[ویکی فقه] رابطه هوهویت محض، از اصطلاحات علم منطق بوده و یکی از اقسام رابطه حملیه می باشد.
رابطه هوهویت محض، از اصطلاحات علم منطق بوده و یکی از اقسام رابطه حملیه می باشد.ادات «است» که رابطه حملیه است در قضیه به اشتراک لفظی به معانی گوناگون به کار می رود (و این علاوه بر معنای اِسناد است که همواره با آن است و بدون آن هیچ حکمی امکان پذیر نیست) . یکی از این معانی، رابطه هوهویت محض و بسیط است.«رابطه هوهویت محض» به رابطه بین دو چیزی اطلاق می شود که در مفهوم و مصداق مترادف باشند و یکی از آن دو به وسیله «است» به دیگری اسناد داده می شود؛ مانند: «انسان همان بشر است»؛ یعنی انسان و بشر، مفهوماً و مصداقاً یکی اند، چون مفهوم هر دو، حیوان ناطق و مصداق هر دو، حسن، حسین، هوشنگ و خسرو است.یکی دیگر از معانی «است» که قریب به معنای هوهویت محض و بسیط است عبارت از «رابطه هوهویت منطقی» است. مفاد این رابطه نیز اتحاد مفهومی و مصداقی موضوع و محمول است با این تفاوت که محمول در «هوهویت محض» امر بسیطی است (مثل بشر در مثال فوق) ، به خلاف «هوهویت منطقی» که محمول در آن امر مرکبی است و رابطه محمول و موضوع، رابطه حد و محدود است؛ مثل: انسان حیوان ناطق است.
رابطه هوهویت محض، از اصطلاحات علم منطق بوده و یکی از اقسام رابطه حملیه می باشد.ادات «است» که رابطه حملیه است در قضیه به اشتراک لفظی به معانی گوناگون به کار می رود (و این علاوه بر معنای اِسناد است که همواره با آن است و بدون آن هیچ حکمی امکان پذیر نیست) . یکی از این معانی، رابطه هوهویت محض و بسیط است.«رابطه هوهویت محض» به رابطه بین دو چیزی اطلاق می شود که در مفهوم و مصداق مترادف باشند و یکی از آن دو به وسیله «است» به دیگری اسناد داده می شود؛ مانند: «انسان همان بشر است»؛ یعنی انسان و بشر، مفهوماً و مصداقاً یکی اند، چون مفهوم هر دو، حیوان ناطق و مصداق هر دو، حسن، حسین، هوشنگ و خسرو است.یکی دیگر از معانی «است» که قریب به معنای هوهویت محض و بسیط است عبارت از «رابطه هوهویت منطقی» است. مفاد این رابطه نیز اتحاد مفهومی و مصداقی موضوع و محمول است با این تفاوت که محمول در «هوهویت محض» امر بسیطی است (مثل بشر در مثال فوق) ، به خلاف «هوهویت منطقی» که محمول در آن امر مرکبی است و رابطه محمول و موضوع، رابطه حد و محدود است؛ مثل: انسان حیوان ناطق است.
wikifeqh: رابطه_هوهویت_محض