راه گزینی پردازنده گرافیکی ( به انگلیسی: GPU switching ) ، مکانیزمی است که در رایانه هایی با چند پردازنده گرافیکی استفاده می شود. این مکانیزم به کاربر توانایی جابجایی بین پردازنده های گرافیکی را برای به حداکثر رساندن عملکرد گرافیکی یا افزایش طول عمر باتری می دهد. این روش بیشتر در لپ تاپ های مخصوص بازی استفاده می شود که معمولا دارای یک پردازنده گرافیکی مجتمع و یک کارت گرافیک مجزا هستند.
اغلب رایانه هایی که از این مکانیزم استفاده می کنند، شامل پردازنده گرافیکی مجتمع و کارت گرافیک مجزا هستند که در دو دسته زیر قرار می گیرند.
همچنین به عنوان: گرافیک های مجتمع، روش های گرافیک اشتراک گذاشته شده، پردازنده های گرافیکی مجتمع ( IGP ) یا معماری حافظه مجتمع ( UMA ) شناخته می شود. این گونه پردازنده های گرافیکی به طور معمول واحدهای پردازشی بسیار کمتری دارند و با CPU حافظه یکسانی را به اشتراک می گذارند.
گاهی اوقات پردازنده های گرافیکی با مادربرد یکپارچه می شوند که عموما به عنوان، گرافیک های آنبرد ( به انگلیسی: on - board graphics ) شناخته می شوند. یک مادربرد با پردازنده گرافیکی آنبرد نیازی به کارت گرافیک مجزا یا CPU همراه با پردازنده گرافیکی ندارد.
همچنین به عنوان: کارت گرافیک های گسسته ( به انگلیسی: discrete graphics cards ) نیز شناخته می شوند. برخلاف گرافیک های مجتمع، کارت گرافیک های مجزا، واحدهای پردازشی بسیار بیشتری دارند و دارای رَم ( به انگلیسی: RAM ) مخصوص به خود با پهنای باند بسیار بالاتر هستند.
در بعضی موارد، چیپ های گرافیک مجزا می توانند با مادربردها یکپارچه شوند مانند مادربرد B15 - GP104. صرف نظر از این حقیقت که چیپ گرافیک مجتمع شده است، همچنان به عنوان یک سیستم کارت گرافیک مجزا به حساب می آید زیرا چیپ گرافیکی با حافظه مختص به خودش یکپارچه شده است.
اغلب رایانه های شخصی دارای مادربردی هستند که از ساختار پل جنوبی ( به انگلیسی: Southbridge ) و پل شمالی ( به انگلیسی: Northbridge ) استفاده می کند.
پل شمالی ( به انگلیسی: Northbridge ) یکی از چیپست های منطقی اصلی است که ارتباطات بین CPU ، GPU ، RAM و پل جنوبی ( به انگلیسی: Southbridge ) را مدیریت می کند. کارت گرافیک مجزا معمولاً روی اسلات کارت گرافیک مانند PCI - Express نصب می شود و گرافیک مجتمع روی خود CPU یا گاهی اوقات بر روی پل شمالی مجتمع می شود. پل شمالی بیشترین مسئولیت را برای جابجایی بین GPUها دارد. روش کار معمولاً دارای فرآیند زیر است ( به شکل ۱ در سمت چپ مراجعه کنید ) : [ ۱] [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاغلب رایانه هایی که از این مکانیزم استفاده می کنند، شامل پردازنده گرافیکی مجتمع و کارت گرافیک مجزا هستند که در دو دسته زیر قرار می گیرند.
همچنین به عنوان: گرافیک های مجتمع، روش های گرافیک اشتراک گذاشته شده، پردازنده های گرافیکی مجتمع ( IGP ) یا معماری حافظه مجتمع ( UMA ) شناخته می شود. این گونه پردازنده های گرافیکی به طور معمول واحدهای پردازشی بسیار کمتری دارند و با CPU حافظه یکسانی را به اشتراک می گذارند.
گاهی اوقات پردازنده های گرافیکی با مادربرد یکپارچه می شوند که عموما به عنوان، گرافیک های آنبرد ( به انگلیسی: on - board graphics ) شناخته می شوند. یک مادربرد با پردازنده گرافیکی آنبرد نیازی به کارت گرافیک مجزا یا CPU همراه با پردازنده گرافیکی ندارد.
همچنین به عنوان: کارت گرافیک های گسسته ( به انگلیسی: discrete graphics cards ) نیز شناخته می شوند. برخلاف گرافیک های مجتمع، کارت گرافیک های مجزا، واحدهای پردازشی بسیار بیشتری دارند و دارای رَم ( به انگلیسی: RAM ) مخصوص به خود با پهنای باند بسیار بالاتر هستند.
در بعضی موارد، چیپ های گرافیک مجزا می توانند با مادربردها یکپارچه شوند مانند مادربرد B15 - GP104. صرف نظر از این حقیقت که چیپ گرافیک مجتمع شده است، همچنان به عنوان یک سیستم کارت گرافیک مجزا به حساب می آید زیرا چیپ گرافیکی با حافظه مختص به خودش یکپارچه شده است.
اغلب رایانه های شخصی دارای مادربردی هستند که از ساختار پل جنوبی ( به انگلیسی: Southbridge ) و پل شمالی ( به انگلیسی: Northbridge ) استفاده می کند.
پل شمالی ( به انگلیسی: Northbridge ) یکی از چیپست های منطقی اصلی است که ارتباطات بین CPU ، GPU ، RAM و پل جنوبی ( به انگلیسی: Southbridge ) را مدیریت می کند. کارت گرافیک مجزا معمولاً روی اسلات کارت گرافیک مانند PCI - Express نصب می شود و گرافیک مجتمع روی خود CPU یا گاهی اوقات بر روی پل شمالی مجتمع می شود. پل شمالی بیشترین مسئولیت را برای جابجایی بین GPUها دارد. روش کار معمولاً دارای فرآیند زیر است ( به شکل ۱ در سمت چپ مراجعه کنید ) : [ ۱] [ ۲]
