[ویکی فقه] ربوبیت در توحید (قرآن). توحید در ربوبیت، یعنی «اعتقاد به اینکه تنها خدای متعال است که می تواند به طور مستقل و بدون نیاز به هیچ گونه اذن و اجازه ای، در تمام شئون مخلوقات و کل جهان تصرف کرده، آن ها را تدبیر و اداره کند». بر این اساس انسان پس از آفرینش، تدبیرش به خود او واگذار نشده؛ بلکه با تدبیر الهی زندگی می کند. البته این بدان معنا نیست که هیچ عاملی در طول فاعلیت خدا، از چیز دیگر تأثیر نپذیرد؛ بلکه بدین معنی است که همه عوامل و علل، تابع اراده و تدبیر او هستند و براساس نظام سبب و مسبب، ربوبیت و تدبر همه علل به علت العلل و مسبب الاسباب باز می گردد.
ربوبیت خدا، دلیل توحید و یگانگی اوست: «وربطنا علی قلوبهم اذ قاموا فقالوا ربنا رب السمـوت والارض لن ندعوا من دونه الـهـا لقد قلنا اذا شططـا»؛ «و دل هایشان را محکم ساختیم در آن موقع که قیام کردند و گفتند: «پروردگار ما، پروردگار آسمان ها و زمین است هرگز غیر او معبودی را نمی خوانیم که اگر چنین کنیم، سخنی به گزاف گفته ایم ». «لـکنا هو الله ربی ولا اشرک بربی احدا»؛ «ولیّ من کسی هستم که «اللَّه» پروردگار من است و هیچ کس را شریک پروردگارم قرار نمی دهم!».
← بیان آیه
۱. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۱۴.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «ربوبیت در توحید».
...
ربوبیت خدا، دلیل توحید و یگانگی اوست: «وربطنا علی قلوبهم اذ قاموا فقالوا ربنا رب السمـوت والارض لن ندعوا من دونه الـهـا لقد قلنا اذا شططـا»؛ «و دل هایشان را محکم ساختیم در آن موقع که قیام کردند و گفتند: «پروردگار ما، پروردگار آسمان ها و زمین است هرگز غیر او معبودی را نمی خوانیم که اگر چنین کنیم، سخنی به گزاف گفته ایم ». «لـکنا هو الله ربی ولا اشرک بربی احدا»؛ «ولیّ من کسی هستم که «اللَّه» پروردگار من است و هیچ کس را شریک پروردگارم قرار نمی دهم!».
← بیان آیه
۱. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۱۴.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «ربوبیت در توحید».
...
wikifeqh: ربوبیت_در_توحید_(قرآن)