رائض

[ویکی فقه] کسی را که عهده دار تربیت چارپایان است رائض گویند.
مربّی و رام کننده چارپایان است.
محل بحث از رائض در فقه
عنوان یاد شده در باب اجاره به کار رفته است.
ضمان رائش در صورت تعدی
کسی که عهده دار تربیت و رام کردن حیوان متعلق به دیگری است نمی تواند بیش از حدّ متعارف آن را بزند و اگر چنین کند و بر اثر آن حیوان تلف شود، ضامن است؛ اما اگر زدن در حدّ متعارف باشد ضامن نخواهد بود.