رباب در کربلا

[ویکی فقه] رباب بنت امرؤالقیس بن عدی، همسر امام حسین (علیه السلام) و مادر سکینه و علی اصغر (عبدالله رضیع) است. او را زنی عالم و اهل فصاحت و بلاغت معرفی کرده اند. رباب در واقعه کربلا حضور داشت و همراه اسیران به شام رفت. وفات وی را نیز پس از واقعه عاشورا و از شدت غصه و اندوه ذکر کرده اند.
رباب دختر امرء القیس (در برخی منابع از او به عنوان "رباب بنت انیف" یاد شده است.) ـ شاعر معروف عرب ـ بود. پدرش در روزگار خلیفه دوم از آیین مسیحیت دست کشید و به دین اسلام گروید و از سوی خلیفه عهده دار ریاست قبیله قضاعه شد. او پس از مسلمانی، سه دختر خود ـ حیاة، سلمی و رباب ـ را به ترتیب به امام علی (علیه السلام)، امام حسن (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام) تزویج کرد.
← علاقه امام حسین به رباب
او یکی از همسران یا شاید یکی از کنیزان ام ولد امام حسین (علیه السلام) بود که در صحرای کربلا حضور داشت. در منابع و مصادر تاریخی نامی از او و پسرش محسن به ثبت نرسیده است.
← دیدگاه یاقوت حموی
برخی منابع هم از حضور یکی دیگر از همسران امام حسین (علیه السلام) به نام عاتکه بنت زید بن عمرو بن نفیل در واقعه کربلا سخن گفته اند. در این منابع آمده عاتکه در صحرای کربلا حضور داشت و پس از شهادت اباعبدالله (علیه السلام)، او اول کسی بود که به عزاداری پرداخت. عاتکه در کربلا خاک بر سر خود می ریخت و بر قاتلان سید و سالار شهیدان (علیه السلام) لعن می فرستاد. او در یکی از مرثیه سرایی های خود درباره امام حسین (علیه السلام) چنین سرود:واحسینا! فلا نسیت حسینا اقصدته اسنة الاعداءغادروه بکربلاء صریعا جادت المزن فی ذری کربلاء«آه ای حسین (علیه السلام)! من هیچ گاه حسین (علیه السلام) را فراموش نخواهم کرد دشمنان او را هدف نیزه های خود قرار دادند. دشمنان او را فریب دادند و جنازه اش را در کربلا به خاک افکندند، نیکوست که (در این مصیبت) ابرهای باران زا (کنایه از چشم است) در سرزمین کربلا باران خود را فرو ریزند». عاتکه پس از واقعه عاشورا ازدواج نکرد. در یکی از این خواستگاری ها که از سوی مروان حکم انجام گرفت، او پس از دادن جواب رد به مروان، گفت: «ما کنت لاتخذ حما بعد رسول الله؛ بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) پدر شوهری را قبول نمی کنم».
شهربانویه
...