راپسودی بر اساس تمی از پاگانینی، اپوس ۴۳، ( روسی: Рапсодия на тему Паганини، Rapsodiya na temu Paganini ) اثری کنسرتانی است که توسط سرگئی راخمانینوف برای پیانو و ارکستر نوشته شده و تقریباً به یک پیانو کنسرتو شباهت دارد. راخمانینف این اثر را از ۳ ژوئیه تا ۱۸ اوت ۱۹۳۴ در خانه تابستانی خود در ویلا سنار در سوئیس نوشت. راخمانینوف بشخصه پیانوی این اثر را در خانه اپرای لیریک در بالتیمور، مریلند با همراهی ارکستر فیلادلفیا به رهبری لئوپولد استوکوفسکی نواخت. راخمانینوف، استکوفسکی و ارکستر فیلادلفیا اولین ضبط این اثر را در ۲۴ دسامبر ۱۹۳۴ توسط آرسی ای رکوردز در استودیوی کلیسای ترینیتی در کمدن در ایالت نیوجرسی انجام دادند. اولین اجرای راپسودی در انگلستان، در شهر منچستر توسط ارکستر هاله به رهبری نیکولای مالکو صورت گرفت.
این قطعه برای پیانو و ارکستر نوشته شده است:[ ۱] فلوت پیکولو، دو فلوت، دو ابوا، کر آنگله، دو کلارینت در B♭ ، دو فاگوت در F، چهار کر در F، دو ترومپت در C، سه ترومبون، توبا، تیمپانی، مثلث، طبل کوچک، سنج، طبل بزرگ، گلوکن اشپیل، چنگ و سازهای زهی.
این قطعه مجموعه ای از ۲۴ واریاسیون در آخرین کاپریس برای تک نوازی ویولن اثر پاگانینی است که الهام بخش آهنگسازان بسیاری بوده است. اجرای کل اثر ۲۲–۲۴ دقیقه به طول می انجامد. همه واریاسیون ها در لا مینور هستند، به جز مواردی که به آن ها اشاره شده است.
• بخش اول:
• درآمد: Allegro vivace
• واریاسیون ۱: ( Precedente )
• تم: L'istesso tempo
• واریاسیون ۲: L'istesso tempo
• واریاسیون ۳: L'istesso tempo
• واریاسیون ۴: Più vivo
• واریاسیون ۵: Tempo precedente
• واریاسیون ۶: L'istesso tempo
• واریاسیون ۷: Meno mosso, a tempo moderato
• واریاسیون ۸: Tempo I
• واریاسیون ۹: L'istesso tempo
• واریاسیون ۱۰: L'istesso tempo
• واریاسیون 11: Moderato
• واریاسیون 12: Tempo di minuetto ( ر مینور )
• واریاسیون 13: Allegro ( ر مینور )
• واریاسیون 14: L'istesso tempo ( فا ماژور )
• واریاسیون 15: Più vivo scherzando ( فا ماژور )
• واریاسیون 16: Allegretto ( سی بمل مینور )
• واریاسیون 17: ( Allegretto ) ( سی بمل مینور )
• واریاسیون 18: Andante cantabile ( ر بمل ماژور )


این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین قطعه برای پیانو و ارکستر نوشته شده است:[ ۱] فلوت پیکولو، دو فلوت، دو ابوا، کر آنگله، دو کلارینت در B♭ ، دو فاگوت در F، چهار کر در F، دو ترومپت در C، سه ترومبون، توبا، تیمپانی، مثلث، طبل کوچک، سنج، طبل بزرگ، گلوکن اشپیل، چنگ و سازهای زهی.
این قطعه مجموعه ای از ۲۴ واریاسیون در آخرین کاپریس برای تک نوازی ویولن اثر پاگانینی است که الهام بخش آهنگسازان بسیاری بوده است. اجرای کل اثر ۲۲–۲۴ دقیقه به طول می انجامد. همه واریاسیون ها در لا مینور هستند، به جز مواردی که به آن ها اشاره شده است.
• بخش اول:
• درآمد: Allegro vivace
• واریاسیون ۱: ( Precedente )
• تم: L'istesso tempo
• واریاسیون ۲: L'istesso tempo
• واریاسیون ۳: L'istesso tempo
• واریاسیون ۴: Più vivo
• واریاسیون ۵: Tempo precedente
• واریاسیون ۶: L'istesso tempo
• واریاسیون ۷: Meno mosso, a tempo moderato
• واریاسیون ۸: Tempo I
• واریاسیون ۹: L'istesso tempo
• واریاسیون ۱۰: L'istesso tempo
• واریاسیون 11: Moderato
• واریاسیون 12: Tempo di minuetto ( ر مینور )
• واریاسیون 13: Allegro ( ر مینور )
• واریاسیون 14: L'istesso tempo ( فا ماژور )
• واریاسیون 15: Più vivo scherzando ( فا ماژور )
• واریاسیون 16: Allegretto ( سی بمل مینور )
• واریاسیون 17: ( Allegretto ) ( سی بمل مینور )
• واریاسیون 18: Andante cantabile ( ر بمل ماژور )


