راه دریایی شمال

راه دریایی شمال ( به روسی: Се́верный морско́й путь ) ، که به اختصار NSR نامیده می شود، یکی از راه های دریایی کشتی رانی و حمل و نقل است که به طور رسمی توسط قوانین روسیه از دریای کارا به اقیانوس آرام به طور خاص در حال اجرا در امتداد ساحل قطبی روسیه از تنگهٔ کارا بین تعریف شده است دریای بارنتز و دریای کارا، همراه سیبری، به تنگه برینگ. کل مسیر در آب های شمالگان و در منطقهٔ انحصاری اقتصادی روسیه ( EEZ ) نهفته است. پاره ای از این مسیر تنها برای دو ماه در سال از یخ خالی است. قبل از آغاز قرن بیستم آن را گذرگاه شمال شرقی نامیده می شد، و هنوز هم گاهی به این نام خوانده می شود. [ ۱]
در حالی که گذرگاه شمال شرقی شامل تمام دریاهای شرق قطب شمال است و اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام را به هم می پیوندد، راه دریایی شمال بخشی از گذرگاه شمال شرقی است که در قوانین روسیه تعریف شده و دریای بارنتز را شامل نشده و در نتیجه به اقیانوس اطلس نمی رسد. با این حال راه دریایی شمال با بخش بزرگی از گذرگاه شمال شرقی انطباق دارد و گاهی عنوان راه دریایی شمال برای اشاره به تمامی گذرگاه شمال شرقی به کار می رود.
راه دریایی نخستین بار توسط آدولف اریک نوردنسکیولد کاوشگر سوئدی - فنلاندی با کشتی وگا در سال های ۱۸۷۸ تا ۷۹ پیموده شد.
روسیه به تازگی درصدد احیای این راه است. [ ۲]