[ویکی فقه] ربوبیت در حشر (قرآن). امروزه انسان ها همه با هم آمیخته اند و هر کس ادعا می کند بر حق و اهل نجات است؛ اما این وضع برای همیشه ادامه پیدا نخواهد کرد، و روز جدایی صفوف سرانجام فرا خواهد رسید؛ چراکه ربوبیت پروردگار چنین اقتضا می کند که (سره) از (ناسره)، (خالص) از (ناخالص) و (حق) از (باطل) سرانجام جدا شوند و هر کدام در بستر خویش قرار گیرند.
گرد آمدن انسان ها در قیامت، مقتضای ربوبیت خداوند متعال است: «ربنا انک جامع الناس لیوم لا ریب فیه.... »؛ «پروردگارا! تو مردم را برای روزی که تردیدی در آن نیست، جمع خواهی کرد؛ زیرا خداوند، از وعده خود، تخلف نمی کند. (ما به تو و رحمت بی پایانت، و به وعده رستاخیز و قیامت ایمان داریم)».
← تفسیر آیه
۱. ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۹.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «ربوبیت در حشر».
...
گرد آمدن انسان ها در قیامت، مقتضای ربوبیت خداوند متعال است: «ربنا انک جامع الناس لیوم لا ریب فیه.... »؛ «پروردگارا! تو مردم را برای روزی که تردیدی در آن نیست، جمع خواهی کرد؛ زیرا خداوند، از وعده خود، تخلف نمی کند. (ما به تو و رحمت بی پایانت، و به وعده رستاخیز و قیامت ایمان داریم)».
← تفسیر آیه
۱. ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۹.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «ربوبیت در حشر».
...
wikifeqh: ربوبیت_در_حشر_(قرآن)