رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا. رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا ( به انگلیسی: President of the United States ) ریاست یکی از قوای سه گانه در دولت ایالات متحدهٔ آمریکا را بر عهده دارد. رئیس جمهور شاخه اجرایی دولت فدرال را هدایت می کند و فرماندهٔ کل نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا است. او به طور همزمان رئیس کشور و رئیس دولت ایالات متحده است.
قدرت ریاست جمهوری از زمان شکل گیری آن، همانند قدرت تمامی ارگان های دولت فدرال رشد کرده است. [ ۲] از اوایل قرن ۲۰ ریاست جمهوری با افزایش قدرت قابل توجهی در دوران ریاست جمهوری فرانکلین روزولت، نقش پررنگ تری در صحنهٔ سیاسی آمریکا داشته است. در دوران معاصر، همچنین از رئیس جمهور به عنوان رهبر تنها ابرقدرت باقی مانده و به عنوان یکی از قدرتمندترین شخصیت های سیاسی جهان یاد می شود. [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] رئیس جمهور به عنوان رهبر ملتی با بزرگ ترین اقتصاد جهان، دارای قدرت سخت و نرم داخلی و بین المللی است.
مادهٔ دوم قانون اساسی قوهٔ مجریه دولت فدرال را تأسیس می کند و قدرت اجرایی را به رئیس جمهور می سپارد. این قدرت شامل اجرای قوانین فدرال و مسئولیت انتصاب مسئولان اجرایی، دیپلماتیک، نظارتی و قضایی فدرال است. بر اساس مقررات قانون اساسی که رئیس جمهور را قادر می سازد سفیران کشور را تعیین کند و سفیران دیگر کشورها را بپذیرد و معاهدات را با قدرت های خارجی منعقد کند و قوانین مرتبط که بعداً توسط کنگره تصویب شده است، رئیس جمهور را به عنوان تعیین کنندهٔ اصلی سیاست خارجی ایالات متحده قرار می دهد.
رئیس جمهور همچنین در قوانین فدرال و سیاست گذاری داخلی نقش اصلی را ایفا می کند. به عنوان بخشی از سیستم تعادل میان قوا در ایالات متحده، مادهٔ اول، بند ۷ قانون اساسی به رئیس جمهور این اختیار را می دهد که قوانین فدرال را امضا یا وتو کند.
در پی برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحدهٔ آمریکا، هر ۴ سال یک بار در بیستم ژانویه، رئیس جمهورِ منتخب ایالات متحدهٔ آمریکا به همراه معاون رئیس جمهور ایالات متحدهٔ آمریکا با ادای سوگند، مسئولیت اجراییِ دولت ایالات متحدهٔ آمریکا را بر عهده می گیرند. رئیس جمهور در حضور قاضی ارشد ایالات متحده آمریکا این گونه سوگند می خورد: «من رسماً سوگند یاد می کنم که مسئولیت ریاست جمهوری ایالات متحده را صادقانه انجام دهم و تا آنجا که در توان دارم از قانون اساسی ایالات متحدهٔ آمریکا صیانت، حمایت و دفاع کنم. » براساس متمم بیست و دوم قانون اساسی، که در سال ۱۹۵۱ تصویب شد، هیچ شخصی که برای دو دوره ریاست جمهوری انتخاب شده باشد، نمی تواند برای دوره سوم نامزد شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقدرت ریاست جمهوری از زمان شکل گیری آن، همانند قدرت تمامی ارگان های دولت فدرال رشد کرده است. [ ۲] از اوایل قرن ۲۰ ریاست جمهوری با افزایش قدرت قابل توجهی در دوران ریاست جمهوری فرانکلین روزولت، نقش پررنگ تری در صحنهٔ سیاسی آمریکا داشته است. در دوران معاصر، همچنین از رئیس جمهور به عنوان رهبر تنها ابرقدرت باقی مانده و به عنوان یکی از قدرتمندترین شخصیت های سیاسی جهان یاد می شود. [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] رئیس جمهور به عنوان رهبر ملتی با بزرگ ترین اقتصاد جهان، دارای قدرت سخت و نرم داخلی و بین المللی است.
مادهٔ دوم قانون اساسی قوهٔ مجریه دولت فدرال را تأسیس می کند و قدرت اجرایی را به رئیس جمهور می سپارد. این قدرت شامل اجرای قوانین فدرال و مسئولیت انتصاب مسئولان اجرایی، دیپلماتیک، نظارتی و قضایی فدرال است. بر اساس مقررات قانون اساسی که رئیس جمهور را قادر می سازد سفیران کشور را تعیین کند و سفیران دیگر کشورها را بپذیرد و معاهدات را با قدرت های خارجی منعقد کند و قوانین مرتبط که بعداً توسط کنگره تصویب شده است، رئیس جمهور را به عنوان تعیین کنندهٔ اصلی سیاست خارجی ایالات متحده قرار می دهد.
رئیس جمهور همچنین در قوانین فدرال و سیاست گذاری داخلی نقش اصلی را ایفا می کند. به عنوان بخشی از سیستم تعادل میان قوا در ایالات متحده، مادهٔ اول، بند ۷ قانون اساسی به رئیس جمهور این اختیار را می دهد که قوانین فدرال را امضا یا وتو کند.
در پی برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحدهٔ آمریکا، هر ۴ سال یک بار در بیستم ژانویه، رئیس جمهورِ منتخب ایالات متحدهٔ آمریکا به همراه معاون رئیس جمهور ایالات متحدهٔ آمریکا با ادای سوگند، مسئولیت اجراییِ دولت ایالات متحدهٔ آمریکا را بر عهده می گیرند. رئیس جمهور در حضور قاضی ارشد ایالات متحده آمریکا این گونه سوگند می خورد: «من رسماً سوگند یاد می کنم که مسئولیت ریاست جمهوری ایالات متحده را صادقانه انجام دهم و تا آنجا که در توان دارم از قانون اساسی ایالات متحدهٔ آمریکا صیانت، حمایت و دفاع کنم. » براساس متمم بیست و دوم قانون اساسی، که در سال ۱۹۵۱ تصویب شد، هیچ شخصی که برای دو دوره ریاست جمهوری انتخاب شده باشد، نمی تواند برای دوره سوم نامزد شود.
