راه راستی

این مذهب، مذهب دوگانه پرستی است؛ مذهب �اهورا� و �اهریمن�؛ �خیر� و �شرّ�. هر که و هر چه خوب باشد، جز �سپنتامئی نو� و اهورا است اما اگر بد باشد، جزء �انگرمئی نو� و اهریمن است. این هر دو همواره در حال نبردند.
البته نویسندگان جدید زردشتی که می بینند ذهن امروز جهان، توحید را می ستاید و می پرستد، تلاش می کنند از آن چهره توحیدی بسازند.
۲ـ نبود بنیانگذاری که به گونه ای سرخوشانه و دلکش، روحیه شور و شوق ببخشد.
۳ـ تعداد کمِ رهبران تبلیغی پس از بنیانگذار.
۴ـ نبود تاریخی هر گونه تحرک و دینامیسم در این دین.
۵ـ گرایش به سمت تشریفات حقوقی، رسمی و کلیشه ای: در آیین زردشتی، مقام موبدی ( رهبر دینی ) موروثی است. موبدزاده، چه بد و چه خوب، جانشین پدر می شد. فقط کافی بود مقداری قوانین و حرکات و رسومی را بیاموزد و شناخت دین لازم نبود! در این آیین هر طبقه ای خدای خویش را دارد و روحانیون خدای روحانی. . .
۶ـ ناتوانی از درک هر گونه ارزش، در برابر قبول رنج.
۷ـ رضایت آسانمندانه به �خوب� به جای تلاش مترقیانه در جهت �بهترین�.
۸ـ نکوهش و انتساب ساده همه شرور به یک شیطان ابتدایی.
۹ـ وجود یک مبنای ناهماهنگ و غیر مکفی برای خوش بینی تحسین برانگیز این دین.
۱۰ـ تکیه انحصاری بیش از حدّ بر جنبه الهامی و مکاشفه ای برای پیروزی نهایی خود.
۱۱ـ داشتن عقاید خرافی و غیر منطقی، مانند: موش صحرایی، روزی هزار ضربه، بر �اهورمزدا� وارد می کند! کسی که سگ آبی را بکشد یا زخمی نماید، باید ده هزار پشه و هزار مگس را بکشد و اسلحه یک لشکر را بدهد! کسی که نزدیک لاشه آدم و سگ برود، باید بدن خود را با ادرار گاو نر و آب طاهر بشوید و. . .

.
aēvō pantā yō ašahe
راه [در جهان] یکی [و] آن [راه] راستی ( اَشا ) است
Vīspe anyaēšam apantam
همه دیگر [راه ها] بیراهه [است]
.
به نگرش من، فَردید ( منظور ) از "راه" >>> "خدا" هم می تواند باشد!
( ( یادآوری از واژه گرامی:
چکامه ای از بخش 3، پادشاهی 120ساله گشتاسپ پاک ( حذف ) شده است یا بیتی از دقیقی، وابسته به فردوسی است:
به یزدان که هرگز نبیند بهشت/هر آنکه ( کسی که ) ندارد رَهِ زردهِشت ) )
.
شوربختانه ( متاسفانه ) نیمه ی اوستایی دیگر این نوشته به دست نویسندگان اوستا از میان رفته است!
ولی در یک نسخه خطی یَسنا در سال ۶۲۹یزدگردی ( 1970 میلادی یا ۱۳۴۸خورشیدی ) به خط لاتین اینگونه نوشته است:
anarah mainyeus nasistam daenam
daevayasnem parajitim masyanam frakereitim!
معنی: بیراهه ای که یکرَهه ( یکسره، تماما ) [مردمان را] به دین انگره مینو ( اهریمن ) و به زندگیِ مردمان دیویَسنا ( دیو پرست ) کشاند!
.
واکاوی چکامه ( شعر ) لسان الغیب ( حافظ ) :
دارای جهان نصرت دین خسرو کامل
دارای جهان: داریوش سوم
نصرت: یاور
دین خسرو کامل: دین زرتشت و اشاره به نامه پیامبر اسلام به خسرو پرویز، که او پیش از آن یکتا پرست بود!
دورِ فلکی یکسَره بر مَنْهَجِ عدل است/
خوش باش که ظالم نَبَرد راه به منزل
مَنهَج: راستی و درستی ( اَشا )
جهان برپایه راستی است و ستمگر به جایی نمی رسد!
.
شوربختانه نتوانستم در اینترنت، لینک ( پیوند ) هادُخت نَسک و هات72 یسنا را پیدا کنم ولی خودتان نَسک ( کتاب ) اوستا را در برنامه طاقچه بخوانید!