ربوبیت در حکم

[ویکی فقه] ربوبیت در حکم (قرآن). در آیه ۸۳ سوره شعراء، دعاهای ابراهیم و تقاضاهای او از پیشگاه خدا شروع می شود؛ گویی پس از دعوت آن قوم گمراه به سوی پروردگار، و بیان جلوه های ربوبیت او در عالم هستی، یک باره از آنها بریده و رو به درگاه خدا می آورد و هر چه می خواهد، از او می خواهد تا به قوم بت پرست نشان دهد هر چه برای دنیا و آخرت می خواهید، باید از او بطلبید؛ ضمنا تأکید دیگری است بر ربوبیت مطلقه خداوند.
دادن حکم به ابراهیم (علیه السلام)، پرتوی از ربوبیت خدای منان است: «رب هب لی حکمـا والحقنی بالصــلحین»؛ «پروردگارا! به من علم و دانش ببخش، و مرا به صالحان ملحق کن!».
← بیان تفسیری آیه
دادن حکم به موسی (علیه السلام)، از آثار ربوبیت خداوند متعال است: «... فوهب لی ربی حکمـا...»؛ «پس هنگامی که از شما ترسیدم فرار کردم؛ و پروردگارم به من حکمت و دانش بخشید، و مرا از پیامبران قرار داد!».