[ویکی فقه] در همه ادیان به ظهور مصلح جهانی بشارت داده شده است و این مصلح جهانی است که وارث همه علوم و معجزات انبیاء گذشته می باشد و عدل و داد را برقرار می نماید و زمین را از لوث ستمکاران و خیانتکاران پاک می کند.
امام زمان (عجّل الله فرجه الشریف) که همان مصلح موعود است همه معجزات پیامبران را خواهد داشت؛ بنابراین زنده شدن مردگان نیز از معجزات زمان ظهور آن حضرت خواهد بود. با در نظر گرفتن این امور و اثبات آن در این مقاله نظر منکرین رجعت (اهل سنت) باطل خواهد شد.
الفاظ مختلفی برای این اصل اعتقادی در قرآن مجید و
روایات اسلامی به کار رفته است، مانند: رجعت، کره، رد، حشر، که همه در معنای بازگشت مشترکند «ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّةَعَلَیْهِمْ»؛ و آیه: «قالُوا تِلْکَ إِذاً کَرَّةٌ خاسِرَةٌ»؛ وآیه:ِ «انَّهُ عَلی رَجْعِهِ لَقادِرٌ»؛ وَ آیه:«یَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِمَّنْ یُکَذِّبُ بِآیاتِنا فَهُمْ یُوزَعُونَ»؛ اما لفظ رجعت مشهورتر است.
← رجعت در لغت
اعتقاد به رجعت از باورهای ضروری و تردید ناپذیر شیعه است که بر آیات قرآن و
احادیث معصومین (علیهم السّلام) استوار می باشد.مأمون به حضرت
علی بن موسی الرضا (علیه السّلام) عرض کرد یا ابا الحسن درباره رجعت چه می فرمایید؟حضرت فرمود:رجعت حق است و در امت های پیشین بوده است، قرآن هم از آن سخن گفته و پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) نیز فرمود: پس می آید برای این امت هر آنچه برای امت های گذشته پیش آمد، بدون کم و زیاد و فرمود هنگامی که مهدی (عجّل الله فرجه الشریف) از فرزندان من ظهور نماید، عیسی از آسمان پایین آمده پشت سر آن حضرت نماز می گذارد.مأمون عرض کرد سرانجام چه می شود؟ فرمود: حق به اهل خودش بر می گردد.
رجعت و علمای شیعه
علامه مجلسی در بحارالانوار به بیش از صد و شصت آیه و روایت در باب رجعت اشاره می کند و می گوید:برای کسانی که به گفتار
ائمه اطهار (علیهم السّلام) ایمان دارند، جای شک و تردید باقی نمی ماند که مساله رجعت، حق است؛ زیرا روایات وارده در این باب ازائمه اطهار (علیهم السّلام) در حد تواتر است و نزدیک به دویست روایت وارد شده است که در این امر صراحت دارند و این روایات را بیش چهل تن از بزرگان علماء و محدثین عالیقدر در بیش از پنجاه کتاب معتبر روایت کرده اند.آنگاه یک به یک نام این بزرگان را برمی شمرد مانند: صدوق، کلینی، طوسی، علم الهدی، نجاشی، کشی، عیاشی، قمی، مفید، کراجکی، نعمانی، صفار، ابن قولویه، ابن طاووس، طبرسی، ابن شهر آشوب و راوندی،...سپس از کتاب هایی که در خصوص مسأله رجعت نگاشته شده یاد می کند.
سید مرتضی می گوید: ملاک در اثبات رجعت اتفاق علماء امامیه است بر اینکه خداوند تعالی برخی از اولیاء و دشمنان را در هنگام قیام امام زمان (عجّل الله فرجه الشریف) زنده می کند. امام رضا (علیه السّلام) یکی از عقاید مهم و موثر در ایمان را اعتقاد به رجعت بیان می کنند و آن را در راستای اعتقاد به توحید و نبوت و امامت و معراج و سوأل قبر و.....قرار می دهند. امام باقر (علیه السّلام) و امام صادق (علیه السّلام) در تفسیر ایام الله فرموند: ایام الله روز قیام مهدی موعود و روز رجعت و روز قیامت است. بطور کلی فرهنگ مذهب حقه شیعه به گونه ایست که امید به رجعت را در دل شیعیان زنده نگه می دارد که در بسیاری از زیارات و ادعیه وارد شده است، از جمله زیارت جامعه و زیارت وارث و اربعین و آل یاسین و رجبیه و وداع و عهد و.....
کافر نبودن منکر رجعت
...
[ویکی شیعه] رَجعَت از باورهای اختصاصی شیعه، به معنای بازگشت برخی از انسان ها به دنیا پس از مرگ ،در ظهور امام مهدی(عج) است. آیات قرآن به زنده شدن برخی انسانها در گذشته نیز اشاره کرده است. بر اساس روایات، برخی مؤمنان کامل و
کافران محض در آینده به دنیا بازمی گردند که در این میان بر رجعت امامان، به ویژه رجعت امام علی(ع) و امام حسین(ع) تأکید بیشتری شده است. اصل وقوع «رجعت» به دلیل روایات متواتر، یقینی است ولی درباره جزئیات آن قطعیتی وجود ندارد.
واژه رجعت، مصدر از ماده «ر ـ ج ـ ع»، در لغت به معنای بازگشت است. در قرآن مجید و روایات الفاظ مختلفی برای این اصل اعتقادی به کار رفته است، مانند: رجعت، کرّه، ردّ، حشر. اما لفظ رجعت مشهورتر است. رجعت مصدر مرّه به معنی یکبار بازگشتن است.
رجعت در اصطلاح بدین معناست که خداوند هنگام ظهور امام مهدی(ع) برخی از درگذشتگان را به همان صورت و با همان بدنی که در دنیا بوده اند زنده می کند.
عزت
مومنان و ذلت کفار و بوجود آمدن فرصتی برای کمال مومنان از جمله دلایلی است که برای رجعت بیان شده است. در روایتی از امام رضا(ع) آمده است که در رجعت، مومنانی که به شهادت نرسیده بودند در دوران رجعت خود، به این فیض می رسند.
[ویکی اهل البیت] رجعت در لغت به معنای بازگشت است. و در اصطلاح عبارت است از این که خدای متعال هنگام ظهور امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف برخی از شیعیان و دوستاران آن حضرت را که قبل از ظهور از دنیا رفته اند، را زنده می کند و به دنیا بازمی گرداند. تا به ثواب یاری حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف و مشاهده دولت کریمه اش مشرف شوند. و همچنین بعضی از دشمنان ایشان را جهت گرفتن انتقام برمی گرداند تا عذاب دنیا را بچشند و به قدرت و شوکت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف پی ببرند.
رجعت از موضوعاتی است که امامان بزرگوار شیعه همواره بر آن به عنوان یک اعتقاد اصیل تأکید می کرده اند. در حدیثی امام صادق علیه السلام رجعت را از شرائط ایمان شمرده است.
مأمون عباسی از امام رضا علیه السلام پرسید، درباره رجعت چه می گوئید، فرمود: رجعت حق است؛ در امت های گذشته بوده و قرآن از آن یاد کرده است.
پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: هر آنچه در امت های پیشین واقع شده نظیر آن در این امّت نیز واقع می شود. در ادعیه و زیارات وارد شده از معصومین علیهم السلام بارها به مسأله رجعت اشاره شده است. ناگفته نماند رجعت همگانی نیست؛ بلکه خاص است و فقط کسانی به دنیا بازمی گردند که مؤمن خالص یا مشرک محض باشند.
علامه طباطبائیدر المیزان می نویسد: فرقه های غیرشیعی – عامه مسلمین - هر چند ظهور مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف را قبول دارند و روایاتش را به طور متواتر از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل کرده اند ولی مسأله رجعت را انکار و آن را از ویژگی های اعتقادی شیعه دانسته اند، در ادامه می افزاید: روایات
اهل بیت علیهم السلام نسبت به اهل رجعت تواتر معنوی دارد. افزون بر این که تعدادی از آیات و روایات که در باب رجعت وارد شده دلالتش تام و قابل اعتماد است.
علامه مجلسی می فرماید: چگونه ممکن است شخص باایمانی که حقانیت اهل بیت علیهم السلام را باور دارد. در مورد رجعت، تردید به خود راه دهد در حالی که نزدیک به دویست حدیث صریح از معصومین علیهم السلام به طور متواتر به ما رسیده و بیش از چهل تن از بزرگان شیعه مانند شیخ طوسی، شیخ مفید و دیگران و بیش از پنجاه کتاب معتبر این احادیث را جمع آوری نموده اند. و اگر بنا باشد احادیث مربوط به رجعت – با این کثرتی که یاد شد - متواتر نباشد. دیگر در هیچ موردی نمی توان ادعای تواتر نمود.
قطعی ترین دلیل و راهنمای مسلمانان – قرآن- نه تنها رجعت را امری محال و ناشدنی نمی داند؛ بلکه آن را ممکن و به وقوع آن در امت های گذشته در چندین جای قرآن اشاره کرده است. از جمله آیاتی که بر اصل مسأله رجعت دلالت دارد آیه:
«ویومَ نَحْشُرُ من کلِّ امّةٍ فوجاٌ ممن یکذّب بآیاتنا فهم یُوزعون»؛ روزی را که ما از هر امتی، گروهی را از کسانی که آیات ما را تکذیب می کردند، محشور می کنیم و آنها را نگه می داریم تا به یکدیگر ملحق شوند.
[ویکی الکتاب] معنی
رُجِعْتُ: برگردانده شوم
ریشه کلمه:
رجع (۱۰۴ بار)
«رجعت» از عقائد معروف شیعه است و تفسیرش در یک عبارت کوتاه چنین است که بعد از ظهور مهدی(علیه السلام) و در آستانه رستاخیز گروهی از «مؤمنان خالص» و «کفار و طاغیان بسیار شرور» به این جهان بازمی گردند. گروه اول مدارجی از کمال را طی می کنند، و گروه دوم کیفرهای شدیدی می بینند.
مرحوم «سید مرتضی» که از بزرگان شیعه است، چنین می گوید: «خداوند متعال بعد از ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) گروهی از کسانی که قبلاً از دنیا رفته اند را به این جهان بازمی گرداند، تا در ثواب و افتخارات یاری او و مشاهده حکومت حق بر سراسر جهان، شرکت جویند، و نیز گروهی از دشمنان سرسخت را بازمی گرداند تا از آنها انتقام گیرد. سپس می افزاید: دلیل بر صحت این مذهب این است که هیچ عاقلی نمی تواند قدرت خدا را بر این امر انکار کند; چرا که این مسأله محالی نیست، در حالی که بعضی از مخالفین ما، چنان این موضوع را انکار می کنند که گویی آن را محال و غیر ممکن می شمرند. بعد اضافه می کند که دلیل بر اثبات این عقیده، اجماع امامیه است; زیرا احدی از آنها با این عقیده مخالفت نکرده است».
البته از کلمات بعضی از قدمای علمای شیعه، و همچنین از سخنان مرحوم طبرسی در مجمع البیان برمی آید که اقلیت بسیار کوچکی از شیعه، با این عقیده مخالف بودند، و رجعت را به معنای بازگشت دولت و حکومت اهل بیت(علیهم السلام) تفسیر می کردند، نه بازگشت اشخاص و زنده شدن مردگان، ولی مخالفت آنها طوری است که به اجماع لطمه ای نمی زند.
[ویکی فقه] رجعت (آیات و روایات). در همه ادیان به ظهور مصلح جهانی بشارت داده شده است و این مصلح جهانی است که وارث همه علوم و معجزات انبیاء گذشته می باشد و عدل و داد را برقرار می نماید و زمین را از لوث ستمکاران و خیانتکاران پاک می کند.
الفاظ مختلفی برای این اصل اعتقادی در قرآن مجید و روایات اسلامی به کار رفته است، مانند: رجعت، کره، رد، حشر، که همه در معنای بازگشت مشترکند که در آیات زیر آمده است.ثم رددنا لکم الکرة علیهم،
اسرا/سوره۱۷، آیه۶.
رجعت، یکی از اتفاقاتی است که در زمان ظهور حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) رخ خواهد داد. بر اساس این عقیده، گروهی از مؤمنین برای رسیدن به ثواب نصرت اولیای خدا و دیدن دولتی که سال ها انتظار آن را کشیده اند، برمی گردند تا از دیدن دولت عدل و قسط لذت ببرند. و از طرف دیگر، گروهی از منافقین که آمدن این دولت را انکار کرده و کردار های زشتی انجام داده اند، باز می گردند تا عقوبت اعمال خویش را در همین جهان بچشند و دچار خفت و خواری شوند. اعتقاد به رجعت از باورهای ضروری و تردید ناپذیر شیعه است
حسینی، سید عبدالله، داستان هائی از بازگشت ائمه (علیهم السّلام) به این دنیا، بی تا، ص۴.
در قرآن کریم، آیاتی وجود دارد که عقیده به رجعت را ثابت می کند:
← محشور شدن گروهی از هر امت
...
[ویکی فقه] رجعت (دیدگاه اهل سنت). گر چه اعتقاد به رجعت که با تفکر مهدویت وجریانات بعد از ظهور ارتباط دارد، مورد انکار شدید اهل سنت واقع شده است؛ اما خود آنها حکایات اغراق آمیز بسیاری را که دال بر مسئله رجعت است در کتاب هایشان آورده اند.
با توجه به اعتقادات اهل سنت که از کتب عالمان این فرق به دست می آید، می توان به یک نتیجه کلی در گزینشی بودن برخی اعتقادات ایشان دست یافت. معمولا اعتقادتی که به نحوی به ولایت اهل بیت (علیه السّلام) مرتبط می باشد، مورد انکار اهل سنت واقع شده است. رجعت یکی از این اعتقادات است که با توجه به پیوندی که با مهدویت وجریانات بعد از ظهور دارد، به شدت مورد انکار آن فرق شده؛ درحالی که در این مقاله به نقض این عقیده توسط خودشان آشنا می شویم.
علت انکار رجعت
بطور کلی اهل سنت اعتقادات مخالف و ضد با عقیده خلفاء جور را به هر نحو ممکن رد می کنند و برای انکار خود دلیلی جز اتهام ندارند. موقعیت اعتقاد به رجعت وابستگی حقیقی با مهدویت و ظهور منجی بشریت حضرت حجه بن الحسن (عجّل الله فرجه الشریف) و حکومت اهل بیت (علیه السّلام) و مجازات دشمنان دارد. در این صورت خلفاء جور و بنی امیه و بنی عباس و حامیان کلامی این ظالمین از اهل حدیث و معتزله و اشاعره، هرگز راضی به این اعتقاد و اشاعه آن نبوده، همانطور که راضی به وجود منجی بشریت نیز نمی باشند. به همین دلیل راه انکار را برگزیدند و برای انکار خود ادله واهی تراشیده اند. سید مرتضی می گوید: بسیاری از مخالفین که منکر رجعت هستند دلیل شان بر انکار رجعت محال بودن (غیرمقدور بودن) آن است. درحالی که حضرت عزیر (علیه السّلام) بعد از اینکه زنده شد و زنده شدن الاغ خود را دید فرمود: «ان الله علی کل شئ قدیر»
بقره/سوره۲، آیه۲۵۹.
اهل سنت اگر چه به روایات اهل بیت (علیه السّلام) بی توجهی می کنند اما قرآن را نمی توانند انکار کنند. به همین دلیل برخی از آیاتی که بر امکان و وقوع رجعت دلالت دارند را ذکر می کنیم تا با توجه به این آیات عقیده اهل سنت در مورد رجعت مخالف قرآن محسوب شود و واضح است که عقیده ای که مخالف با آیات الهی است جز خسارت در عقیده و دوری از حقیقت، واقعیتی ندارد.
← تصریح آیات به رجعت
...
[ویکی فقه] رجعت (کتاب). کتاب رجعت یا ترجمه چهارده حدیث از ولادت امام زمان عجّل الله فرجه الشریف تا رجعت ائمه علیه السّلام به
زبان فارسی اثر علامه
محمدباقر مجلسی (۱۰۳۷- ۱۱۱۱ ق) می باشد.
مولف اثر، از میان تمام احادیث و اخبار ائمه اطهار در باب مهدویت و رجعت اهل بیت علیه السّلام ، چهارده حدیث یا به عبارت دیگر چهارده باب را گلچین نموده است.مولف در مقدمه، هدف از نگارش را این گونه بازگو می کند: از آن جا که دولت
صفویه این امکان را به وجود آورد، ایشان در ضمن ۲۵ مجلد بزرگترین دائره المعارف حدیثی شیعی را تدوین نماید، به همین جهت برای ادای شکر این نعمت، اثر را به نامه این دولت تالیف نموده است.محقق اثر سیدحسن موسوی از انگیزه تحقیق خود سخن به میان می آورد و می نویسد: کتاب، یک بار تحت عنوان چهارده حدیث، چاپ آستان قدس و بار دیگر با عنوان رجعت توسط آقای ابوذر بیدار به چاپ رسید که در هر دو چاپ تحریفاتی واقع شده است، به همین جهت درصدد برآمدم به قدر توان کتاب علامه را مورد تحقیق و بررسی قرارداده و در اختیار علاقه مندان قرار دهم.
ساختار کتاب
رجعت در فرهنگ اسلامی به معنای بازگشت گروهی از مومنان در
آخرالزمان می باشد. این مساله ای است که در زمان ظهور تحقق پیدا می کند. قیام حضرت مهدی و رجعت مومنان و کافران حقیقی از حوادث بیش از قیامت است و مساله رجعت از جمله مباحثی است که غالبا در وقایع بعد از ظهور وجود مقدس امام زمان عجّل الله فرجه الشریف مطرح می شود، به همین جهت مولف ابتداء یک مقدمه از گفتمان مهدویت که عبارت از چگونگی ولادت،غیبت،
علایم ظهور و وقایع زمان ظهور بحث کرده و سپس به بازگشت ائمه علیه السّلام و پاداش خوبان و بدان در زمان رجعت پرداخته است. با مطالبی که برای خواننده بازگو شد، می توان به ساماندهی اثر بیشتر اطلاع پیدا کرد که با نظمی مناسب عرض شده است.روش مولف در تدوین اثر نقلی می باشد. ایشان، با نقل ۱۴ حدیث که احادیث هشتم، دوازدهم و سیزدهم از رجعت سخن می گویند و بقیه احادیث درباره علایم آخرالزمان و مسایل مهدویت می باشد.نویسنده این احادیث را همراه با سلسله اسناد آن ذکر و ترجمه کرده و در پایان برخی، توضیحاتی داده و مصادیق آن ها را معلوم کرده است: نویسنده دو حدیث را نقل و آن را بر دولت صفویه که به عنوان دولتی اسلامی و زمینه ساز ظهور امام علیه السّلام می باشد، تطبیق نموده است.
گزارش محتوا
حدیث اول به خروج گروهی از جانب مشرق اشاره می کند که طلب دین حق از مردم می کنند و مردم را به آن دعوت می نمایند و بالاخره مردم دعوت آن ها را می پذیرند؛ ولی آن ها به این راضی نشده تا این که حاکمیت را به پادشاه و والایی می سپارند و این حکومت پابرجاست و به کسی نمی دهند، مگر به صاحب آن (منظور
امام عصر عجّل الله فرجه الشریف ) و در ادامه، احادیث به قیام های آخرالزمان ،حروف مقطعه و امام زمان عجّل الله فرجه الشریف ، معرفی
نرجس خاتون مادر امام عجّل الله فرجه الشریف ، ولادت امام زمان علیه السّلام ، معرفی امام و گوشه ای از روایات ایشان در خصوص معارف اسلامی، آغاز
غیبت امام علیه السّلام ، وقایع ظهور امام زمان علیه السّلام ، از جمله مساله رجعت، خبر دادن
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم از امام عصر عجّل الله فرجه الشریف ، علائم ظهور امام عصر عجّل الله فرجه الشریف ، اوصاف حضرت ولی عصر عجّل الله فرجه الشریف در وقت قیام و احادیث دوازدهم و سیزدهم به مساله رجعت می پردازند و
امام حسین علیه السّلام اولین شخصی است که در دولت امام علیه السّلام ، رجعت می کنند و حدیث چهاردهم به وظیفه مردم در زمان غیبت اشاره می کند.
وضعیت کتاب
...
