاه بُز مسکن می گزیدند و با «بلم» در نهرها و رودهای پُر آب باتلاق ها به این سو و آن سو می رفتند. با این وجود برای صداقت خود، وفاداری و تعهد به قول خویش تا سر حد مرگ و جنون پیش می تاختند. بسیار راحت بود که غریب های را به عنوان مهمان در جمع خود پذیرا می شدند، اطعام و اکرامش می کردند و او را فردی از خود می دانستند؛ اما هرگز در برابر تخلف از قوانین اجتماعی خود کوتاه نمی آمدند و خیانت را هرگز نمی بخشیدند و در این موارد بسیار سختگیر بودند. ویلفرد تسیجر از طریق صداقت خود، برادری آنها را به دست آورده بود و این برای روح حقیقت یاب وی با ارزشترین چیزها بود. او در تمام مدت هفت سالی که در میان آنها زندگی کرد (از اواخر 1951 تا ژوئن 1958) در همه حال مورد احترام کوچک و بزرگ بود و ساختاری از زندگی کشف کرده بود که در آن منزلت واقعی و حقیقی داشت و بر اساس معنویت شخصیت وی ارزشگذاری می شد.
این نوع زندگی را سابقاً (و شاید تا همین امروز) در هور حویزه، تالاب های غرب سوسنگرد (خفاجیه) و یا در کنار کرانه های شطالعرب و بهمنشیر ایران می توانستیم ببینیم. از اینرو هیچ تعجبی ندارد که جوانان فرهنگ دوست مردم عرب خوزستان به نوشته های وی علاقمند شده اند، زیرا که آنچه تسیجر در کتاب خود وصف کرده است، در نوع خود می تواند توصیف سابقه شیوه زیست عشایر عرب خوزستان نیز باشد که برای جستجوگران شناخت سازمان اجتماعی این مردم، کتاب وی به منزله یکی از بهترین ها می تواند باشد.
فسیجر آنگاه که در خصوص اعتقادات و مسائل مذهبی و تاریخی اظهار نظر کرده است؛ مانند سایر مستشرقین عمداً یا سهواً به خطا رفته است. او در فصل سوم صفحه 69 جنگ های امام علی(ع) با معاویه را تعبیر به جنگ های خانگی می کند که در انتها و پس از مذاکرات طرفین به کشته شدن علی(ع) انجامید. حال اینکه شهادت ایشان در پی یک توطئه صورت گرفت. در ادامه امام حسن(ع) که برای حفظ کیان اسلام از مجبور به صلح با معاویه شد، را فردی ضعیف توصیف می کند که مجبور به انزوا و گوشه نشینی گردید. واقعه کربلاء نیز دچار تحریف شده است از جمله اینکه امام حسین(ع) خود قتال را برگزید و با این کارش تاریخ اسلام را تغییر داد. او تأکید می کند که یزید دستور قتل او را صادر نکرد و تشویق به کاری در این زمینه هم نکرد.
کتاب در 25 فصل تنظیم شده است. در ابتدا توضیحات عمومی درباره هورهای عراق ذکر شده است. در هر یک از فصل ها نیز به همراه مطالب، عکس های متعدد از مردم و شیوه زندگی و سنت ها و آداب و رسوم آنها آمده است.
این سفرنامه داستان واقعی مردمی است که در تالاب های عراق، از شمال شرق شهر العماره تا جنوب بصره و کرانه های غربی دو رود دجله و فرات، زندگی مستقلی را در پناه طبیعت زیبا برای خود مهیا کرده بودند. آنها در مقایسه با ارزش های مردم متمدن امروز فقیرانه می زیستند، برخی نام آنها را «معدان» (دوره افتاده از تمدن امروز) که تسمیه قبیله ای در مرکز مرداب ها بود، گذاشته بودند. در چادرهای بافته شده از پشم سیاه بُز مسکن می گزیدند و با «بلم» در نهرها و رودهای پُر آب باتلاق ها به این سو و آن سو می رفتند. با این وجود برای صداقت خود، وفاداری و تعهد به قول خویش تا سر حد مرگ و جنون پیش می تاختند. بسیار راحت بود که غریب های را به عنوان مهمان در جمع خود پذیرا می شدند، اطعام و اکرامش می کردند و او را فردی از خود می دانستند؛ اما هرگز در برابر تخلف از قوانین اجتماعی خود کوتاه نمی آمدند و خیانت را هرگز نمی بخشیدند و در این موارد بسیار سختگیر بودند. ویلفرد تسیجر از طریق صداقت خود، برادری آنها را به دست آورده بود و این برای روح حقیقت یاب وی با ارزشترین چیزها بود. او در تمام مدت هفت سالی که در میان آنها زندگی کرد (از اواخر 1951 تا ژوئن 1958) در همه حال مورد احترام کوچک و بزرگ بود و ساختاری از زندگی کشف کرده بود که در آن منزلت واقعی و حقیقی داشت و بر اساس معنویت شخصیت وی ارزشگذاری می شد.
این نوع زندگی را سابقاً (و شاید تا همین امروز) در هور حویزه، تالاب های غرب سوسنگرد (خفاجیه) و یا در کنار کرانه های شطالعرب و بهمنشیر ایران می توانستیم ببینیم. از اینرو هیچ تعجبی ندارد که جوانان فرهنگ دوست مردم عرب خوزستان به نوشته های وی علاقمند شده اند، زیرا که آنچه تسیجر در کتاب خود وصف کرده است، در نوع خود می تواند توصیف سابقه شیوه زیست عشایر عرب خوزستان نیز باشد که برای جستجوگران شناخت سازمان اجتماعی این مردم، کتاب وی به منزله یکی از بهترین ها می تواند باشد.
فسیجر آنگاه که در خصوص اعتقادات و مسائل مذهبی و تاریخی اظهار نظر کرده است؛ مانند سایر مستشرقین عمداً یا سهواً به خطا رفته است. او در فصل سوم صفحه 69 جنگ های امام علی(ع) با معاویه را تعبیر به جنگ های خانگی می کند که در انتها و پس از مذاکرات طرفین به کشته شدن علی(ع) انجامید. حال اینکه شهادت ایشان در پی یک توطئه صورت گرفت. در ادامه امام حسن(ع) که برای حفظ کیان اسلام از مجبور به صلح با معاویه شد، را فردی ضعیف توصیف می کند که مجبور به انزوا و گوشه نشینی گردید. واقعه کربلاء نیز دچار تحریف شده است از جمله اینکه امام حسین(ع) خود قتال را برگزید و با این کارش تاریخ اسلام را تغییر داد. او تأکید می کند که یزید دستور قتل او را صادر نکرد و تشویق به کاری در این زمینه هم نکرد.
wikinoor: رحلة_إلی_عرب_أهوار_العراق
[ویکی فقه] رحله الی عرب اهوار العراق (کتاب). کتاب رحلة الی عرب اهوار العراق، تالیف ویلفرد فسیجر نویسنده انگلیسی است که توسط خالد حسن الیاس به زبان عربی ترجمه شده است. این اثر را فسیجر درباره اعراب هورهای عراق که در منطقه جنوبی عراق هستند، پس از سال ها اقامت در بین آنها به نگارش درآورده است.
کتاب در ۲۵ فصل تنظیم شده است. در ابتدا توضیحات عمومی درباره هورهای عراق ذکر شده است. در هر یک از فصل ها نیز به همراه مطالب، عکس های متعدد از مردم و شیوه زندگی و سنت ها و آداب و رسوم آنها آمده است.
گزارش محتوا
این سفرنامه داستان واقعی مردمی است که در تالاب های عراق ، از شمال شرق شهر العماره تا جنوب بصره و کرانه های غربی دو رود دجله و فرات ، زندگی مستقلی را در پناه طبیعت زیبا برای خود مهیا کرده بودند. آنها در مقایسه با ارزش های مردم متمدن امروز فقیرانه می زیستند، برخی نام آنها را «معدان» (دوره افتاده از تمدن امروز) که تسمیه قبیله ای در مرکز مرداب ها بود، گذاشته بودند. در چادرهای بافته شده از پشم سیاه بز مسکن می گزیدند و با « بلم » در نهرها و رودهای پر آب باتلاق ها به این سو و آن سو می رفتند. با این وجود برای صداقت خود، وفاداری و تعهد به قول خویش تا سر حد مرگ و جنون پیش می تاختند. بسیار راحت بود که غریب های را به عنوان مهمان در جمع خود پذیرا می شدند، اطعام و اکرامش می کردند و او را فردی از خود می دانستند؛ اما هرگز در برابر تخلف از قوانین اجتماعی خود کوتاه نمی آمدند و خیانت را هرگز نمی بخشیدند و در این موارد بسیار سختگیر بودند. ویلفرد تسیجر از طریق صداقت خود، برادری آنها را به دست آورده بود و این برای روح حقیقت یاب وی با ارزشترین چیزها بود. او در تمام مدت هفت سالی که در میان آنها زندگی کرد (از اواخر ۱۹۵۱ تا ژوئن ۱۹۵۸) در همه حال مورد احترام کوچک و بزرگ بود و ساختاری از زندگی کشف کرده بود که در آن منزلت واقعی و حقیقی داشت و بر اساس معنویت شخصیت وی ارزشگذاری می شد. این نوع زندگی را سابقا (و شاید تا همین امروز) در هور حویزه ، تالاب های غرب سوسنگرد (خفاجیه) و یا در کنار کرانه های شط العرب و بهمنشیر ایران می توانستیم ببینیم. از اینرو هیچ تعجبی ندارد که جوانان فرهنگ دوست مردم عرب خوزستان به نوشته های وی علاقمند شده اند، زیرا که آنچه تسیجر در کتاب خود وصف کرده است، در نوع خود می تواند توصیف سابقه شیوه زیست عشایر عرب خوزستان نیز باشد که برای جستجوگران شناخت سازمان اجتماعی این مردم، کتاب وی به منزله یکی از بهترین ها می تواند باشد. فسیجر آنگاه که در خصوص اعتقادات و مسائل مذهبی و تاریخی اظهار نظر کرده است؛ مانند سایر مستشرقین عمدا یا سهوا به خطا رفته است. او در فصل سوم صفحه ۶۹ جنگ های امام علی علیه السّلام با معاویه را تعبیر به جنگ های خانگی می کند که در انتها و پس از مذاکرات طرفین به کشته شدن علی علیه السّلام انجامید. حال اینکه شهادت ایشان در پی یک توطئه صورت گرفت. در ادامه امام حسن علیه السّلام که برای حفظ کیان اسلام از مجبور به صلح با معاویه شد، را فردی ضعیف توصیف می کند که مجبور به انزوا و گوشه نشینی گردید. واقعه کربلاء نیز دچار تحریف شده است از جمله اینکه امام حسین علیه السّلام خود قتال را برگزید و با این کارش تاریخ اسلام را تغییر داد. او تاکید می کند که یزید دستور قتل او را صادر نکرد و تشویق به کاری در این زمینه هم نکرد.
وضعیت کتاب
در ابتدای کتاب پس از مقدمه ناشر، مقدمه مؤلف آمده است که در آن مطالبی را درباره هورهای عراق ذکر است. در پایان نیز تنها فهرست مطالب آمده است.
کتاب در ۲۵ فصل تنظیم شده است. در ابتدا توضیحات عمومی درباره هورهای عراق ذکر شده است. در هر یک از فصل ها نیز به همراه مطالب، عکس های متعدد از مردم و شیوه زندگی و سنت ها و آداب و رسوم آنها آمده است.
گزارش محتوا
این سفرنامه داستان واقعی مردمی است که در تالاب های عراق ، از شمال شرق شهر العماره تا جنوب بصره و کرانه های غربی دو رود دجله و فرات ، زندگی مستقلی را در پناه طبیعت زیبا برای خود مهیا کرده بودند. آنها در مقایسه با ارزش های مردم متمدن امروز فقیرانه می زیستند، برخی نام آنها را «معدان» (دوره افتاده از تمدن امروز) که تسمیه قبیله ای در مرکز مرداب ها بود، گذاشته بودند. در چادرهای بافته شده از پشم سیاه بز مسکن می گزیدند و با « بلم » در نهرها و رودهای پر آب باتلاق ها به این سو و آن سو می رفتند. با این وجود برای صداقت خود، وفاداری و تعهد به قول خویش تا سر حد مرگ و جنون پیش می تاختند. بسیار راحت بود که غریب های را به عنوان مهمان در جمع خود پذیرا می شدند، اطعام و اکرامش می کردند و او را فردی از خود می دانستند؛ اما هرگز در برابر تخلف از قوانین اجتماعی خود کوتاه نمی آمدند و خیانت را هرگز نمی بخشیدند و در این موارد بسیار سختگیر بودند. ویلفرد تسیجر از طریق صداقت خود، برادری آنها را به دست آورده بود و این برای روح حقیقت یاب وی با ارزشترین چیزها بود. او در تمام مدت هفت سالی که در میان آنها زندگی کرد (از اواخر ۱۹۵۱ تا ژوئن ۱۹۵۸) در همه حال مورد احترام کوچک و بزرگ بود و ساختاری از زندگی کشف کرده بود که در آن منزلت واقعی و حقیقی داشت و بر اساس معنویت شخصیت وی ارزشگذاری می شد. این نوع زندگی را سابقا (و شاید تا همین امروز) در هور حویزه ، تالاب های غرب سوسنگرد (خفاجیه) و یا در کنار کرانه های شط العرب و بهمنشیر ایران می توانستیم ببینیم. از اینرو هیچ تعجبی ندارد که جوانان فرهنگ دوست مردم عرب خوزستان به نوشته های وی علاقمند شده اند، زیرا که آنچه تسیجر در کتاب خود وصف کرده است، در نوع خود می تواند توصیف سابقه شیوه زیست عشایر عرب خوزستان نیز باشد که برای جستجوگران شناخت سازمان اجتماعی این مردم، کتاب وی به منزله یکی از بهترین ها می تواند باشد. فسیجر آنگاه که در خصوص اعتقادات و مسائل مذهبی و تاریخی اظهار نظر کرده است؛ مانند سایر مستشرقین عمدا یا سهوا به خطا رفته است. او در فصل سوم صفحه ۶۹ جنگ های امام علی علیه السّلام با معاویه را تعبیر به جنگ های خانگی می کند که در انتها و پس از مذاکرات طرفین به کشته شدن علی علیه السّلام انجامید. حال اینکه شهادت ایشان در پی یک توطئه صورت گرفت. در ادامه امام حسن علیه السّلام که برای حفظ کیان اسلام از مجبور به صلح با معاویه شد، را فردی ضعیف توصیف می کند که مجبور به انزوا و گوشه نشینی گردید. واقعه کربلاء نیز دچار تحریف شده است از جمله اینکه امام حسین علیه السّلام خود قتال را برگزید و با این کارش تاریخ اسلام را تغییر داد. او تاکید می کند که یزید دستور قتل او را صادر نکرد و تشویق به کاری در این زمینه هم نکرد.
وضعیت کتاب
در ابتدای کتاب پس از مقدمه ناشر، مقدمه مؤلف آمده است که در آن مطالبی را درباره هورهای عراق ذکر است. در پایان نیز تنها فهرست مطالب آمده است.
wikifeqh: رحلة_الی_عرب_اهوار_العراق _(کتاب)